Η ΤΑΥΤΙΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ...

Η λεηλασία του νεοφιλελεύθερου προτάγματος γίνεται πλέον αντιληπτή από το σύνολο της κοινωνίας.

Με πρόσχημα το δημόσιο χρέος και την τρόικα το κράτος παραδίδει στα χέρια των ιδιωτών (κεφάλαιο) τα δημόσια αγαθά της υγείας, της εργασίας, της ενέργειας, της ύδρευσης, των μετακινήσεων, της επικοινωνίας, των ελεύθερων χώρων κλπ ενώ ταυτόχρονα υποχωρεί μεθοδευμένα από τομείς που αποτελούσαν μέχρι πρότινος αποκλειστική αρμοδιότητα του όπως η ασφάλεια, η παιδεία και η ασφάλιση. Η βίαιη ανατροπή του κοινωνικού ρόλου του κράτους έχει σαν συνέπεια να δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας, άγχους, φόβου και αγωνίας στους υπηκόους του για το παρόν και το μέλλον τους. Ενώ δημιουργεί μια «νέα» Βολονταριστική ηθική στην κοινωνία όπου οι νεόπτωχοι, οι άνεργοι, οι μετανάστες, οι αποκλεισμένοι γενικότερα αντιμετωπίζονται ως αυθύπαρκτα προβλήματα και όχι ως συμπτώματα κοινωνικής παθογένειας.

Το κράτος χρησιμοποιεί τα αισθήματα ανασφάλειας και την αναμενόμενη έξαρση της εγκληματικότητας που δημιουργεί η πολιτική του, για να δικαιολογήσει πρακτικές αυταρχικής επιτήρησης και βίαιης πρόληψης προκειμένου να επιτευχθεί (και καλά) η πολυπόθητη κοινωνική ασφάλεια (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι την επιτυγχάνει).

Φυσικό είναι όταν οι ελάχιστοι και ισχνοί θεσμοί αλληλεγγύης, καταργούνται τότε να παρουσιάζεται ένα κενό στην κοινωνία το οποίο το κάθε κράτος σπεύδει να καλύψει με την διεύρυνση του ποινικού κώδικα. Το κοινωνικό κράτος αντικαθίσταται δηλαδή από το ποινικό κράτος. Έτσι η ποινικότητα αποτελεί την μοναδική ρυθμιστική αρχή των κοινωνικών προβλημάτων που επισκιάζει την πολιτική ως παράγοντα κοινωνικής δημιουργίας και αναδεικνύει την ασφάλεια ως την νέα πηγή «νομιμοποίησης» του κράτους.

Από την άλλη το ίδιο το κράτος χρησιμοποιώντας τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του, δηλαδή τα ΜΜΕ, έχει εθίσει τον κόσμο στην τηλεοπτική- ηλεκτρονική παρακολούθηση μέσω των «παιχνιδιών» τύπου BIG BROATHER, NEXT TOP MONDEL, SEF, κλπ με συνέπεια ο μέσος υπήκοος να μην δυσανασχετεί με την ύπαρξη μιας κάμερας έξω από την οικία του η οποία καταγράφει κάθε του κίνηση. Εξάλλου δεν είναι τυχαία η ύπαρξη ενός reality παιχνιδιού σε κάθε κανάλι τον τελευταίο χρόνο.

Ενώ, οι αντεγκληματικοί θεσμοί, της Δικαιοσύνης, της Αστυνομίας, και του Σωφρονιστικού συστήματος, έχουν απαξιωθεί από το σύνολο της κοινωνίας λόγω της αδυναμίας τους να παράσχουν την απαιτούμενη ασφάλεια, την ίδια στιγμή, αυτή η απαξίωση «στρώνει τον δρόμο» έτσι ώστε η κρατική χρήση των νέων τεχνολογιών, να γίνεται αποδεκτή ή και επιθυμητή από το πλήθος του κόσμου παραχωρώντας όλο και περισσότερες ελευθερίες με αντάλλαγμα την ασφάλεια του.

Οι νέες τεχνολογίες {όπως οι κάμερες στους δρόμους, το c4i, η ηλεκτρονική και η δορυφορική παρακολούθηση, η χρήση βιομετρικών στοιχείων ( η χρήση και η καταγραφή του DNA για την διελεύκανση εγκλημάτων και φόνων μας επιβάλλεται ως αναγκαία και θεμιτή πραχτική καθημερινά μέσω της τηλεόρασης και των αμερικάνικων αστυνομικών τηλεοπτικών σειρών ), τα ηλεκτρονικά βραχιόλια (όπου στην ουσία δεν επιτηρείται μόνο ο κατάδικος αλλά και όσοι συναναστρέφεται και όσοι τυχαία υπάρχουν δίπλα του! Μετατρέπεται δηλαδή μέσω του ηλεκτρονικού βραχιολιού η
προσωπική ποινή και επιτήρηση σε κοινωνική), η ηλεκτρονική καταγραφή των κοινωνικών δραστηριοτήτων} αποτελούν τα νέα εργαλεία άσκησης της επιτήρησης και πρόληψης πραγματικών, μελλοντικών ή φανταστικών κινδύνων.

Πείθοντας την κοινωνία ότι οι νέες τεχνολογίες χρησιμοποιούνται για την ασφάλεια της στην ουσία το κράτος πανόπτης αφαιρεί και μειώνει τις όποιες ελευθερίες των υπηκόων του ενώ ο διευρυμένος και υπερβολικός κοινωνικός έλεγχος έχει σαν αποτέλεσμα αφενός ο ιδιωτικός χώρος να γίνεται χώρος κρατικού ελέγχου και αφετέρου να χάνονται οι εννοιολογικές διαφορές και οι διακρίσεις των όρων «πρόληψη» και «καταστολή».

Στο βιβλίο του Θεόδωρου Π. Παπαθεοδώρου (καθηγητής αντεγκληματικής πολιτικής στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου) ΕΠΙΤΗΡΟΥΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αφού περιγράφονται οι συνθήκες και οι όροι της φυλακής καταδεικνύει πως οι πρακτικές της φυλακής μεταφέρονται στον δημόσιο χώρο καθιστώντας μας στην ουσία όλους ένοχους μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου.

Όλα τα παραπάνω συμβάλλουν ώστε να μετατρέπεται ο κίνδυνος της ανασφάλειας σε κεντρικό διακύβευμα της πολιτικής όπου η κοινωνία αποδέχεται τον διευρυμένο κοινωνικό έλεγχο και την υπερβολική επιτήρηση της χωρίς όμως να απολαμβάνει τα διακηρυγμένα αποτελέσματα.

Μεταγράφω το κείμενο του οπισθόφυλλου του βιβλίου του Θ.Π.Π. από τις εκδόσεις Βιβλιόραμα.

Η ηλεκτρονική παρακολούθηση των πολιτών στην κοινωνία της διακινδύνευσης

Η ηλεκτρονική παρακολούθηση των δημόσιων και ιδιωτικών χώρων ως νέα μέθοδος πρόληψης, η χρήση βιομετρικών στοιχείων για την ενίσχυση της ασφάλειας, η ηλεκτρονική καταγραφή των κοινωνικών δραστηριοτήτων των πολιτών για λόγους αποτροπής της διακινδύνευσης, η τηλεματική επιτήρηση των εργαζομένων για τον έλεγχο της παραγωγικότητας τους ή η ηλεκτρονική επιτήρηση των παραβατικών ατόμων ως καταστολή συνθέτουν το νέο πλαίσιο του διευρυμένου κοινωνικού ελέγχου με έντονες αποχρώσεις ποινικότητας.

Το πρόβλημα δεν είναι η εξέλιξη της τεχνολογίας, αλλά η χρήση της, σε έναν κόσμο που αλλάζει ταχύτατα και με παγκοσμιοποιητικές διαδράσεις.

Σήμερα, οι ευρωπαϊκές κοινωνίες καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τους όρους εκχώρησης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του πολίτη, να αναστοχαστούν το αξιακό σύστημα ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού, αλλά και να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους που εγκυμονεί για το μέλλον η συνεχώς εξελισσόμενη τεχνολογία της επιτήρησης, η ανεξέλεγκτη εργαλειοποίηση της ασφάλειας, το μονοπώλιο του ορισμού της διακινδύνευσης και η υπερτροφική θωράκιση του ποινικού κράτους.

Πρόκειται στην ουσία για έναν προβληματισμό σχετικά με τη σταδιακή θέση “υπό επιτήρηση” της ίδιας της Δημοκρατίας.

ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΑΡΘΡΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΣΤΟ DNA STO C4I

Μεγάλες στιγμές! [28/12/2010]
ανθρώπινη διάσταση», εξακολουθεί ο... ποιητής. Ναι, με το C4Ι, τα αερόστατα παρακολούθησης

Υπό παρακολούθηση το Παρίσι [22/12/2010]
με τις περισσότερες κάμερες παρακολούθησης στον κόσμο. Όπως αναφέρει η εφημερίδα Le Figaro, οι κάμερες... στο Παρίσι, ενώ άλλο ένα σημαντικό στοιχείο του σχεδίου είναι ότι το σύστημα παρακολούθησης... παρακολούθησης με τεχνολογικά μέσα θα συμβάλει στην μείωση της εγκληματικότητας στην μητροπολιτική

«Πράσινες» ή «γαλάζιες», οι κάμερες παρακολουθούν! [07/12/2010]
στο περιτύλιγμα που θα έχουν οι κάμερες παρακολούθησης και γι' αυτό, ίσως, η σημερινή Ανεξάρτητη... και καθημερινή παρακολούθηση και καταγραφή όλων των κινήσεων όλων των πολιτών δεν γίνεται...Αλλαξαν περιτύλιγμα οι κάμερες, που θα εγκατασταθούν σε δημόσιους χώρους και θα παρακολουθούν όλες

ΣΥΝ: Οι κάμερες θα παρακολουθούν πολίτες, δεν θα προστατεύουν δικαιώματα [04/12/2010]
Η λειτουργία συστημάτων παρακολούθησης στους δημόσιους χώρους, προσβάλλει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι όπως αυτό ορίζεται από το Σύνταγμα, αναφέρει ο ΣΥΝ σε ανακοίνωσή του και χαρακτηρίζει τους λόγους που επικαλείται η κυβέρνηση, όπως η εθνική άμυνα και η δημόσια ασφάλεια, για την τοποθέτησή

Σε 20 νοσοκομεία εφαρμόστηκε η ολοήμερη λειτουργία [01/12/2010]
παρακολούθησης της ολοήμερης λειτουργίας προκειμένου να καταστεί δυνατή η άμεση επίλυση τυχόν προβλημάτων

Ψάχνουν εικόνες από τις κάμερες [12/01/2010]
Στις θολές εικόνες από όσες κάμερες διαθέτουν καταγραφικά, γύρω από τη Βουλή και κυρίως.... Το ιδιαίτερο αστυνομικό ενδιαφέρον για το καταγεγραμμένο υλικό από κάμερες και η σύγκρισή... συνθέσεις εικόνων από κάμερες, οι αρμόδιοι αξιωματικοί προσδιόρισαν τρία άτομα, τα οποία σχετίζουν

«Πράσινες» ή «γαλάζιες», οι κάμερες παρακολουθούν! [07/12/2010]
Αλλαξαν περιτύλιγμα οι κάμερες, που θα εγκατασταθούν σε δημόσιους χώρους και θα παρακολουθούν όλες... από το υπουργείο Δικαιοσύνης πληροφόρηση, είναι ότι οι καλές αυτές κάμερες, οι «πράσινες... τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που από τότε είχαν δείξει ότι αρέσκονται στο να φυτεύουν κάμερες παντού

Σχεδιάγραμμα με τις κάμερες κυκλοφορίας είχε ο Λ. Φούντας [14/03/2010]

Καταγεγραμμένες σε σχεδιάγραμμα είχε όλες τις κάμερες διαχείρισης κυκλοφορίας ο 35χρονος βιολόγος... που αποκρυπτογραφήθηκε από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία το Σάββατο. Το σχεδιάγραμμα περιλαμβάνει όλες τις κάμερες
διαχείρισης κυκλοφορίας στην Αθήνα. Οι σημειώσεις αφορούν στην ακτίνα που καλύπτουν οι κάμερες καθώς

Εποπτεία στις κάμερες και ασυδοσία στο DNA [28/03/2010]
έλληνες πολίτες. Αντίθετα, οι νέες ρυθμίσεις για τις κάμερες θα συμπεριληφθούν σύντομα σε νομοσχέδιο... πού θα τοποθετούνται οι κάμερες και για ποιο λόγο είναι αυτό αναγκαίο. Η ΕΛ.ΑΣ., που θα ορισθεί... και καταγράφει όλο το 24ωρο, ό,τι συμβαίνει στο κέντρο. Οι κάμερες μπορούν ωστόσο να χρησιμοποιούνται

Θέλουν κάμερες για προστασία [30/12/2009]
Το ενδεχόμενο να εγκατασταθούν κάμερες στα ταξί για την προστασία των οδηγών από επιθέσεις εξετάζει το υπουργείο Υποδομών, το οποίο θα περιμένει όμως τη γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων... που αντιμετωπίζει. Οπως όμως συμβαίνει και με τις κάμερες, το θέμα έχει πολλές τεχνικές πλευρές

ΕΕΔΑ: Αντισυνταγματικές οι κάμερες και οι έλεγχοι DNA [01/03/2010]

Αντισυνταγματικές κρίνει τις διατάξεις του νόμου 3782 σχετικά με την "παρακολούθηση" των δημοσίων χώρων από κάμερες καθώς και την ανάλυση γενετικού υλικού για ύποπτους αξιόποινων πράξεων, η Εθνική... εκατομμύρια κάμερες η εγκληματικότητα δεν έχει μειωθεί σημαντικά. Σχετικά με την ρύθμιση του νόμου

Διπλό «όχι» για DNA και κάμερες [02/03/2010]
προεργασίας και διαβούλευσης, όπως αρμόζει σ' ένα δημοκρατικό κράτος». * Για τις κάμερες κρίνεται... ότι το μέτρο έχει αποδειχθεί αναποτελεσματικό. Στη Βρετανία, με πάνω από 4 εκατ. κάμερες

Νέο καθεστώς για κάμερες και «κουκούλες» [28/11/2010]
, οι κάμερες θα παραμείνουν, θα αλλάξουν θέση και ίσως αυξηθούν στο μέλλον, αν οι ανάγκες άμυνας, κρατικής... ενδείξεις τέλεσης των αξιόποινων πράξεων. Σήμερα τις κάμερες μπορεί να διαχειρίζεται ελεύθερα και ανέλεγκτα

Ιταλία: Κάμερες και φοροαμνηστία έφεραν στα ταμεία 5 δισ. ευρώ [24/01/2010]
να αποφύγουν την τσιμπίδα της εφορίας. Ο Τρεμόντι έφθασε να βάλει κάμερες στα σύνορα, οι οποίες..

ΣτΕ: Καμιά δικαιολογία για κρυφές κάμερες [22/04/2010]

Η εισβολή στην ιδιωτική σφαίρα του ατόμου με κρυφές κάμερες παραβιάζει το Σύνταγμα και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί στο όνομα του δικαιώματος της πληροφόρησης, έκρινε η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας βάζοντας τέλος στο καθεστώς της τηλεοπτικής ασυδοσίας. Το ΣτΕ, με αφορμή πρόστιμα ύψους
76%

Οι κάμερες «έδωσαν» δύο ταραξίες του ΟΑΚΑ [22/04/2010]
» και «εξύβριση». Οπως ανακοινώθηκε από την Αστυνομία, τους δύο νεαρούς «έδωσαν» οι κάμερες ασφαλείας
76%

«Ιερές» κάμερες... [18/06/2010]
ή για κακό τοποθέτησαν κάμερες στους διαδρόμους, για να ελέγχονται όσοι κυκλοφορούν στους ορόφους
76%

Κάμερες και ΕΣΥ στο αυριανό υπουργικό συμβούλιο [02/12/2010]
Οι κάμερες στους δρόμους και οι αλλαγές στο σύστημα υγείας θα συζητηθούν στην αυριανή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού. Το υπουργικό συμβούλιο θα εξετάσει: Το σχέδιο νόμου για την Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών (εισηγητής ο Χαρ. Καστανίδης), το σχέδιο
76%

Συνεδριάζει το υπουργικό συμβούλιο για κάμερες και ΕΣΥ [03/12/2010]
Οι αλλαγές στην Υγεία και οι κάμερες στους δρόμους είναι τα βασικά θέματα στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου που ξεκίνησε λίγο μεά τις 3 το μεσημέρι υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου. Συγκεκριμένα στη συνεδρίαση πρόκειται να συζητηθούν: - Tο σχέδιο Νόμου για τις διαρθρωτικές αλλαγές

ΤΟ ΙΔΕΟΛΟΓΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η προσπάθεια αναδιοργάνωσης των κρατών από τα πάνω, συνοδεύεται αναγκαστικά

Α) από την προσπάθεια απενεχοποίησης των κυρίαρχων για τις μέχρι πρότινος πολιτικές κοινωνικές και οικονομικές δομές στις οποίες και στήριζαν την κυριαρχία τους.

Β) από την ταυτόχρονη διαδικασία αποδιοργάνωσης των δομών και των σχέσεων που προϋπήρχαν σε τοπικό επίπεδο και

Γ) την επανενοποίηση της κυριαρχίας τους σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι διαδικασίες αυτές έχουν δρομολογηθεί την τελευταία 20ετία και κυρίως από την πτώση των καθεστώτων του ανατολικού μπλοκ όπου σήμερα μπορούμε ανεπιφύλαχτα να παρατηρήσουμε τις πολύ-επίπεδες επιπτώσεις της πτώσης αυτής και κυρίως το κύμα μετανάστευσης που δημιουργήθηκε στις χώρες αυτές όπως και σε άλλες πχ Αφγανιστάν, Ιράκ, Μέση Ανατολή και Αφρική όπου άφησε ελεύθερο το πολιτικό και κοινωνικό πεδίο στις εγχώριες εθνικές ελίτ έτσι ώστε να συνδιαμορφώσουν την βάση για την εγκαθίδρυση της νέας νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας τους, με τις υπερεθνικές ελίτ σε τοπικό επίπεδο.


Οι επιπτώσεις όμως δεν περιορίζονται στην χώρα καταγωγής των μεταναστών αλλά επιδρούν και στις χώρες υποδοχής τους όπου εκτός από την έκδηλη ρατσιστική αντιμετώπιση και την οικονομική εκμετάλλευση που υφίστανται από τους εγχώριους, παρατηρούνται παρόμοιες συνθήκες αποδιοργάνωσης και αναδιοργάνωσης των σχέσεων και των δομών των κρατών υποδοχής. Η αλληλεπίδραση αυτή δεν έχει την ίδια ένταση σε όλα τα κράτη υποδοχής από την μια και από την άλλη ίσως ήταν αναμενόμενη και κατά συνέπεια αξιοποιήσιμη από τα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας τα οποία χρησιμοποιώντας τους μετανάστες επιταχύνουν την αναδιάρθρωση των κοινωνικών δομών στον βαθμό που επιθυμούν προκειμένου να συντηρήσουν την εξουσία τους.


Εκτός από τους πόλεμους που χρησιμοποιούν οι κυρίαρχοι για να αποδιοργανώσουν μια κοινωνία και να την αναδιοργανώσουν υπάρχουν και άλλες εξίσου απάνθρωπες πρακτικές όπως η ανταλλαγή πληθυσμών (εθνοκάθαρση) και η μετανάστευση. Και οι τρεις πρακτικές αυτές εντάσσονται στο πλαίσιο της βίαιης αναδιοργάνωσης των κοινωνιών. Στην Ελλάδα έχουμε βιώσει και τις τρεις περιπτώσεις και τα τελευταία χρόνια η μετανάστευση αποτέλεσε το «μήλον της Έριδος» για τα κόμματα εξουσίας, με αποκορύφωμα τον νόμο για την Ιθαγένεια και «αιχμή του δόρατος» τις προγραμματικές δηλώσεις των υποψήφιων δημάρχων και περιφερειαρχών στις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου για την δημιουργία Μουσουλμανικών τζαμιών στα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.


Εκτός από την εκ του πονηρού αυτό-αναγόρευση τους σε προοδευτικούς, μας προτρέπουν επίσης να μην φοβόμαστε τους μετανάστες και χρησιμοποιώντας το μοντέλο της δημοκρατικής πολύ-πολιτισμικότητας ως ιδεολογικό πλαίσιο επιχειρούν να δικαιολογήσουν τις πρακτικές τους.

Όντως δεν υπάρχει τόσο σοβαρός λόγος να φοβόμαστε τους μετανάστες από την μια, αλλά, από την άλλη η πολύ-πολιτισμικότητα όπως την προβάλουν και την προωθούν στηρίζεται σε ένα βίαιο μοντέλο υποχρεωτικής και ασύνδετης συνύπαρξης ή ανοχής των ανθρώπινων ομάδων. Και όπως ακριβώς η κατάργηση των συνόρων που ευαγγελίζονται και που στην ουσία τα κράτη την χρησιμοποιούν για να ασκήσουν ακόμα πιο ασφυκτικό έλεγχο πάνω στους ιθαγενείς τους έτσι ακριβώς και το ιδεολόγημα της πολύ-πολιτισμικότητας χρησιμοποιείται από τα κράτη για να αναδιαρθρώσουν τις σχέσεις κυριαρχίας τους και να ομογενοποιήσουν τον ετερόκλητο πληθυσμό των μεταναστών.


Μάλιστα η πολύ-πολιτισμικότητα χρησιμοποιήθηκε σαν άλλοθι για να νομιμοποιήσουν τις στρατιωτικές επεμβάσεις στην Κύπρο, στο Κόσσοβο, στην Βοσνία κ.α. χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα στην «αρμονική συνύπαρξη» των διαφορετικών λαοτήτων. Απεναντίας η θρησκευτική διχόνοια, ο εθνικισμός και η αντιπαλότητα συνεπικουρούμενες από τους κοινωνικούς ανταγωνισμούς, οξύνθηκαν χαράσσοντας ρήγματα και αντιπαραθέσεις ανυπέρβλητες ανάμεσα στις διαφορετικές ανθρώπινες ομάδες. Και αυτό συμβαίνει για τον απλούστατο λόγο ότι με τον όρο πολιτισμό (έννοια αμφίσημη) εννοούμε τις ανθρώπινες δημιουργίες σε ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο και πάντα σε συνάρτηση με τον (ιστορικό) χρόνο. Αν αποκοπούν οι άνθρωποι από τον συγκεκριμένο χώρο και μεταβούν βίαια σε ένα άλλο κράτος που έχει διαμορφώσει διαφορετικές δομές και σχέσεις τότε οι ιδιαιτερότητες των μεταναστών παίρνουν παγκόσμια χαρακτηριστικά όπως η εξαθλίωση, η παραβατικότητα, η εκμετάλλευση και η υποταγή τούς στο κυρίαρχο μοντέλο των κρατών υποδοχής στοχοθετώντας η πρώτη γενιά τις δράσεις της αποκλειστικά για την επιβίωση και την παραμονή στο κράτος υποδοχής ενώ η δεύτερη και η τρίτη γενιά αφομοιώνεται πλήρως κρατώντας κάποια επιδερμικά χαρακτηριστικά του πολιτισμού τους που μόνο ως φολκλορικά μπορούν να χαρακτηριστούν.


Η αρμονική συνύπαρξη των λαών μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα σε ένα πλαίσιο δημιουργίας και ελευθερίας όπου η σύνθεση και η όσμωση των λαών σε κοινότητες απαιτούν: χρόνο, να υπάρχει η ανάλογη βούληση και κυρίως να πρυτανεύει η αίσθηση της αλληλεγγύης προς το έτερο, η αδελφοσύνη δηλαδή. Απεναντίας μέσα στο καπιταλιστικό πλαίσιο του οικονομικού ανταγωνισμού, του καταναλωτισμού και της εμπορευματοποίησης των πάντων όπου το κράτος αποφασίζει και διατάσσει η πολύ-πολιτισμικότητα μπορεί να αποτελέσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο ρίχνονται ατάκτως και ασύνδετα διαφορετικές ψηφίδες ενός άμορφου, άχρωμου και άχρηστου ψηφιδωτού που αποκαλούμε νεοελληνικό πολιτισμό και που μας επιβλήθηκε από τα πάνω.


Ο πολιτισμός ως εγγενή και συνεκτικό στοιχείο των ανθρώπινων κοινωνιών όταν αποκοπεί από τον χώρο και τους ανθρώπους που τον δημιούργησαν δεν καταστρέφεται αλλά για να μπορέσει να επιβιώσει και να αναπαραχθεί θα πρέπει να υπάρξει ένα νέο και γόνιμο έδαφος όπου θα καλλιεργηθούν αυτόβουλα οι «πολιτιστικοί σπόροι» που κουβαλάνε μαζί τους οι πρόσφυγες. Και μόνο όμως η βίαιη μετακίνηση τους αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα που αφαιρεί τον παράγοντα της βούλησης. Πόσο μάλλον δε όταν τους υποδεικνύουν το τόπο που θα θρησκεύονται και τους χώρους όπου θα διαμένουν και θα σχετίζονται μεταξύ τους σε ένα ολότελα εχθρικό τόπο όπου ανθεί η εκμετάλλευση και ο ρατσισμός. Έτσι στην πραγματικότητα αυτό που επιδιώκεται με το ιδεολόγημα της πολύ-πολιτισμικότητας είναι η υποταγή και η αφομοίωση των μεταναστών που μπορεί και να «Ελληνοποιηθούν» αν κοινωνήσουν τις πολιτιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης – κατανάλωσης και ανταγωνισμού!

Οι φυλετικές και θρησκευτικές αναταράξεις θα συνεχίζονται επί μακρόν αναδεικνύοντας το κράτος και τους μηχανισμούς ελέγχου- καταστολής αναγκαίους για την επίτευξη της κοινωνικής σταθερότητας. Και αυτό είναι το ζητούμενο έτσι ώστε ο νεοελληνικός πολιτισμός να σταθεροποιηθεί και να διευρύνει το πλαίσιο κυριαρχίας του σε ετερόκλητες ομάδες ανθρώπων.

Μπορεί βέβαια κάποιος να αναρωτηθεί γιατί αυτή η άρνηση της πολύ-πολιτισμικότητας!


Γιατί οι στόχοι τα προτάγματα και οι ιδέες των κινημάτων χειραφέτησης όπως τα δικαιώματα, η άμεση δημοκρατία δες Opegon, η κατάργηση των συνόρων, η οικολογία, η δημιουργική και αυτόβουλη όσμωση των ανθρώπων έχουν ιδεολογικοποιηθεί από τα κράτη και μέσω του θεάματος και των ΜΜΕ αλλάζουν το νόημα τους και επιτυγχάνουν την χειραγώγηση του κόσμου και την απαξίωση των κινημάτων χειραφέτησης.