Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΚΥ- ΓΝ ΝΑΞΟΥ

Σήμερα ΤΡΙΤΗ 28-2 από τις 9 έως τις 12 το μεσημέρι η ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΝΑΞΟΥ πραγματοποίησε κατάληψη του ταμείου του Νοσοκομείου. Η κατάληψη θα επαναλαμβάνεται κάθε ΤΡΙΤΗ από τις 9- το μεσημέρι. Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε στον κόσμο που προσήλθε στο ΚΥ-ΓΝΝ

Για την διάλυση της δημόσιας περίθαλψης σήμερα

Το κράτος διαχειρίζεται εν λευκώ τον πλούτο που παράγουμε όλοι μας εκχωρεί σταδιακά σε ιδιωτικά συμφέροντα τα μέχρι πρότινος κοινωνικά αγαθά της εκπαίδευσης και της περίθαλψης με τραγικές συνέπειες για τον καθένα από εμάς αλλά και για την κοινωνική συνοχή.

Με το 2ο μνημόνιο προετοιμάζουν την δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και η κοινωνική ασφάλιση κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για μια προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν να έχουν μια εργασία καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης. .

Το ΕΣΥ που συστήθηκε για να εξασφαλίσει ελεύθερη πρόσβαση στις παροχές υγείας, στην διάρκεια του χρόνου, απαξιώθηκε και υποβαθμίστηκε μεθοδευμένα από τους ίδιους του ιδρυτές του.

Το τραγελαφικό είναι ότι σήμερα χρησιμοποιούν τα προβλήματα που δημιούργησαν οι ίδιοι για να δικαιολογήσουν την πλήρη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών της παιδείας και της υγείας.
Τα κέντρα υγείας ως μέρος του ΕΣΥ φτιάχτηκαν στην επαρχία για να παρέχουν υπηρεσίες πρωτοβάθμιας περίθαλψης στις κατά τόπους κοινωνίες. Αν και ποτέ δεν επιτεύχθηκαν οι στόχοι τους μιας και η ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας σταμάτησε γρήγορα, στην Ελλάδα όπως και στην Νάξο οι υπηρεσίες υγείας χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλεία κρατικής προπαγάνδας και κομματικής εκμετάλλευσης από τους κατά τόπους πολιτευτές.

Έτσι στα τέλη της δεκαετίας του 90 και στις αρχές του 21ου αιώνα το κοινωνικό αίτημα για δημιουργία νοσοκομείου που να καλύπτει τις ανάγκες της Νάξου και των μικρών Κυκλάδων «πραγματοποιήθηκε» μόνο κατ’ όνομα για τις τελετές των εγκαινίων, ενώ οι φωτογραφίες των υποψηφίων βουλευτών και υπουργών διακινούνταν στα ΜΜΕ προβάλλοντας τις κοινωνικές ευαισθησίες τους.

Μετά την τοποθέτηση των ανάλογων πινακίδων στο κτήριο, το ΚΥ αναβαθμίστηκε σε ΚΥ- Γενικό Νοσοκομείο Νάξου (ΚΥ-ΓΝΝ). Με τα χρήματα του εργαζόμενου επέκτειναν το κτήριο, εξόπλισαν τα χειρουργεία, ακόμα και του Τοκετού, εξόπλισαν την μονάδα τεχνητού νεφρού έτσι ώστε να μπορεί να εξυπηρετήσει 3 ασθενείς, αλλά ουδέποτε δημιούργησαν την μονάδα αίματος που θα ενεργοποιούσε τα χειρουργεία και την μονάδα τεχνητού νεφρού και θα τα καθιστούσε λειτουργικά για τους κατοίκους του νησιού. Ακόμα και μέχρι πριν λίγες εβδομάδες, από τον υποδιοικητή και τον διοικητή του νοσοκομείου μέχρι και τους περιφερειακούς σύμβουλους, ακούγαμε ψεύτικες υποσχέσεις για άμεση λειτουργία της μονάδας αίματος.

Η έλλειψη κοινωνικού ελέγχου στον τρόπο που διαχειρίστηκε το κράτος τον πλούτο που δημιουργήσαμε, εξυπηρέτησε την υποχρηματοδότηση- υποστελέχωση του ΚΥ-ΓΝ Νάξου έστρωσε το έδαφος για την κακή συντήρηση του ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΟΥ- ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ- ΤΜΗΜΑΤΟΣ και του ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥ που είναι στοιχειώδεις για τη διαμόρφωση μιας εικόνας του ασθενή.

Η απουσία μαζικών αντιστάσεων συνέβαλε στην συγχώνευση του ΚΥ-ΓΝ Νάξου με αυτό της Σύρου. Αποτέλεσμα, να χαθεί και αυτή η γραφειοκρατικά δομημένη διοίκηση του ΚΥ-ΓΝΝ με συνέπεια την ακόμα πιο δυσκίνητη και ανορθολογική λειτουργία του οργανισμού υγείας και την προβολή της ιδιωτικοποίησης του ΚΥ-ΓΝΝ ως μονόδρομο.
Μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας υπέκυψε στην προπαγάνδα του καπιταλισμού που μας προέτρεπε να ασχολούμαστε με τις «δουλειές» μας και να αφήσουμε την λήψη των σημαντικών αποφάσεων στην καλή διάθεση των βουλευτών και λοιπών αρμόδιων. Έτσι μεθοδεύεται η ιδιωτικοποίηση σιγά- σιγά του ΕΚΑΒ, η καθιέρωση του 5ευρου και η πληρωμή των εξετάσεων από τους ασθενείς. Ακόμα και για την συνταγογράφηση πρέπει να πληρώνουμε λες και δεν τα έχουμε πληρωμένα!

Ενώ τα αποθεματικά των καταληστευμένων ασφαλιστικών ταμείων μας, πρώτα στο χρηματιστήριο και σήμερα με το PSI, μειώνονται δραστικά, ταυτόχρονα τίθενται υπό αμφισβήτηση τόσο η καταβολή συντάξεων όσο και οι ασφαλιστικές παροχές στην πρόληψη, τα φάρμακα και τη νοσηλεία.

Σε αυτό το κομβικό σημείο αν δεν αντιδράσουμε θα εφαρμόσουν τα σχέδιά τους απρόσκοπτα. Οι αγώνες των εργαζομένων στην περίθαλψη θα πρέπει να ξεπερνούν συντεχνιακούς διαχωρισμούς και μαζί με την κοινωνία να κλιμακώνονται με κοινωνικούς και πολιτικούς όρους στο σύνολο της ασκούμενης πολιτικής. Ήδη, οι πρώτες προσπάθειες αυτοδιαχείρισης των νοσοκομείων στο Κιλκίς και στο Ρέθυμνο ευδοκιμούν και έγιναν αποδεκτές από τις κατά τόπους κοινωνίες.

Οι άνεργοι και οι ανασφάλιστοι αυξάνονται με γρήγορους ρυθμούς λόγω της βάναυσης επίθεσης του καπιταλισμού, ενώ οι μετανάστες συνεχίζουν να παίζουν τον ρόλο του «σάκου του μποξ» παρότι έχει αποδειχτεί ότι ούτε υπαίτιοι για την ανεργία είναι, ούτε για τα χαμηλά μεροκάματα (τρανό παράδειγμα οι περικοπές στο δημόσιο).
Σήμερα, με κριτική και πολιτική σκέψη θα πρέπει να αντισταθούμε στην δικτατορία του «αγωνίζεσθε περί πάρτης» και να ξεπεράσουμε τους κώδικες, τις αξίες και την ηθική του καπιταλισμού.

Με όπλο μας την άμεση συμμετοχή και τους αδιαμεσολάβητους αγώνες επιδιώκουμε την δημόσια δωρεάν υγείας για όλους χωρίς ταξικούς και ρατσιστικούς αποκλεισμούς.
Καταλαμβάνουμε τα ταμεία του ΚΥ-ΓΝΝ κάθε Τρίτη από τις 9:οο έως το μεσημέρι

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΩΡΕΑΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Διαχείριση νερού και προστασία από τη διάβρωση. Το παράδειγμα τ’ Απεράθου της Νάξου

Τα περισσότερα νησιά αντιμετωπίζουν σήμερα σοβαρό πρόβλημα με το νερό. Οι γεωτρήσεις, συχνά ανεξέλεγκτες, εξαντλούν τα υπόγεια νερά με ρυθμό που δεν επιτρέπει τον επανεμπλουτισμό τους, ενώ πολλά άλλα έργα δεν είναι χωρίς αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερο σοβαρό, αν πάρουμε υπόψη το γεγονός ότι οι αλλαγές στο παγκόσμιο κλίμα θα επιδεινώσουν το πρόβλημα μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Πώς μπορεί, λοιπόν, να εξασφαλισθεί η κάλυψη των αναγκών σε νερό, με ταυτόχρονη διατήρηση και όχι εξάντληση των υπόγειων αποθεμάτων νερού και προστασία του περιβάλλοντος γενικότερα;

Στην ορεινή Νάξο ξεκίνησε η εφαρμογή μιας πρωτοποριακής πρότασης που επιδιώκει να συνδυάσει τον εμπλουτισμό των υπόγειων νερών με την προστασία από τη διάβρωση και τις πλημμύρες, μέσα από ένα σύνολο μικρών ήπιων έργων, δηλ της κατασκευής ήπιων φραγμάτων ανάσχεσης της ροής των νερών της βροχής. Η πρόταση στηρίζεται στο γεγονός ότι μόνον ένα 10% – 20% περίπου της βροχής που πέφτει στο έδαφος διεισδύει στο υπέδαφος και εμπλουτίζει τους υδροφόρους ορίζοντες, από όπου αντλείται για τις ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης.

Σύμφωνα με διάφορες μελέτες, ένα ποσοστό τουλάχιστον μεταξύ 40%-60% των βροχοπτώσεων στη Νάξο ρέει επιφανειακά και καταλήγει στη θάλασσα. Ένα άλλο ποσοστό 30%-40% εξατμίζεται αμέσως από την ηλιοφάνεια και τους ισχυρούς βόρειους ανέμους.
Αυτό σημαίνει πως μόνο 21,4 – 42,8 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερό το χρόνο κατακρατούνται, αλλά σε όλη την επιφάνεια του νησιού και όχι σε ένα μέρος, όταν οι ετήσιες ανάγκες του νησιού σε νερό για ύδρευση, άρδευση κ.λ.π. ανέρχονται σε 7 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερό.

Με αυτά τα δεδομένα γίνεται προφανές ότι η προσοχή για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, ιδιαίτερα στα νησιά, πρέπει να στραφεί προς την ανάσχεση της χειμαρρικής ροής των όμβριων υδάτων προς τη θάλασσα και της υποχρεωτικής τους κατείσδυσης στους υδροφόρους ορίζοντες. Αυτό ακριβώς επιτυγχάνουν τα φράγματα ανάσχεσης της χειμαρρικής ροής των ομβρίων υδάτων, παράλληλα με το σκαλοπάτιασμα της ροής και συνεπώς την αντιμετώπιση της διαβρωτικής επενέργειας του νερού στα εδάφη.

Στ’ Απεράθου Νάξου πραγματοποιήθηκε – κατά την τριετία 1992-94 και στο πλαίσιο του προγράμματος MEDSPA της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ένα ολοκληρωμένο αντιδιαβρωτικό πρόγραμμα με επιδεικτικό χαρακτήρα. Φορέας υλοποίησης του πολυδιάστατου αυτού έργου ήταν ο Πειραματικός Σταθμός Αξιοποίησης Των Ήπιων Και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας /ΠΣΑΤΗΚΑΠΕ (Κοινοτική Επιχείρηση της κοινότητας Απεράθου), ο οποίος συνεργάστηκε επί του προκειμένου με το Κέντρο Οικολογικών Ερευνών Νάξου /ΚΟΕΝ.

Το έργο αποπερατώθηκε το Δεκέμβριο του 1994 και κόστισε 220 εκατ. δρχ. Εκατό εκατομμύρια διέθεσε το Υπ. Γεωργίας, 89 εκατομμύρια η Ε.Ε., 24 εκατομμύρια Απεραθίτες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα με έργα σε κτήματά τους και 7 περίπου εκατομμύρια δραχμές ο ΠΣΑΤΗΚΑΠΕ.
Στόχοι και έργα

Οι στόχοι του αντιδιαβρωτικού προγράμματος ήταν:

1. Περιορισμός της διάβρωσης των επικλινών εδαφών από τα νερά των βροχοπτώσεων,
2. προστασία της βλάστησης από την ανεξέλεγκτη αιγοπροβατοτροφία, από την υπερβόσκηση,
3. μείωση της επιφανειακής απορροής των νερών των χειμάρρων και εμπλουτισμός των υπόγειων υδροφορέων με νερά, που διαφορετικά θα πήγαιναν στη θάλασσα,
4. αξιοποίηση των νερών αυτών για άρδευση, ύδρευση κλπ.

Στο πλαίσιο του προγράμματος υλοποιήθηκε μια σειρά έργων, όπως:

- Αποκατάσταση τοιχείων αντιστήριξης επιφάνειας 3.700 περίπου τετρ.μ. και μήκους περίπου 1.800 μ, σε πεζούλια συνολικής έκτασης 62 στρεμμάτων
- Περίφραξη βοσκοτόπων ή κτημάτων 2.500 στρεμμάτων περίπου και αποκατάσταση πεζουλιών σ’ αυτά
- Κατασκευή 66 μικρών φραγμάτων ανάσχεσης της χειμαρρικής ροής των βρόχινων νερών, ώστε να μειωθεί η επιφανειακή απορροή των νερών των χειμάρρων και ν’ αυξηθεί το ποσοστό του νερού που περνάει στο υπέδαφος και εμπλουτίζει τους υπόγειους υδροφορείς. Τα μικρά αυτά φράγματα ανάσχεσης λειτουργούν παράλληλα ως αντιπλημμυρικά και αντι-διαβρωτικά έργα.
- Προστασία και αξιοποίησης του νερού 6 φυσικών πηγών και χειμάρρων.
- Κατασκευή 4 ποτιστρών ζώων, 14 στερνών-δεξαμενών και υδρομαστευτικών στοών συνολικής χωρητικότητας 1.800 κυβ.μ. για την τροφοδοσία με νερό ενός μικρού υδροηλεκτρικού έργου.
Για να γίνουν τα παραπάνω, δούλεψαν περισσότεροι από 150 εργάτες, μάστορες, τεχνίτες, εργοδηγοί και υπάλληλοι (στη μεγάλη τους πλειοψηφία από τ’ Απεράθου, αλλά και μερικοί από το Δανακό, το Φιλώτι κλπ).

Τα έργα κατασκευάστηκαν συγκεντρωμένα και αλληλοσυμπληρούμενα σε μια περιοχή, στην υδρολογική λεκάνη Πέρα Χωριό της κοινότητας Απεράθου, προκειμένου να είναι στο μέγιστο βαθμό αποτελεσματικά και να δώσουν τη δυνατότητα εξαγωγής αξιόπιστων συμπερασμάτων για τη χρησιμότητά τους ως ένα ενιαίο σύνολο.

Το αντιδιαβρωτικό πρόγραμμα αποτελεί ένα πρωτοποριακό έργο με μεγάλη σημασία όχι μόνο για τ’ Απεράθου και τη Νάξο αλλά και για ολόκληρο το νησιωτικό χώρο, για πολλές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας, καθώς επίσης και για ολόκληρη την μεσογειακή λεκάνη. Τα επιμέρους έργα του συμβάλλουν:

1. Στον έλεγχο της βόσκησης και τη δημιουργία συνθηκών για μια βιώσιμη κτηνοτροφία που δεν θα καταστρέφει τους υλικούς όρους ύπαρξής της, δηλ το φυσικό περιβάλλον.

2. Στην αναζωογόνηση και ενίσχυση γεωργικών δραστηριοτήτων, οι οποίες παράγουν προϊόντα ποιότητας όχι για την παγκόσμια αγορά, αλλά για τους ίδιους τους παραγωγούς των ορεινών και ημιορεινών περιοχών, για την τοπική αγορά, καθώς επίσης και για τους συγγενείς τους που ζουν στην πρωτεύουσα

3. Στη διαμόρφωση μιας τελείως διαφορετικής κατεύθυνσης από τη συνηθισμένη όσον αφορά τη διαχείριση των υδατικών πόρων, ώστε με έργα οικολογικά, ήπια και προσαρμοσμένα στα τοπικά δεδομένα, να καλύπτονται οι ανάγκες σε νερό με τον εμπλουτισμό και την εκμετάλλευση ετήσιων ανανεώσιμων υδάτινων πόρων χωρίς να εξαντλούνται τα υπόγεια αποθέματα.

4. Στη φροντίδα του ευαίσθητου φυσικού τοπίου των ορεινών περιοχών και στη διατήρηση των φυσικών προϋποθέσεων για να εξακολουθήσει να υπάρχει και να βελτιώνεται η ζωή στ’ Απεράθου, στην ορεινή Νάξο και σε τόσες ακόμη ορεινές περιοχές στη χώρα μας.

5. Στη δημιουργία δυνατοτήτων απασχόλησης του ντόπιου πληθυσμού και συγκράτησης των νέων ανθρώπων στον τόπο τους (οι χρηματοδοτικοί πόροι για την υλοποίηση τέτοιων έργων παραμένουν σε ποσοστό πάνω από το 80% του συνολικού κόστους στον τόπο κατασκευής των έργων).
Ενθαρρυντικά αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα από τα προαναφερθέντα έργα στ’ Απεράθου είναι άκρως ενθαρρυντικά. Όπως αποδείχτηκε, τα φράγματα ανάσχεσης:

• Είναι οικονομικά και οικολογικά συμβατά έργα.
Μειώνουν την επιφανειακή απορροή των χειμαρρικών νερών και αυξάνουν τα ποσοστά κατείσδυσης τους στους υδροφόρους ορίζοντες έως και 100% στις πιο πολλές περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν οι βροχοπτώσεις δεν υπερβαίνουν τα 100 χιλιοστά την ημέρα. Εμπλουτίζουν σε ετήσια βάση τους υπόγειους υδροφορείς κι επομένως δημιουργούν προϋποθέσεις αξιοποίησης ανανεώσιμων υδάτινων φυσικών πόρων που διαφορετικά θα πήγαιναν χαμένοι.

Μετριάζουν έως και μηδενίζουν τη διαβρωτική επενέργεια των χειμαρρικών νερών. Ιδιαίτερα η κατασκευή τους στα ορεινά συμβάλλει στον περιορισμό έως και μηδενισμό των πλημμύρων στα πεδινά.

Αποτρέπουν αποτελεσματικά τον κίνδυνο καταστροφής των παραχειμάρριων καλλιεργούμενων εδαφών. Αποτρέπουν επίσης τον κίνδυνο καταστροφής τους από γεωλογικά ή μηχανικά αίτια, γιατί είναι χαμηλά και μικρά.
Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται όλες εκείνες οι συνέπειες που δημιουργούν τα μεγάλα φράγματα, όπως: τεκτονικούς επυσμούς, σεισμούς, υποπιέσεις, κατολισθήσεις, διαβρώσεις, αλλοιώσεις των πετρωμάτων θεμελίωσης και αγκύρωσης, παραμορφώσεις ως και την τελική καταστροφή.Επιπλέον, τα φράγματα ανάσχεσης δημιουργούν συνθήκες ανάπτυξης βλάστησης στο γύρω χώρο, είναι αισθητικά και μορφολογικά δεμένα με το φυσικό περιβάλλον, αλλά και με το περιβάλλον όπως διαμορφώθηκε από την επέμβαση του ανθρώπου με την κατασκευή αναβαθμίδων, ενώ δεν απαιτούν διάθεση καλλιεργούμενων εδαφών για την κατασκευή τους, όπως συχνά συμβαίνει με τους επιφανειακούς ταμιευτήρες.

• Αποτελούν έργα προσαρμοσμένης τεχνολογίας
Η αισθητική γραμμή που διαπνέει τα κατασκευαστικά έργα είναι εμπνευσμένη από την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική παράδοση και αναδεικνύει την πέτρα ως το στοιχείο που κυριαρχεί μορφολογικά και τη δένει με το περιβάλλον. Το κάθε έργο αποτελεί συστατικό στοιχείο του τοπίου, την απαραίτητη συνέχεια και προέκταση του.
Τα βασικά υλικά κατασκευής (μάρμαρο, ασβεστόλιθος, σχιστόλιθος) αφθονούν επί τόπου και αξιοποιούνται αμέσως και κατά το δυνατόν καλύτερο τρόπο από έμπειρους τεχνίτες της πέτρας.

Το εργατικό προσωπικό και η τεχνογνωσία προέρχονται επίσης από τον ίδιο τον τόπο κατασκευής των φραγμάτων ανάσχεσης (Παράδοση εκατονταετηρίδων στο χτίσιμο ξερολιθιάς και λιθοδομής, στα πεζούλια, στις αναβαθμίδες. Παράδοση που αξίζει να διατηρηθεί, να αναζωογονηθεί και να εμπλουτιστεί).
Η κατασκευή τους είναι σχετικά απλή, αλλά πληροί βέβαια συγκεκριμένες τεχνικές προϋποθέσεις και ακολουθεί πιστά όλους τους κανόνες κατασκευής των υδρονομικών έργων.

• Είναι κοινωνικά συμβατά έργα
Προσφέρουν συμπληρωματικές ευκαιρίες απασχόλησης στους ορεινούς πληθυσμούς. Οι χρηματοδοτικοί πόροι κατασκευής τους απορροφούνται σχεδόν αποκλειστικά από την τοπική κοινωνία.
Προϋποθέτουν και ευνοούν:
- την ευαισθητοποίηση του ντόπιου πληθυσμού πάνω στα σχετικά προβλήματα.
- τη συμμετοχή του στις διαδικασίες δημοσίου διαλόγου στην τοπική κοινωνία και λήψης αποδεκτών από αυτήν αποφάσεων για την αντιμετώπιση των εν λόγω προβλημάτων, καθώς επίσης και
- τη συνεργασία του κατά την υλοποίηση αντίστοιχων μέτρων και έργων.

Τα φράγματα ανάσχεσης κατασκευάζονται εγκάρσια στην κοίτη των χειμάρρων, θεμελιώνονται και αγκυρώνονται σε υγιή μητρικά πετρώματα και οι διαστάσεις τους κυμαίνονται μεταξύ 1-26 μέτρα μήκος, 0,5-3,5 μέτρα ύψος, 0,5-1,5 μέτρα πλάτος. Είναι όλα σχεδόν τοξωτά με τη νοητή χορδή προς τα κατάντη και με τη στέψη είτε κοίλη προς τα άνω είτε με υπερυψωμένα τα άκρα προς διευκόλυνση της υπερχείλισης.

(το κείμενο βασίστηκε σε πληροφορίες που παραχώρησαν ευγενικά ο Μανώλης Γλέζος και ο Βασίλης Γιόκαρη

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

ΜΙΚΡΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ,

Του Γιάννη Ελαφρού
Δευτέρα, 28 Ιουλίου 2008


Μικρά φράγματα και ταμιευτήρες νερού για τη συλλογή ύδατος αλλά και τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα, αλλαγή του τρόπου άρδευσης και μείωση των υδροβόρων καλλιεργειών, αξιοποίηση των νερών των βιολογικών καθαρισμών, επαναχρησιμοποίηση του «γκρίζου» νερού στο σπίτι και μετατροπή της κάθε οικίας (ειδικά στα νησιά και στην επαρχία) σε χώρο συλλογής βρόχινου νερού, μονάδες αφαλάτωσης και πάνω απ’ όλα συνολική αντίληψη μείωσης της κατανάλωσης νερού, είναι ορισμένα από τα «όπλα» που μπορεί να παρατάξει η χώρα μας στον αγώνα κατά της λειψυδρίας.

Πρόκειται για μέσα δοκιμασμένα και αποτελεσματικά. Η μείωση στην κατανάλωση νερού, κατά τομέα και συνολικά, που μπορεί να επιτευχθεί είναι πολύ σημαντική. Εως και 30% μπορεί να μειωθεί άμεσα το νερό που σπαταλιέται στο πότισμα με τη χρήση της υδροκάρτας ή με την απλή αξιοποίηση των ενδείξεων που καταγράφουν τα υδρόμετρα, έτσι ώστε ο κάθε αγρότης να συμμετέχει στα συνεταιριστικά έξοδα ανάλογα με την κατανάλωσή του. Το ένα τρίτο του νερού για την άρδευση 15.000 στρεμμάτων στην κοιλάδα του Αξιού προέρχεται ήδη από τον βιολογικό καθαρισμό Θεσσαλονίκης. Εως και 40% μπορεί να μειωθεί το νερό που χρησιμοποιούμε στα σπίτια, εάν το καζανάκι μας γεμίζει με «γκρίζο νερό», που προέρχεται από το ντους και το πλυντήριο, ύστερα από ένα ελαφρύ καθαρισμό.

Γιατί δεν προωθούνται αυτά τα μέτρα; Γιατί η Πολιτεία, η κεντρική αλλά και η τοπική εξουσία, τα μεγάλα αλλά και ορισμένα μικρά συμφέροντα σχεδιάζουν την «ανάπτυξη» με τη λογική ότι το νερό είναι απεριόριστο. Και αν παρουσιαστεί έλλειψη, μπορεί να μετατραπεί σε ένα κερδοφόρο εμπόρευμα, όπως γίνεται με τους «νερουλάδες» του Αιγαίου. Η Ελλάδα, μία από τις χώρες με τη μεγαλύτερη κατανάλωση νερού στον κόσμο και με έντονο το πρόβλημα της μείωσης των αποθεμάτων, δεν έχει μέλλον με υδροβόρες επενδύσεις, αλλά με έργα εξοικονόμησης νερού.
Στέρνες και μικρά φράγματα

«Μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη του νερού στο Αιγαίο χρησιμοποιώντας παραδοσιακές μεθόδους, φιλικές προς το περιβάλλον», λέει στην «Κ» ο κ. Κρίτωνας Αρσένης, χωροτάκτης – οικονομολόγος, υπεύθυνος προγράμματος «Αειφόρο Αιγαίο» (www.diktioaigaiou.gr), της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.

Για παράδειγμα, σχεδόν σε όλες τις παραδοσιακές οικίες υπήρχαν υδατοδεξαμενές, οι γνωστές στέρνες. Εκεί συγκεντρωνόταν μεγάλο μέρος από το νερό που χρειαζόταν η οικία για όλο το έτος. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει ξανά και στις ημέρες μας, κάνοντας τις στέρνες υποχρεωτικές στις οικοδομές των νησιών (ειδικά των άνυδρων), όπως στην Αθήνα είναι υποχρεωτική η θέση στάθμευσης. Σήμερα, οι στέρνες είτε δεν προβλέπονται είτε γίνονται… rooms to let! «Στις εντός σχεδίου οικοδομές οι στέρνες δεν είναι υποχρεωτικές. Στα εκτός σχεδίου σπίτια είναι, αλλά η στέρνα μετατρέπεται σε πισίνα ή ακόμα και σε δωμάτιο, αν η κλίση του εδάφους το επιτρέπει», σημειώνει ο κ. Αρσένης.

Πώς θα κρατήσουμε όμως το νερό στα νησιά; «Δεν χρειάζονται τεράστιες υδατοδεξαμενές και άλλα μεγάλα έργα που δοκιμάστηκαν συχνά ανεπιτυχώς στο Αιγαίο. Απεναντίας, πρέπει να ενισχύσουμε τον υδροφόρο ορίζοντα με ήπιο και αποτελεσματικό τρόπο, όπως είχε γίνει στην Απείρανθο της Νάξου. Με μια σειρά 66 μικρών φραγμάτων ανάσχεσης της ροής των μικρών χειμάρρων επιτεύχθηκε η ενίσχυση του υδροφόρου ορίζοντα από βρόχινο νερό που ειδάλλως κατέληγε στη θάλασσα. Το έργο είχε ιδιαίτερη αντιδιαβρωτική και αντιπλημμυρική αξία», εξηγεί ο κ. Αρσένης.

Ταυτόχρονα, περιφράχτηκαν 2.500 στρέμματα όπου αποκαταστάθηκαν οι πεζούλες, που συγκρατούν νερό και έδαφος, αλλά καταρρέουν σε όλο το Αιγαίο με γοργούς ρυθμούς.
Το εντυπωσιακό όμως είναι, ότι παρά τη διεθνή αναγνώριση του έργου, δεν βρήκε μιμητές ούτε στα γειτονικά χωριά της Νάξου ούτε σε άλλα νησιά. Δυστυχώς, τα δημόσια έργα καθορίζονται συχνά από τα συμφέροντα των εργολάβων και προκρίνονται εκείνα που είναι πολυδάπανα…

Μονάδες αφαλάτωσης

«Με το εργοστάσιο αφαλάτωσης ξενοιάσαμε από την αγωνία του νερού» μας λέει ο κ. Γιώργος Χάλαρης, πρόεδρος της Κοινότητας Οίας στη Σαντορίνη. «Με τις τρεις μονάδες αφαλάτωσης παράγουμε περίπου 1.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα και καλύπτουμε πλήρως τις ανάγκες μας. Η πρώτη μονάδα έγινε το 1994 και ήταν μια προσφορά της οικογένειας Αλαφούζου. Το νερό του εργοστασίου είναι πόσιμο, κάνουμε αναλύσεις κάθε μήνα». Το κόστος παραγωγής δεν είναι βέβαια μικρό, υπολογίζεται σε 2 ευρώ ανά κυβικό μέτρο -αν και οι εταιρείες που προωθούν την αφαλάτωση υπόσχονται κόστος 0,5 με 1 ευρώ το κυβικό- με αποτέλεσμα τα τιμολόγια νερού στην Οία να είναι σχετικά αυξημένα, εκτός από όσους έχουν μικρές καταναλώσεις και τους φτωχούς, για τους οποίους είναι δωρεάν. Σε κάθε περίπτωση, το κόστος του αφαλατωμένου νερού είναι πολύ φθηνότερο από αυτό του μεταφερόμενου ύδατος με τα πλοία - υδροφόρες. «Για τη Θηρασιά πληρώνουμε 10-11 ευρώ το κυβικό» μας λέει ο κ. Χάλαρης. Γι’ αυτό, η Κοινότητα Οίας έχει αιτηθεί τη δημιουργία μονάδας αφαλάτωσης και στη Θηρασιά. «Κατά τη γνώμη μου η μεταφορά νερού από την Αθήνα πρέπει να σταματήσει. Ηδη η στεριά αντιμετωπίζει προβλήματα, τα νησιά πρέπει να βρουν τις δικές τους λύσεις. Με εξοικονόμηση νερού, με καλύτερη αξιοποίηση αυτού που έχουν -για παράδειγμα στην Ανάφη βρέθηκε πίδακας νερού, αλλά χρειάζεται δίκτυο για να αξιοποιηθεί- και με αφαλατώσεις».

Σήμερα προγραμματίζονται πολλά έργα αφαλάτωσης σε μια σειρά νησιών -Ηρακλειά, Δονούσα, Αμοργός, Αντίπαρος, Κύθνος και Φολέγανδρος- για να αναφερθούμε μόνο στις Κυκλάδες. Παρ’ όλα αυτά η αφαλάτωση δεν είναι πανάκεια. Κατ’ αρχάς απαιτείται σημαντική κατανάλωση ενέργειας -που ανεβάζει το κόστος και ρυπαίνει το περιβάλλον- εκτός εάν χρησιμοποιηθούν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το πείραμα της Ηρακλειάς, όπου το πλωτό σύστημα Υδριάδα, στηριγμένο σε μια ανεμογεννήτρια ισχύος 30 KW και σε φωτοβολταϊκά πάνελ, παράγει περίπου 45 κυβικά μέτρα την ημέρα, με δυνατότητα για 70 κ.μ. -παρά τις όποιες δυσκολίες μπορεί να εμφανίστηκαν αρχικά- δείχνει ότι μπορεί να προχωρήσει η αφαλάτωση και με βιώσιμο τρόπο.

Επιπλέον, η αφαλάτωση έχει αρνητικές συνέπειες στο θαλάσσιο οικοσύστημα, καθώς το νερό που επιστρέφει στη θάλασσα είναι... πλούσιο όχι μόνο σε αλάτι, αλλά πολλές φορές και σε χημικά που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό του, έτσι ώστε να μη φθείρονται οι μεμβράνες - χλώριο και βιοκτόνα. «Εμείς πάντως δεν έχουμε διαπιστώσει πρόβλημα στη θάλασσα» τονίζει ο κ. Χάλαρης. «Παρακρατούμε τα χημικά και ρίχνουμε το νερό σε βαθιά νερά, όπου πιστεύουμε ότι γρήγορα αναμειγνύεται. Στην περιοχή υπάρχουν και αχινοί και πεταλίδες και κοχυλάκια». Ο κοινοτάρχης παραδέχεται όμως ότι δεν έχει γίνει συστηματική μελέτη. Στην περίπτωση της Υδριάδας, όπως μας λέει ο κ. Θανάσης Βατίστας, εκ των συντελεστών του έργου υπάρχει μια τεχνολογία πιο προηγμένη -αλλά και πιο ακριβή- που δεν χρησιμοποιεί χημικά. «Το κόστος πέφτει σήμερα. Με 300.000 ευρώ μπορείς να αγοράσεις και να εγκαταστήσεις μια μονάδα δυναμικότητας 500 κ.μ. την ημέρα» λέει ο κ. Χάλαρης. Το πρόβλημα είναι ότι όπου διαμορφώνεται λογική άνεσης νερού μέσω αφαλάτωσης, δεν προωθούνται πρακτικές εξοικονόμησης. «Η αλήθεια είναι ότι στην Οία και στη Θηρασιά υπάρχει μεγάλη σπατάλη. Ο τουρισμός εδώ είναι γκλάμουρους και ζητάει πισίνες, τζακούζι και δεν συμμαζεύεται...» παραδέχεται ο κοινοτάρχης.
Υδρόμετρα και υδροκάρτα

«Με έναν άμεσο εξορθολογισμό της διαχείρισης νερού στον γεωργικό τομέα, θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα του νερού στην Ελλάδα. Αρκεί να σοβαρευτούμε!». Ο κ. Αθανάσιος Πανώρας, τακτικός ερευνητής στη Διαχείριση Υδάτινων Πόρων του Ινστιτούτου Εγγειων Βελτιώσεων του ΕΘΙΑΓΕ είναι κατηγορηματικός. «Οταν για τις ανάγκες του γεωργικού τομέα απαιτείται περίπου το 80% του νερού της χώρας, ενώ μόλις το 12% πηγαίνει για ύδρευση, με μια μείωση της κατανάλωσης κατά 20% στην άρδευση, που είναι απόλυτα εφικτή άμεσα, θα εξοικονομούσαμε περισσότερο από το νερό που χρειαζόμαστε σήμερα για ύδρευση».

Πώς μπορεί να γίνει αυτό; «Κατ’ αρχάς, να χρεώνουμε τον παραγωγό με την κατανάλωση νερού και όχι με τα στρέμματα. Σήμερα, όπου υπάρχουν Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων οι παραγωγοί λαμβάνουν νερό από κλειστό συλλογικό αρδευτικό δίκτυο (που κατασκευάστηκε από το κράτος) και πληρώνουν για τη συντήρηση και τη λειτουργία του και όχι φυσικά για να βγάλει κέρδος. Το κόστος όμως μοιράζεται ανάλογα με τα στρέμματα που έχει ο κάθε γεωργός και όχι με την κατανάλωση νερού. Ετσι, ο παραγωγός που εξοικονομεί νερό δεν επιβραβεύεται, ούτε εκείνος που το σπαταλά πληρώνει παραπάνω». Και αυτό παρά το γεγονός ότι σε πολλούς οργανισμούς υπάρχουν υδρόμετρα (που μετρούν την παροχή νερού), τα οποία όμως δεν αξιοποιούνται…

«Μια άλλη τεχνολογία που χρησιμοποιείται πιλοτικά είναι η λεγόμενη υδροκάρτα. Πρόκειται για ένα σύστημα, το οποίο προσαρμόζεται στο στόμιο της υδροληψίας και καταμετρά ακριβώς την κατανάλωση νερού. Η εφαρμογή της συγκεκριμένης συσκευής αλλάζει και τον τρόπο χρήσης, αφού όποιος δεν πληρώσει δεν παίρνει νερό. Αντιμετωπίζεται έτσι και το πρόβλημα των κακοπληρωτών», λέει στην «Κ» ο κ. Πανώρας.
Το αποτέλεσμα; Εκεί όπου εφαρμόστηκε (Σέρβια Κοζάνης, Νευροκόπι κ.λπ.) καταγράφηκε μείωση της κατανάλωσης νερού έως και 30% από τον πρώτο χρόνο! Σημαντικό είναι ότι ανάλογα μειώνεται και η κατανάλωση ενέργειας για το πότισμα, με αποτέλεσμα να εξοικονομούνται χρήματα για τον οργανισμό, δηλαδή για τους αγρότες–μέλη του. «Η υδροκάρτα δεν είναι μονόδρομος. Εχει το μειονέκτημα ότι κοστίζει 700–800 ευρώ η καθεμιά και μπορεί ένας αγρότης να έχει 3–4 υδροληψίες. Την ίδια δουλειά μπορεί να κάνει και ένα απλό υδρόμετρο, αλλά χρειάζεται σοβαρότητα από τον οργανισμό, έτσι ώστε να χρεώνεται ο καθένας ανάλογα με το νερό που χρησιμοποιεί». Εξίσου σημαντικό είναι να γνωρίζουμε πόσο νερό χρειάζεται μια καλλιέργεια. Πώς να υπολογίσουμε πόσο νερό να ρίξουμε σε ένα χωράφι, εάν δεν γνωρίζουμε τι ποσότητα απαιτείται; «Εχουμε ξεκινήσει μια πιλοτική εφαρμογή στη Νιγρίτα, για να μετρήσουμε τις απαιτήσεις», μας λέει ο κ. Πανώρας.

Στάγδην άρδευση

Κρίσιμο ζήτημα είναι και ο τρόπος άρδευσης. «Σε βαμβακοκαλλιέργεια στο χωριό Πλατύκαμπος στον νομό Λαρίσης, γίνεται ένα ενδιαφέρον πείραμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με την ονομασία “Πλειάδες”. Αποδείχθηκε ότι μπορεί να μειωθούν οι ανάγκες σε νερό από 400 σε 270 κυβικά μέτρα το στρέμμα, με τέσσερις κινήσεις: Δεν ποτίζουμε το μεσημέρι, δεν χρησιμοποιούμε “κανόνι”, ούτε ανοικτούς αγωγούς, καταπολεμούμε τον ευτροφισμό», λέει στην «Κ» ο κ. Ζήσης Αργυρόπουλος, χημικός και μελετητής έργων περιβάλλοντος από τη Λάρισα. «Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η στάγδην άρδευση πραγματοποιεί τη μικρότερη κατανάλωση νερού και μπορεί να αξιοποιήσει και μικρές ποσότητες νερού», συμφωνεί και ο κ. Πανώρας. Ηδη στην Κρήτη (όπου υπάρχουν και πολλά θερμοκήπια) το 90% της άρδευσης γίνεται στάγδην. «Η πρακτική αυτή αρχίζει να επεκτείνεται και στην υπόλοιπη Ελλάδα, στη Μακεδονία είναι μόνο 10%. Αλλά δεν υπάρχουν τέλειες τεχνικές άρδευσης, ούτε άλλες που είναι για πέταμα. Στη στάγδην άρδευση είναι κρίσιμο θέμα η ποιότητα του νερού, καθώς υπάρχει κίνδυνος φραγής των στομίων με άλατα. Σε κάθε περίπτωση είναι απαράδεκτο να ποτίζουμε με “κανόνια” 12-3 το μεσημέρι ή με αέρα…», τονίζει ο κ. Πανώρας.

Αλλαγή καλλιεργειών

Η αλλαγή των καλλιεργειών στη Θεσσαλία μπορεί να οδηγήσει σε εξοικονόμηση νερού, ίση με τη «μικρή» εκτροπή του Αχελώου, που προωθείται. «Σύμφωνα με μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ, που πραγματοποιήθηκε πριν από τρία χρόνια, εάν στον θεσσαλικό κάμπο καλλιεργηθούν κηπευτικά και σιτηρά, που είναι απαραίτητα για τη διατροφή στην Ελλάδα και τη διατροφική αυτάρκεια, θα κερδίσουμε 540 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού τον χρόνο. Το νερό της προβλεπόμενης εκτροπής είναι 600 εκατομμύρια, χώρια οι απώλειες, που μπορεί να φτάσουν μέχρι και 40%», τονίζει ο κ. Ζήσης Αργυρόπουλος. «Πρέπει να αλλάξουν οι καλλιέργειες. Δεν μπορεί σε ένα ξηροθερμικό περιβάλλλον, όπως είναι της Θεσσαλίας, να έχουμε υδροφόρες καλλιέργειες», τονίζει ο μελετητής.

Βιολογικοί καθαρισμοί

Το νερό των βιολογικών καθαρισμών δεν είναι για πέταμα. Εδώ και ένα χρόνο ο βιολογικός καθαρισμός της Θεσσαλονίκης αρδεύει 15.000 στρέμματα, όπου καλλιεργείται βαμβάκι, καλαμπόκι, τριφύλλι, τεύτλα και ρύζι. «Καλύπτει όχι μόνο το 30% των αναγκών, ειδικά την περίοδο της αυξανόμενης ζήτησης, αλλά προσθέτει στις καλλιέργειες άζωτο, κάλλιο και φώσφορο», υπογραμμίζει ο κ. Πανώρας.
Περίπου 200.000 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα από τη δευτεροβάθμια επεξεργασία του βιολογικού κατευθύνονται μέσα σε κανάλια άρδευσης όπου αναμειγνύονται με νερό από τον ποταμό Αξιό. «Πάμε πολύ καλά, το νερό είναι πολύ καλής ποιότητας και σχεδιάζουμε διπλασιασμό των στρεμμάτων που θα αρδεύουμε», λέει ο κ. Πανώρας. «Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα στις καλλιέργειες, αλλά χρειάζεται συνεχής έλεγχος του ύδατος και αξιόπιστη μονάδα, όπως ο βιολογικός της Θεσσαλονίκης. Το Ινστιτούτο Εγγειων Βελτιώσεων παρακολουθεί διαρκώς την ποιότητα του νερού».

Οπως μας είπε ο κ. Πανώρας χρειάστηκε ερευνητική προετοιμασία δέκα ετών για να πιστοποιηθεί ότι το νερό του βιολογικού δεν θα έχει ανεπιθύμητες επιδράσεις στις καλλιέργειες. «Η χρήση των εκροών των βιολογικών καθαρισμών μπορεί να επεκταθεί σε όλη την Ελλάδα, με ιδιαίτερα ευεγερτικά αποτελέσματα. Ομως για κάθε μονάδα και για κάθε χρήση χρειάζεται ειδική μελέτη», υπογραμμίζει ο κ. Πανώρας.

«Ανακύκλωση» νερού στο σπίτι

Το κάθε σπίτι μπορεί να γίνει, με πολύ μικρό κόστος, μια μικρή μονάδα «ανακύκλωσης» νερού, όπου θα μπορεί να πετύχει μείωση της κατανάλωσης μέχρι 40% - 50%! Σε αυτόν το «πράσινο» στόχο, όπλο είναι το «γκρίζο νερό», δηλαδή το νερό το οποίο συλλέγεται μετά τη χρήση του και αφού υποστεί ένα ελαφρύ καθαρισμό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο καζανάκι ή στον κήπο. «Εάν υπολογίσουμε ότι στο καζανάκι ξοδεύεται το 40% περίπου του νερού που καταναλώνει ένα σπίτι, η εξοικονόμηση μπορεί να φτάσει έως το 50%» λέει η κ. Μαίρη Βιταλιώτου, υπεύθυνη της εκστρατείας για το νερό του δικτύου Μεσόγειος SOS.

«Παίρνουμε το νερό απ’ όλες τις χρήσεις (από το μπάνιο, το πλυντήριο), εκτός από τον νεροχύτη της κουζίνας, όπου το νερό που φεύγει έχει μεγάλη σχετικά περιεκτικότητα σε λίπη και οργανικό φορτίο. Στη συνέχεια το διοχετεύουμε σε μια πολύ απλή συσκευή καθαρισμού, που μπορεί να βρίσκεται και σε ένα ντουλαπάκι στο μπάνιο και από κει με σωλήνες διοχετεύεται όπου θέλουμε». Σύμφωνα με την κ. Βιταλιώτου είναι μια φθηνή σχετικά επένδυση. Αλλά για να προωθηθεί στην Ελλάδα χρειάζεται «σπρώξιμο». Στην Κύπρο, που γίνεται μεγάλη προσπάθεια για την ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων, δίνεται επιδότηση 1.000 ευρώ για κάθε νοικοκυριό.

Ενα δεύτερο μέτρο, που θα μπορούσε να προωθηθεί, είναι η κατασκευή δεξαμενών βρόχινου νερού στις ταράτσες των σπιτιών. «Ηδη πωλούνται σε πολυκαταστήματα πλαστικές δεξαμενές. Το νερό της βροχής, αφού συλλεχθεί, μπορεί να οδηγηθεί με σωλήνες και να χρησιμοποιηθεί κυρίως για πότισμα», σημειώνει η κ. Βιταλιώτου. Η πρακτική αυτή ήταν πολύ διαδεδομένη στην επαρχία και ειδικά στα νησιά. Οταν όμως η Πολεοδομία άρχισε να ζητά άδειες για την κατασκευή των μόνιμων δεξαμενών, πολλοί αποθαρρύνθηκαν και η καλή αυτή πρακτική σταμάτησε.

Βέβαια, όλες αυτές οι προσπάθειες δεν μπορούν παρά να συμπληρώσουν την ανάγκη να αντιμετωπιστεί επιτέλους το πρόβλημα των διαρροών στα κεντρικά δίκτυα, όπου στην περίπτωση της ΕΥΔΑΠ φτάνουν μέχρι και το 50%!

(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27/07/2008)

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Καλλιστώ: περιβαλλοντικά επιζήμιο το φράγμα στο Νεστόριο

11 Οκτωβρίου 2011, 14:29 | Εμφανίσεις: 1447


Περιβάλλον Ενέργεια Οικολογία:

Την αντίθεσή της στην κατασκευή φράγματος στο Νεστόριο εκφράζει η περιβαλλοντική οργάνωση Καλλιστώ θεωρώντας το περιβαλλοντικά επιζήμιο για την περιοχή.

Αναλυτικά, η Καλλιστώ αναφέρει τα εξής:

“Το φράγμα στο Νεστόριο έχει προβληθεί ως ένας βασικός μοχλός ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής.

Οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές του επιπτώσεις ωστόσο, είναι μάλλον μεγαλύτερες από τα –αμφισβητούμενα- οφέλη που αναμένεται να προσφέρει στην τοπική οικονομία, ενώ τα οφέλη αυτά θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν με άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Το φράγμα, ύψους 75 μέτρων, θα δημιουργήσει μια τεχνητή λίμνη μήκους 8 χλμ., η οποία θα κατακλύσει όλο το φαράγγι του Αλιάκμονα. Έτσι, η περιοχή θα χάσει όχι μόνο το πολύτιμο αυτό ποτάμιο οικοσύστημα με όλη την πανίδα που φιλοξενεί και στηρίζει, αλλά και χιλιάδες στρέμματα παραγωγικού δάσους, τα οποία μάλιστα περιλαμβάνουν και συστάδες όπως της φλαμουριάς, οι οποίες προστατεύονται ως μοναδικές.

Υπάρχουν όμως και άλλες, λιγότερο φανερές επιπτώσεις. Η δημιουργία της τεχνητής λίμνης είναι πιθανό να επιβαρύνει την ποιότητα των νερών (λόγω αποσύνθεσης των οργανικών υλικών που θα συσσωρευθούν στον πυθμένα και συγκέντρωσης ρυπαντών), να επηρεάσει αρνητικά το κλίμα της περιοχής, να αυξήσει τη σεισμικότητα, να επιταχύνει τη διάβρωση των πρανών προκαλώντας κατολισθήσεις και να αλλοιώσει καθοριστικά το τοπίο της περιοχής.

Τέλος, το φράγμα τοποθετείται μόλις 800 μέτρα από το χώρο διεξαγωγής του River Party, ενός σημαντικού πολιτιστικού θεσμού για την περιοχή, καθιστώντας προβληματική τη διεξαγωγή του εκεί. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής τίθεται θέμα ασφάλειας των κατασκηνωτών, οι οποίοι θα βρίσκονται δίπλα στο εργοτάξιο ενώ θα επιβαρυνθεί αναπόφευκτα το νερό και η ατμόσφαιρα με σκόνη και ρυπαντές και θα αλλοιωθεί οπτικά το τοπίο σε τέτοιο βαθμό, που η επίσκεψη και η διαμονή δεν θα είναι ελκυστική. Ακόμα, δεν είναι σαφές αν επιτρέπεται νομικά και αν είναι θεμιτή η διεξαγωγή εκδηλώσεων με τόσους χιλιάδες συμμετέχοντες σε τόσο μικρή απόσταση από ένα φράγμα.

Όλα τα παραπάνω έχουν οδηγήσει στη διασπορά φημών ότι το River Party, μόνιμα ή οριστικά, θα μεταφερθεί σε άλλο σημείο του Νομού, γεγονός βέβαια που θα αλλάξει τον χαρακτήρα του, πέρα από την άμεση ζημιά που θα προκαλέσει στις τοπικές οικονομίες. Σε όλα αυτά, δεν έχει δοθεί ποτέ καμία επίσημη απάντηση.

Όλες αυτές οι επιπτώσεις δεν εκτιμώνται με την απαιτούμενη αυστηρότητα από τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, με την οποία δόθηκε άδεια στο έργο. Η μελέτη επίσης δεν μπαίνει στον κόπο να εξετάσει επί της ουσίας, όπως υποχρεούται, άλλες εναλλακτικές λύσεις που θα απέδιδαν τα ίδια οφέλη στη γεωργία ή/και τον τουρισμό.

Από την άλλη πλευρά, κατανοούμε ότι, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, οποιοδήποτε έργο υπόσχεται να δώσει κάποιες, ευκαιριακές έστω, θέσεις εργασίας ή να βελτιώσει το αγροτικό εισόδημα, ακούγεται ιδιαίτερα ελκυστικό. Οι σχετικές εκτιμήσεις ωστόσο που κάνει η ΜΠΕ για δεκαπλασιασμό (!) του αγροτικού εισοδήματος θεωρούμε ότι είναι εκτός πραγματικότητας και λειτουργούν παραπλανητικά.

Υπολογίζοντας το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος, πιστεύουμε ότι η κατασκευή του φράγματος είναι λάθος επιλογή. Ωστόσο, η απόφαση για την κατασκευή του ή όχι, δεν ανήκει σε εμάς, αλλά στην τοπική κοινωνία και στις αρμόδιες δημόσιες αρχές, τοπικές, εθνικές και ευρωπαϊκές, αφού το έργο χρηματοδοτείται από τους Έλληνες και ευρωπαίους φορολογούμενους. Εμείς μάλιστα πιστεύουμε ότι ο τελευταίος λόγος πρέπει να ανήκει στην τοπική κοινωνία και σε αυτήν απευθυνόμαστε, με αυτή μας την τοποθέτηση, ζητώντας να σκεφτεί ξανά τη στάση της για το έργο”.

econews

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Οι Καταστροφικές Επιπτώσεις του Φράγματος Τσικαλαριού στην Τοπική Κοινωνία

«Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα»! είναι ο τρόπος που συνήθως τελειώνουν τα παραμύθια. Βέβαια ποτέ δεν μας λένε τι συνέβη μετά από το χαρμόσυνο τέλος και την θετική κατάληξη της ιστορίας που αφηγούνται.

Η ΠΕΚΙΝ διαθέτει την βούληση να συνεχίσει την αφήγηση αυτού του μύθου που περιγράφει το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης με στόχο να αναδείξει τις επιπτώσεις που θα έχει η κατασκευή του φράγματος του Τσικαλαριού αφενός στο φυσικό περιβάλλον και αφετέρου στον παραγωγικό και κοινωνικό ιστό της Νάξου.
«οι καταστροφικές επιπτώσεις του φράγματος Τσικαλαριού στην τοπική κοινωνία» είναι το θέμα της αποψινής βραδιάς.

Στην ΠΕΚΙΝ προκειμένου να φτάσουμε σε αυτό το συμπέρασμα λάβαμε υπόψη μας:
1ον την επιστημονική γνώση και εμπειρία που έχει αποκομίσει η παγκόσμια κοινότητα από την μέχρι σήμερα κατασκευή μεγάλων φραγμάτων. Ως μεγάλο ορίζεται το Φράγμα με ύψος, από τη θεμελίωση, 15 m και άνω ή από 5-15 μέτρα με όγκο ταμιευτήρα άνω των 3.0 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Ο ορισμός είναι της Διεθνούς Επιτροπής Μεγάλων Φραγμάτων (ICOLD).
Το φράγμα του Τσικαλαριού πρώτα από όλα θα κατασκευαστεί επάνω στην κοίτη του ποταμού. Αν υποθέσουμε ότι τα ποτάμια αποτελούν τις φλέβες της γης τότε με το φράγμα δημιουργούμε ένα τεχνητό έμφραγμα στην Γη:
--Τα ποτάμια και οι χείμαρροι, εκτός από νερό, είναι όχθες και κοίτη, χλωρίδα, πανίδα και ιχθυοπανίδα, βάλτοι, λιβάδια και δάση, θρεπτικά συστατικά και φερτές ύλες. Όλα τα οικοσυστήματα, τα οποία στηρίζονται στη συνεχή ροή του ποταμού, υποβαθμίζονται δραματικά ή και εξαφανίζονται απόλυτα όπως στην περίπτωση του Τσικαλαριού.
--Εσκεμμένα λοιπόν στην ΜΠΕ δεν αναφέρονται ούτε τα δάση από πλατάνια, δρυς κλπ που υπάρχουν κατά μήκος της όχθης του ποταμού και τα οποία πρόκειται να εξαφανιστούν συμπαρασύροντας στην καταστροφή την υπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα που έχει προσαρμόσει την επιβίωση της στον ζωτικό χώρο γύρω και μέσα από τα δάση.
Μεθοδευμένα δεν αναφέρεται:
--η απώλεια ειδών (οικοσυστήματα) που ζουν στο ίδιο το νερό, τόσο πριν όσο και μετά το φράγμα.
--Η Απώλεια ακόμη χρήσιμης και παραγωγικής γης στην περιοχή πλημμύρας και ενός τοπίου σχετικά παρθένου που θα μπορούσε να ανακηρυχθεί σε προστατευόμενη περιοχή και να δημιουργηθεί ένα γεωργικό- ζωντανό μουσείο που αναδεικνύει τον τρόπο που παρήγαγαν οι κάτοικοι της περιοχής τον προηγούμενο αιώνα!
--Επιμελώς ξεχνάνε να αναφέρουν ότι ο ποταμός τροφοδοτεί τον υδροφόρο ορίζοντα κατά μήκος της διαδρομής του, εμπλουτίζοντας και ανανεώνοντας τα πηγάδια που ήδη χρησιμοποιούν οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι μέχρι και σήμερα για τις ανάγκες τους σε νερό. Όλα αυτά θα αχρηστευθούν. Η υδρολογική μελέτη για την δημιουργία φραγμάτων είναι υποχρεωτική και πρέπει να λαμβάνει υπόψη της, τις επιπτώσεις του φράγματος στον υδροφόρο ορίζοντα.
--Κάνουν πως δεν γνωρίζουν ότι ο ποταμός και παραπόταμοι του καταλήγουν στην λιμνοθάλασσα της Αλυκής με κίνδυνο να ξεραθεί μιας και είναι ο κύριος τροφοδότης της. Η υπάρχουσα ροή του ποταμού είναι ήδη υποτονική όσο πλησιάζει στην αλυκή λόγω της μετατροπής των παραπόταμων σε δρόμους, του εγκιβωτισμού και του μπαζώματος πολλών τμημάτων τους, έτσι η δημιουργία του φράγματος θα σταματήσει πλήρως την ροή του ποταμού με ανυπολόγιστες συνέπειες για το οικοσύστημα της αλυκής που θα μπορούσε ο Δήμος και η τουριστική επιτροπή με πολιτικές προστασίας του να τον αναδείξουν προκειμένου να αποτελέσει τόπος έλκυσης επισκεπτών, περιβαλλοντολόγων και οικολογικών οργανώσεων.
--Οι εναπομείναντες βάλτοι θα ξεραθούν και η καλλιεργήσιμη γη θα χάσει μεγάλο μέρος της φυσικής γονιμότητας της εξαναγκάζοντας τους απασχολούμενους στον πρωτογενή τομέα να την αντικαταστήσουν τεχνητά- για λίγο καιρό- με φυτοφάρμακα μέχρι να την εγκαταλείψουν ως κατεστραμμένη και άγονη σε λίγα χρόνια. Η υφαλμύρωση που ήδη έχει καταγραφεί στον χώρο του λιβαδιού σε συνδυασμό με την εντατική καλλιέργεια και την εκτεταμένη και εντατική χρήση φυτοφαρμάκων έχουν περιορίσει την παραγωγικότητα της δραματικά! καθιστώντας την άχρηστη και αντιπαραγωγική. Η διάβρωση των εδαφών από την κατακράτηση των νερών στο φράγμα είναι βέβαια και καταστροφική. Ενώ το φράγμα θα στερήσει τα επιφανειακά ύδατα από όλους τους αγροτοκτηνοτρόφους που τα χρησιμοποιούν δωρεάν μέχρι σήμερα.
-- Η κατακράτηση των φερτών υλών, στις οποίες οφείλεται η γονιμότητα των εδαφών, συσσωρεύονται στους ταμιευτήρες των φραγμάτων με αποτέλεσμα να περιορίζει το διάστημα αποδοτικής λειτουργίας ενός φράγματος από τα 50 στα 30 χρόνια. Δυστυχώς τα λύματα των ελαιοτριβείων, τα απόβλητα των ανενεργών ή κακοσυντηρημένων βιολογικών και τα φυτοφάρμακα θα καταλήγουν από την γύρω περιοχή στο φράγμα και θα ενσωματώνονται στην διατροφική αλυσίδα.
-- Παρά τα αντιθέτως διαδιδόμενα, τα μεγάλα φράγματα επιτείνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, αφού παγιδεύουν στους ταμιευτήρες μεγάλες ποσότητες βλάστησης, από τις οποίες εκλύεται διοξείδιο του άνθρακα σε περιόδους με αρκετές βροχοπτώσεις ενώ σε περιόδους ξηρασίας αν το χωμάτινο ανάχωμα παραμείνει ως επί το πλείστον ξηρό, λόγω χαμηλής στάθμης νερού, τότε θα είναι αυξημένος ο κίνδυνος κατάρρευσης / θραύσης.
-- Οι επιπτώσεις στο μικροκλίμα και στη γεωλογία των περιοχών είναι περισσότερο ή λιγότερο αρνητικές και οριστικοποιούνται μετά την κατασκευή του φράγματος.
Υπάρχει πιθανότητα να μεταβληθεί το μικροκλίμα της περιοχής του φράγματος, λόγω της δημιουργίας του ταμιευτήρα και των προκαλούμενων μεταβολών στην υγρασία και τη θερμοκρασία. Η δημιουργία στάσιμου υδάτινου όγκου μπορεί να επηρεάσει την κίνηση του αέρα κάτι που εξαρτάται από τη μορφολογία του εδάφους της περιοχής με απρόβλεπτες συνέπειες για τον πρωτογενή τομέα σε ολόκληρη την περιοχή.
--Από πολλούς υποστηρίζεται ότι οι ταμιευτήρες μπορούν να προκαλέσουν σεισμούς μικρής κλίμακας, λόγω της ισοστατικής πίεσης που παράγεται με την συσσώρευση νερού, ή να αυξήσουν τη σεισμική δραστηριότητα της περιοχής, εν τούτοις η μεταβολή αυτή δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς επιστημονικά. Παραταύτα, η πρώτη περίπτωση σεισμικής δραστηριότητας σχετιζόμενη με φράγμα και με την αποθήκευση νερού στον ταμιευτήρα του χρονολογείται από τη δεκαετία του '30 και αφορούσε το φράγμα Boulder (ΗΠΑ), ο ταμιευτήρας του οποίου πληρώθηκε το 1935 .
--Η δημιουργία του τεράστιου ταμιευτήρα είναι δίπλα σε σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους και χώρους ιστορικής μνήμης.
--το μέγεθος του φαραωνικού φράγματος καταστρέφει την αισθητική συνέχεια του τοπίου με τα 46 μέτρα ύψος και 238 μέτρα μήκος και είναι ξένο με την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική και τα μορφολογικά στοιχεία του τοπίου με αποτέλεσμα την αλλοίωση του φυσικού τοπίου. Το ογκώδες και άκομψο οικοδόμημα προκαλεί την καταστροφή της φυσικής ομορφιάς του περιβάλλοντος μιας και η ύπαρξη του τσιμέντου στη φύση μοιάζει με παρωδία στο οικοσύστημα και μπροστά στην πλούσια βλάστηση γύρω από το ποτάμι.
-- η κατασκευή γίνεται συνήθως σε συνθήκες αδιαφάνειας και διαφθοράς ενώ η ποιότητα ανάλογων έργων στην Νάξο μόνο ενθαρρυντικές δεν είναι.
--την πιθανότητα έξαρσης ορισμένων ασθενειών και συγκεκριμένα της ελονοσίας και της σχιστοσωμίασης,του τύφου, λόγω της κατασκευής του φράγματος

Σε όλα αυτά που αναφέραμε θα πρέπει να συμπεριλάβουμε:

--την παγκόσμια πρακτική που σήμερα γκρεμίζει τα μεγάλα φράγματα

Α)--τα φαινόμενα λειψυδρίας, ερημοποίησης και των γενικότερων κλιματικών αλλαγών που
βιώνουμε
Β) τον ανύπαρκτο κεντρικό χωροταξικό σχεδιασμό
Γ): τις σημερινές επιλογές και τάσεις της κεντρικής ελληνικής και ευρωπαϊκής πολιτικής τόσο στον πρωτογενή τομέα όσο και στον τομέα του τουρισμού.
Δ)την κεντρική και τοπική πολιτική της διαχείριση των υδατικών πόρων.
Ε): τις εναλλακτικές λύσεις
Ζ) ) την σημερινή πολιτική συγκυρία που θέτει απεγνωσμένα το ερώτημα για ποιόν θα κατασκευαστεί αυτό το φράγμα.

Η συζήτηση για το μεγάλο φράγμα του Τσικαλαριού είναι τελικά μια συζήτηση για το νόημα, τον σκοπό και την πορεία της ίδιας της ανάπτυξης. Τι είδους ανάπτυξη θέλουμε; Πόσο ταυτίζεται με την ανάπτυξη που προωθεί το κράτος! Τελικά, οι θεματοφύλακες αυτού του έργου είναι άνθρωποι που χαίρουν εμπιστοσύνης;

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Το νερό είναι ο νέος «μαύρος χρυσός»; Μπρρρ…

18 September, 2011 by antigoldgreece




Σύμφωνα με τον Willem Buiter, επικεφαλής οικονομολόγο της Citigroup και πρώην μέλος τα νομισματικής επιτροπής της Τράπεζας της Αγγλίας, το νερό θα γίνει το «επόμενο πετρέλαιο». Το νερό θα γίνει τα επόμενα χρόνια η σημαντικότερη χρηματιστηριακή αγορά εμπορευμάτων. Θα ξεπεράσει σε μέγεθος την αγορά του πετρελαίου, του χαλκού ή των πολύτιμων μετάλλων.

“Kυνικός είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει την τιμή όλων των πραγμάτων και την αξία κανενός”, είχε πεί ο Oscar Wilde. Στην έκθεση Water as seen by an economist, (20-7-2011) ο κύριος Buiter μας λέει πολύ καθαρά ότι οι άνθρωποι του κόσμου πρέπει να πληρώσουν ακριβά ή να πεθάνουν από τη δίψα. Το νερό, λέει, είναι ένα ιδιωτικό αγαθό, το οποίο (πρέπει να) παρέχεται από ιδιώτες παραγωγούς με κίνητρο το κέρδος, ενώ τη διανομή και χρήση του μπορούν να ρυθμίσουν πολύ αποτελεσματικά οι “αγορές”. Το νερό δηλαδή δεν διαφέρει σε τίποτα από όλα τα άλλα χρηματιστηριακά αγαθά όπως είναι το πετρέλαιο, ο χαλκός, αλλά και ο καφές, τα σιτηρά και το ρύζι. Μέσω των χρηματιστηριακών αγορών, τα κερδοσκοπικά κεφάλαια μπορούν να “στραγγαλίζουν” την προσφορά, εκτινάσσοντας στα ύψη τις τιμές και αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.

Ο κύριος αυτός λοιπόν οραματίζεται μια “ελεύθερη αγορά” νερού με χρηματιστηριακά παράγωγα, συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures), swaps, ίσως και ΕΤFs… O στόχος του Buiter και των ομοίων του είναι να βγάλει λεφτά, άσχετα αν ο κόσμος θα πεθάνει από τη δίψα. Ισως το επόμενο βήμα να είναι η μετατροπή του αέρα που αναπνέουμε σε χρηματιστηριακό αγαθό.

Η Citygroup δεν είναι, βέβαια, ο πρώτος από τους μεγάλους οίκους που με αυτή την πρόβλεψη προειδοποιεί για τις τεράστιες προοπτικές μιας αγοράς, που ως τώρα είχε αγνοηθεί από τους επενδυτές. Παρότι όλοι συμφωνούν ότι οι προβλεπόμενες τάσεις στην ύψους 450 δις. Δολαρίων παγκόσμια βιομηχανία του νερού συνιστούν μεγάλη επενδυτική ευκαιρία, λίγοι είναι εκείνοι που μέχρι στιγμής επιχείρησαν να την εκμεταλλευτούν.

Κάποια πολύ εξειδικευμένα funds, προσφέρουν σε όσους θέλουν να παίξουν το story του νερού επενδύσεις σε εταιρείες που δραστηριοποιούντα στην αγορά αυτή. Όμως, αυτό που τώρα προβλέπει ένας από τους πιο έγκυρους οικονομολόγους του λονδρέζικου City αποδεικνύει ότι το νερό και η αξία του έχουν υποτιμηθεί σημαντικά από τους επενδυτές. Σύμφωνα με τον Willem Buiter, επικεφαλής οικονομολόγο της Citigroup και πρώην μέλος τα νομισματικής επιτροπής της Τράπεζας της Αγγλίας, το νερό θα γίνει το «επόμενο πετρέλαιο».

Η ενασχόληση του Buiter με τις επενδυτικές ευκαιρίες που παρουσιάζει η αγορά του νερού δεν μπορεί παρά να προκαλεί εντύπωση. Ο γνωστός οικονομολόγος, κατά κανόνα, χρησιμοποιεί την εμπειρία του σε μία από τις ισχυρότερες κεντρικές τράπεζες του κόσμου για να σχολιάσει τις οικονομικές εξελίξεις στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Η έκθεση με τις τελευταίες απόψεις του, που δημοσιεύεται μια φορά τον μήνα, αποτελεί πάντα ένα πολυναμενόμενο γεγονός για τη Wall Street και το City. Γι αυτό και οι προβλέψεις του για την αγορά του νερού άνοιξαν ολόκληρη συζήτηση στο Ίντερνετ και στους επενδυτικούς κύκλους.

Σύμφωνα με τον Buiter , μια ενιαία παγκόσμια αγορά νερού θα έχει δημιουργηθεί τα επόμενα 25-30 χρόνια. Μόλις οι spot αγορές του νερού ενοποιηθούν, τότε θα ακολουθήσει η δημιουργία συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης και άλλων παραγώγων πάνω σε αυτό το προϊόν, όπως τα δικαιώματα πώλησης ή αγοράς και τα swaps. Σταδιακά, το νερό θα διαπραγματεύεται τόσο στο χρηματιστήριο όσο και σε over the counter συναλλαγές. Μάλιστα, οικονομολόγος εκτιμά ότι οι επενδυτές θα έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε διάφορους τύπους νερού, όπως ακριβώς όσοι επενδύουν στο πετρέλαιο μπορούν να διαλέξουν, για παράδειγμα, ανάμεσα στο γλυκό αργό πετρέλαιο και στο μπρεντ της Βόρειας Θάλασσας.

«Περιμένω Ότι στο κοντινό μέλλον θα δούμε τεράστια αύξηση των επενδύσεων στον κλάδο του νερού, όπως στην παραγωγή γλυκού, καθαρού νερού από άλλες πηγές (με την αφαλάτωση ή την αποστείρωση), στην αποθήκευση και στη μεταφορά του νερού στη θάλασσα ή την ξηρά», γράφει ο οικονομολόγος στη σχετική μελέτη της Citygroup. Και συνεχίζει εξηγώντας τη θεωρία του ότι η αγορά του νερού θα γίνει μεγαλύτερη και από εκείνη του πετρελαίου. « Προβλέπω ότι θα δούμε δίκτυα αγωγών που θα ξεπεράσουν την χωρητικότητα εκείνων που σήμερα έχουμε για το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Βλέπω στόλους από τάνκερ νερού (μονοπύθμενα!) και εγκαταστάσεις αποθήκευσης πολύ μεγαλύτερες από αυτές που σήμερα έχουμε για το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και το υγροποιημένο φυσικό αέριο. Βλέπω νέα συστήματα καναλιών να κατασκευάζονται για τη μεταφορά του νερού, παρόμοια σε φιλοδοξία και κλίμακα με αυτά που τώρα βρίσκονται υπό κατασκευή στην Κίνα», αναφέρει ο Buiter.

«Το νερό ως επενδυτική κατηγορία θα γίνει τελικά, κατά την άποψη μου, η πιο σημαντική στα εμπορεύματα, ξεπερνώντας το πετρέλαιο, τον χαλκό, τα αγροτικά commodities και τα πολύτιμα μέταλλα», καταλήγει ο οικονομολόγος.

Πηγή: aegeantimes.gr

Την ίδια άποψη, ότι το νερό είναι ένα ιδιωτικό αγαθό και πρέπει να μπορούν να το απολαμβάνουν μόνον αυτοί που μπορούν να το πληρώσουν εκφράζει (φυσικά) και ο εκπροσώπου της πολυεθνικής Nestle, που ανάμεσα σε άλλα είναι και από τους μεγαλύτερους “παίχτες” στην παγκόσμια αγορά εμφιαλωμένου νερού

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΝΑΞΟΥ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ


Η Περιβαλλοντική κίνηση Νάξου με αφορμή την εξαγγελία δημοπράτησης του φράγματος του Τσικαλαριού σας προσκαλεί σε γενική συνέλευση στο κοινωνικό-πολιτικό χώρο Αντιμάμαλο το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012 στις 6:30 μ.μ. με θέμα:
ΦΡΑΓΜΑ ΤΣΙΚΑΛΑΡΙΟΥ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΤΣΙΚΑΛΑΡΙΟΥ & ΔΙΚΤΥΩΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΩΝ ΤΣΙΚΑΛΑΡΙΟΥ, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΡΩΝ ΝΗΣΟΥ ΝΑΞΟΥ Ν. ΚΥΚΛΑΔΩΝ»,

Δελτίο Τύπου
Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Την απόφαση ένταξης του έργου «ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΤΣΙΚΑΛΑΡΙΟΥ & ΔΙΚΤΥΩΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΩΝ ΤΣΙΚΑΛΑΡΙΟΥ, ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΡΩΝ ΝΗΣΟΥ ΝΑΞΟΥ Ν. ΚΥΚΛΑΔΩΝ», προϋπολογισμού 37.539.000€, στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης της Ελλάδος 2007 - 2013 (ΠΑΑ), υπέγραψε στις 30/7/2009 ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Σωτήρης Χατζηγάκης παρουσία του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μιχάλη Παπαδόπουλου, των Βουλευτών Ν. Κυκλάδων κ. Βρούτση Ιωάννη και κας Μανούσου - Μπινοπούλου Αριάδνη και του Ειδικού Γραμματέα Κοινοτικών Πόρων και Υποδομών κ. Κωνσταντίνου Θεσσαλού.

Το φράγμα Τσικαλαριου Νήσου Νάξου Ν. Κυκλάδων προβλέπεται να κατασκευαστεί επί της κοίτης του ποταμού Ποταμιάς (1χλμ. κατάντη του οικισμού Κάτω Ποταμιάς). Ο ταμιευτήρας του φράγματος θα αποθηκεύει τα επιφανειακά νερά του χειμάρρου Ποταμιάς και των λεκανών απορροής ανάντι των οικισμών Ποταμιάς, Σαγκρί του Δήμου Νάξου και Απειράνθου, Δαμαριώνας, Φιλώτι, Χαλκί του Δήμου Δρυαμαλίας.
Το φράγμα θα είναι λιθόρριπτο, ύψους 46 μέτρων, με ανάντη πλάκα στεγάνωσης από οπλισμένο σκυρόδεμα, με ταμιευτήρα χωρητικότητας 3.000.000 κμ. νερού, ωφέλιμου όγκου 2.850.000 κ.μ. νερού.

Για την αξιοποίηση των νερών του ταμιευτήρα Τσικαλαριού, προβλέπεται η κατασκευή αρδευτικών δικτύων που θα καλύπτουν 10.500 στρέμματα γεωργικών εκτάσεων του κάμπου Λιβαδίου, τα οποία σήμερα αρδεύονται πλημμελώς με γεωτρήσεις και πηγάδια. Άρα με την ολοκλήρωση και λειτουργία του ταμιευτήρα Τσικαλαριού και την συνδυασμένη λειτουργία με τους ήδη κατασκευασθέντες ταμιευτήρες Φανερωμένης και Εγγαρών θα είναι δυνατή η άρδευση της συνολικής έκτασης χωρίς επηρεασμό του υπόγειου υδροφορέα.

Το έργο θα συμβάλει αποφασιστικά στην ενίσχυση των διατιθέμενων υδατικών πόρων και στην άμβλυνση του οξύτατου προβλήματος του ελλείμματος νερού στην νήσο, στην ανάπτυξη της γεωργίας και γενικότερα στην οικονομική ανάπτυξη της υπόψη περιοχής.
Αναλυτικότερα προβλέπονται τα παρακάτω έργα:

1.Κατασκευή φράγματος Τσικαλαριού Νάξου, προϋπολογισμού 9.639.000,00€
2.Απαλλοτριώσεις, προϋπολογισμού 800.000,00
3.Αποζημιώσεις ηρτημένης εσοδείας παραγωγών, προϋπολογισμού 400.000,00€
4.Προσφορά υπηρεσιών τεχνικού συμβούλου ποιότητας, προϋπολογισμού 1.000.000,00€
5.Αρχαιολογία, προϋπολογισμού 400.000,00€
6.Μελέτη επικαιροποίησης δικτύων αξιοποίησης ταμιευτήρων Τσικαλαριού, Φανερωμένης και Εγγαρών Νάξου, προϋπολογισμού 300.000,00€
7.Κατασκευή δικτύων αξιοποίησης ταμιευτηρων Τσικαλαριού, Φανερωμένης και Εγγαρών, προϋπολογισμού 25.000.000,00€


www.minagric.gr

Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

Προβληματική η ποιότητα νερού λόγω φραγμάτων

Επηρεάζουν αρνητικά την οικολογική ισορροπία στα ποτάμια

Του ΘΑΝΑΣΗ ΤΣΙΓΓΑΝΑ


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. «Φράγματα κοντόφθαλμης λογικής» αποκαλούν βιολόγοι και άλλοι ειδικοί επιστήμονες πολλά από τα φράγματα που έχουν κατασκευαστεί στα μεγαλύτερα ποτάμια της Βόρειας Ελλάδας. Η οικολογική κατάσταση σε όσα έχουν μελετηθεί από ερευνητικές ομάδες του ΑΠΘ χαρακτηρίζεται κακή έως μέτρια, εκτός των όρων της Κοινοτικής Οδηγίας 2000/60 για την ποιότητα των υδάτων. Δειγματοληψίες, εργαστηριακές αναλύσεις και παρατηρήσεις σε νερά, μακροασπόνδυλα και ψάρια έδειξαν ότι η οικολογική συνέχεια (continuum) των ποταμών με φράγματα σε Μακεδονία και Θράκη έχει επηρεαστεί αρνητικά. «Το μόνο που κοιτούν οι κατασκευαστές στα φράγματα είναι να μαζέψουν νερό.

Το πώς θα διαχειριστούν το φράγμα ελάχιστα το υπολογίζουν, παραβλέποντας ακόμη και τον κίνδυνο να δημιουργηθούν ανοξικές συνθήκες αν δεν υπάρχει συχνή ανανέωση του νερού», ανέφερε η καθηγήτρια Βιολογίας του ΑΠΘ κ. Μαρία Λαζαρίδου. Στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε ημερίδα για την οικολογική ποιότητα και διαχείριση των υδάτων στις λεκάνες απορροής έδειξαν ότι σε δέκα τουλάχιστον φράγματα ποταμών της χώρας παραμένει αδιόρθωτη. Οι δειγματοληψίες / παρατηρήσεις αφορούσαν πέντε σταθμούς στον ποταμό Αλιάκμονα, στην κοίτη του οποίου έχουν κατασκευαστεί από τη ΔΕΗ τα τελευταία 40 χρόνια τέσσερα μεγάλα φράγματα για την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας (Πολυφύτου - Σφηκιάς - Ασωμάτων - Αγίας Βαρβάρας), τρεις σταθμούς στον Αξιό, έναν στο ποταμό Νέστο και έναν στον Στρυμόνα, στο φράγμα του Λιθότοπου, με το οποίο σχηματίστηκε η λίμνη Κερκίνη.

Οπως επισημαίνει η κ. Λαζαρίδου, κάθε φράγμα παρουσιάζει διαφορετική εικόνα. Η κατασκευή είναι αυτή που καθορίζει τις παρατηρούμενες επιπτώσεις επί του ιζήματος, της θερμοκρασίας, της παροχής, του υποστρώματος και της ζωής ψαριών και μακροασπονδύλων. Ειδικά τα βενθικά μακροασπόνδυλα αποτελούν δείκτη για τους επιστήμονες όσον αφορά την οικολογική συνέχεια των ποταμών, ανάντη και κατάντη των φραγμάτων. «Κατασκευάζοντας ένα φράγμα, εάν δεν έχουμε μελετήσει την κατάσταση του ποταμού, κάνουμε μεγάλο κακό στα ψάρια».

Τέτοια καταστροφική επίπτωση παρατηρείται πλέον στον Νέστο. Μια πρώτη μελέτη, άλλης πανεπιστημιακής ομάδας, στον Θησαυρό έδειχνε καλή ποιότητα νερών. Ομως τώρα «έχει μεταβληθεί η θερμοκρασία, παρατηρούνται αλλαγές στο ίζημα και η λιμνιαία κατάσταση έχει μεταβάλει τον τύπο των ψαριών. Στον Νέστο απαντώνται ποταμοτόκα και θαλασσοτόκα ψάρια. Τα πρώτα, π.χ. τα χέλια, δεν μπορούν να μετακινηθούν προς τη θάλασσα και τα άλλα δεν μπορούν να «ανεβούν» στον ποταμό για να αφήσουν τα αυγά τους.

Αυξομείωση στάθμης

Η Κερκίνη, που έχει σχηματιστεί από το φράγμα στον Λιθότοπο, δεν αντιμετωπίζει ζήτημα ανανέωσης των νερών της, εκτός κι αν μειωθεί η ροή του Στρυμόνα από τη Βουλγαρία. Ομως αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα αυξομείωσης της στάθμης με ορατό πια τον κίνδυνο να χάσει είδη ψαριών, π.χ. τον γουλιανό ή τα μοναδικά νούφαρά της.

Μελετώντας την ποιότητα των νερών στα φράγματα του Αλιάκμονα, Αξιού και Στρυμόνα η ερευνήτρια κ. Φωτεινή Μέργου διαπίστωσε ότι η ποιότητα των νερών κατάντη των φραγμάτων είναι χειρότερη με εξαίρεση τον Αξιό, οι μετρήσεις στον οποίο εμφανίστηκαν φέτος σταθερές σε σύγκριση με εκείνες του 2008. Αυτό οφείλεται στον τύπο του φράγματος της Ελεούσας Θεσσαλονίκης (σκυρόφραγμα ανοδικής κίνησης).

Στο ερώτημα αν μπορούν δράσεις και μέτρα να βελτιώσουν την κατάσταση η κ. Λαζαρίδου τονίζει ότι μέχρι το 2015, που η Ελλάδα πρέπει να έχει εναρμονιστεί με τη σχετική κοινοτική οδηγία, υπάρχει χρόνος για επανόρθωση. Ολες σχεδόν οι περιφέρειες διαθέτουν μελέτες για τα φράγματα, αλλά παραμένουν στα συρτάρια. Χρειάζεται να περιοριστούν οι γεωτρήσεις, η αλόγιστη χρήση νερού, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων και να ενταθεί ο έλεγχος της ποιότητας νερών και για τις βιολογικές και υδρομορφολογικές παραμέτρους.

Μικροτσίπ σε 250 ψάρια

Σε μια προσπάθεια να παρακολουθήσει τη μεταναστευτική πορεία των ψαριών του Νέστου ομάδα ερευνητών του Ινστιτούτου Αλιευτικής Ερευνας Καβάλας, εμφύτευσε 250 μικροτσίπ σε είδη ψαριών του ποταμού. Στόχος είναι μέσω της παρακολούθησής τους να «υποδειχθεί» ένα κανάλι για τη διέλευση της ιχθυοπανίδας. Στον Αλιάκμονα η ποιότητα του νερού χαρακτηρίζεται από την τελευταία μελέτη του τμήματος Βιολογίας «μέτρια ανάντη των φραγμάτων και κακή, κατάντη». Στις τεχνητές λίμνες του Αλιάκμονα έχουν κατασκευαστεί τρία διαφορετικά είδη φραγμάτων. Της Πολυφύτου είναι λιθόρριπτο. Χωμάτινα, των Σφηκιάς-Ασωμάτων και σκυροδέματος της Αγίας Βαρβάρας. Η οικολογική συνέχεια αναμένεται να επηρεαστεί δυσμενέστερα, καθώς ένα νέο φράγμα της ΔΕΗ, κοντά στη μονή Ιλαρίωνος Κοζάνης, αναμένεται να λειτουργήσει την επόμενη διετία. Το πιο άσχημο τμήμα του μεγαλύτερου ποταμού της Ελλάδας είναι μετά το Νησέλι Ημαθίας. Ουσιαστικά λένε οι μελετητές δεν υπάρχει Αλιάκμονας. Η ροή του είναι ελάχιστη και τη συνέχεια δίνουν τα νερά της τάφρου 66 της Ημαθίας, που πέφτουν στην κοίτη του Αλιάκμονα και ξαναδημιουργούν το ποτάμι.





Tετάρτη, 15 Φεβρουαρίου 2012 ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Τι σημαίνει βρετανικό δίκαιο για τα ομόλογα

Αναδημοσίευση από το Δρόμο.

Τις συνέπειες από την υπαγωγή των νέων ομολόγων στο βρετανικό Δίκαιο, επισημαίνει στον Δρόμο ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Κώστας Χρυσόγονος, τονίζοντας ότι θα ήταν προτιμότερη και με λιγότερες συνέπειες η άμεση στάση πληρωμών από την Ελλάδα

Ο κ. Χρυσόγονος αναφέρει δύο βασικούς λόγους για τους οποίους θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα η φημολογούμενη υπαγωγή στο βρετανικό Δίκαιο των νέων ομολόγων που θα δοθούν, στο πλαίσιο του PSI, στους κατόχους των «παλιών» ελληνικών ομολόγων: «Σε περίπτωση επιστροφής μετά ταύτα της Ελλάδας στη δραχμή δεν θα είναι εφικτή η δραχμοποίηση (και άρα έμμεση υποτίμηση, ανάλογα με την υποτίμηση της δραχμής έναντι του ευρώ) των νέων αυτών ομολόγων με βάση τις διατάξεις ελληνικού νόμου. Τούτο θα ήταν αντιθέτως, υπό προϋποθέσεις, εφικτό για τα “παλιά” ομόλογα, εφόσον η Ελλάδα αποφάσιζε την έξοδό της από την Ευρωζώνη».

«Δεύτερον, το βρετανικό Δίκαιο παρέχει στο κράτος-οφειλέτη ελάχιστες άμυνες απέναντι στη σε βάρος του επισπευδόμενη αναγκαστική εκτέλεση εκ μέρους των δανειστών του. Συνεπώς, κατάσχεση και πλειστηριασμός περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου (εφόσον αυτό δεν κατορθώσει να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των διεθνών κεφαλαιαγορών, ώστε να ξαναδανεισθεί για να αποπληρώσει τα νέα ομόλογα), θα μπορεί να πραγματοποιηθεί σε πολύ ευρύτερη κλίμακα από ό,τι θα ήταν αυτό επιτρεπτό με βάση το Ελληνικό Δίκαιο».

Ο κ. Χρυσόγονος επισημαίνει πως ακόμα πιο επαχθής είναι ο όρος περί του καθορισμού του αρμόδιου δικαστηρίου για την επίλυση των διαφορών που τυχόν θα προκύψουν σε σχέση με τη νέα δανειακή σύμβαση, ιδίως σε περίπτωση αδυναμίας της Ελλάδας να αποπληρώσει εμπρόθεσμα τα συμφωνημένα ποσά.

«Εάν επαναληφθεί ο όρος του άρθρου 14 παρ. 2 της δανειακής σύμβασης του Μαΐου 2010 με τα άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και με το ΔΝΤ, περί αρμοδιότητας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο οποίο προερχόμενοι από τα κράτη-δανειστές δικαστές αποτελούν την πλειοψηφία), κατ’ αποκλεισμό των ελληνικών δικαστηρίων, τότε η θέση της χώρας μας επιδεινώνεται δραματικά. Και τούτο διότι το δικαστήριο αυτό (όπως και κάθε άλλο διεθνές δικαστήριο) θα έχει ως βασικό άξονα προσανατολισμού του τη θεμελιώδη αρχή του Διεθνούς Δικαίου pacta sunt servanda (τα συμφωνημένα πρέπει να τηρηθούν), ενώ για τα ελληνικά δικαστήρια ύπατος κανόνας είναι το Σύνταγμα της χώρας και μάλιστα οι διατάξεις του άρθρου 1 που κατοχυρώνουν την κυριαρχία του ελληνικού λαού (και άρα αποκλείουν σε κάθε περίπτωση τη στέρηση του κράτους από τα αναγκαία μέσα άσκησης της κυριαρχίας, όπως είναι η δημόσια περιουσία του, π.χ. τα κτίρια όπου στεγάζονται οι δημόσιες υπηρεσίες, ο οπλισμός των ενόπλων δυνάμεων κ.ο.κ.).

Εν τέλει, ο κ. Χρυσόγονος δηλώνει ευθέως πως θα είχε πολύ λιγότερες συνέπειες η άμεση στάση πληρωμών από την Ελλάδα. «Για μένα θα ήταν προτιμότερο να κηρυχθεί τώρα παύση πληρωμών και ενδεχομένως να φύγουμε τώρα από την Ευρωζώνη, παρά να δεχτούμε τόσο επαχθείς όρους», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ΜΙΚΡΗ ΑΛΛΑ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΗς ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΝΑΞΟΥ

Η απουσία μαζικών κοινωνικών κινημάτων και αντιστάσεων, επέτρεψε στις πολιτικές και οικονομικές ολιγαρχίες να επιτεθούν στην κοινωνία με πολυνομοσχέδια, μνημόνια και χαράτσια. Σπέρνοντας τον φόβο από την μια και στηριζόμενοι στην κυρίαρχη εξατομίκευση από την άλλη επιχειρούν την βίαιη καταστροφή των κοινωνικών και εργασιακών κεκτημένων με κάθε λογής μέτρα που προκειμένου να τα εφαρμόσουν επιδίδονται σε κάθε είδους εκβιασμό.
Με την συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της ΔΕΗ που κάλεσε η «ανοικτή συνέλευση Νάξου» και την πίεση που ασκήθηκε στους υπεύθυνους για την διακοπή του ρεύματος επιτεύχθηκε ο στόχος του να πληρώνουμε τον λογαριασμό ρεύματος στην ΔΕΗ χωρίς να πληρώνουμε το χαράτσι.
Αυτή η «μικρή» νίκη, πέρα από κόμματα και γραφειοκράτες, εξαφάνισε τους φόβους όσων συμμετείχαν και αναγνώρισαν την δύναμη που έχουμε αν είμαστε συσπειρωμένοι και αποφασισμένοι. το θετικό είναι ότι ανανεώσαμε το «ραντεβού» μας για την επόμενη φορά έξω από τα γραφεία της εφορίας όπου και θα είναι αρμόδια για την διακοπή ρεύματος.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΝΑΞΟΥ

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ

Με την ολοκληρωτική επίθεση που έχει εξαπολύσει σήμερα το κεφάλαιο και το κράτος στην κοινωνία για να σωθεί ο καπιταλισμός, ολοένα και περισσότερος κόσμος βυθίζεται στη φτώχεια και την εξαθλίωση και έχει καταντήσει να αδυνατεί να επιβιώσει, πόσο μάλλον να πληρώσει νέους φόρους. Σήμερα κιόλας στη Νάξο, 70 κάτοικοι του νησιού για να εξασφαλίσουν την τροφή τους προστρέχουν καθημερινά στο συσσίτιο.
Ταυτόχρονα, με τους εκβιασμούς της τρόικας, η επιβολή νέων μέτρων εξόντωσης του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού δεν έχει τελειωμό.

Ένα από αυτά τα μέτρα είναι το άδικο και εξοντωτικό χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ το οποίο συνάντησε μεγάλες αντιστάσεις από ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια: Συγκεντρώσεις έξω από τα γραφεία της ΔΕΗ, καταλήψεις, εξαναγκασμός των δήμων να συντρέξουν νομικά τους πολίτες, ασφαλιστικά μέτρα κατά της ΔΕΗ, η αλληλέγγυα δράση των εργαζόμενων στην εταιρεία και, κυρίως, η μαζική ΑΝΥΠΑΚΟΗ που είχε σαν αποτέλεσμα να μην πληρωθεί το χαράτσι από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Παράλληλα, αναπτύσσεται ένα δίκτυο αλληλεγγύης που εμποδίζει τα συνεργεία να κόψουν το ρεύμα ή και το επανασυνδέει άμα χρειαστεί.

Χάρη στους αγώνες αυτού του κινήματος το κράτος αναδιπλώθηκε με έναν πολύ ύπουλο τρόπο: Με αιφνιδιαστική εγκύκλιο την περασμένη Παρασκευή μετέφερε στην εφορία την αρμοδιότητα να κόβει το ρεύμα. Επιδιώκουν έτσι αφενός να κερδίσουν χρόνο και αφετέρου να αποσπάσουν όσο περισσότερα έσοδα μπορούν από τους αφελείς που θα υποκύψουν στον εκβιασμό. Με λίγα λόγια η τριμερής χούντα που κυβερνάει, όπως συνηθίζει, όχι μόνο δεν αφουγκράστηκε την κοινωνία και να πάρει πίσω το χαράτσι, αλλά ούτε καν αποσύνδεσε την υπόθεση της φορολογίας από το κοινωνικό αγαθό της ηλεκτροδότησης.

Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο γελοίο φαινόμενο να εξαρτάται η ηλεκτροδότησή μας από την εφορία!!! Σε λίγο θα μας πουν ότι αν χρωστάμε φόρους θα μας κόψουν και το νερό. Ο απροκάλυπτος στυγνός εκβιασμός συνεχίζεται αλλά δεν θα περάσει ούτε αυτός, όπως δεν πέρασε ο προηγούμενος.
Η άρνηση πληρωμής των φόρων να γίνει κομμάτι της συνολικής αντίστασης απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα που μας στερεί τη δυνατότητα να ζούμε.

• ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΦΟΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ
• ΟΥΤΕ Η ΕΦΟΡΙΑ - ΟΥΤΕ Η ΔΕΗ
ΚΑΝΕΝΑ ΡΕΥΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΠΕΙ
• ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ, ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥΣ
Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου

Η Ανοιχτή Συνέλευση συνεδριάζει κάθε Δευτέρα στις 6.00μμ στον πολιτικό-κοινωνικό χώρο Αντιμάμαλο, στην Χώρα Νάξου, στην οδό Παπαβασιλείου.
Για επικοινωνία: krisisassemblynaxos@gmail.com
και στα τηλέφωνα:
6997220691 , 6971832042 , 2285022394

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, 10.30 ΤΟ ΠΡΩΙ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΗ
ΤΡΙΤΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, 10.30 ΤΟ ΠΡΩΙ

ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Το άδικο και εξοντωτικό χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις από ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια. Χάρη στους αγώνες αυτού του κινήματος το κράτος αναδιπλώθηκε με έναν πολύ ύπουλο τρόπο: Με αιφνιδιαστική εγκύκλιο την περασμένη Παρασκευή μετέφερε στην εφορία την αρμοδιότητα να κόβει το ρεύμα. Με λίγα λόγια η τριμερής χούντα που κυβερνάει όχι μόνο δεν αφουγκράστηκε την κοινωνία και να πάρει πίσω το χαράτσι, αλλά ούτε καν αποσύνδεσε την υπόθεση της φορολογίας από το κοινωνικό αγαθό της ηλεκτροδότησης. Ο εκβιασμός τους δεν θα περάσει όσους ελιγμούς και να κάνουν.

• ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΦΟΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ

• ΟΥΤΕ Η ΕΦΟΡΙΑ ΟΥΤΕ Η ΔΕΗ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΨΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΡΕΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ


• ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Κατάληψη και αυτοδιαχείριση από τους εργαζόμενους του Νοσοκομείου Κιλκίς

Σάββατο, 4 Φεβρουαρίου 2012



Οι μετέχοντες στη Γενική Συνέλευση εργαζόμενοι του νοσοκομείου γιατροί, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό στο Γ.Ν. Κιλκίς, καταλήξαμε στα παρακάτω:

1. Διαπιστώνουμε ότι τα σημερινά αλλά και μονιμότερα προβλήματα του Ε.Σ.Υ. και κάθε επιμέρους κλάδου επειδή οφείλονται στη γενικότερη αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική και τον αποθρασυνόμενο διεθνή νεοφιλελευθερισμό, δεν μπορούν να βρουν τη λύση τους σε περιορισμένα μεμονωμένα ή ειδικά κλαδικά αιτήματα και διεκδικήσεις.

2. Διαπιστώνουμε επίσης ότι επιμένοντας στην προβολή και υποβολή τέτοιων ειδικών αιτημάτων του κλάδου μας ουσιαστικά παίζουμε το παιχνίδι της ανάλγητης εξουσίας που επιθυμεί να αποτρέψει τη δημιουργία ενός πανεργατικού παλλαϊκού μετώπου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, με κοινές διεκδικήσεις και εναντίον της κοινωνικής εξαθλίωσης που επιφέρει με την πολιτική της, ώστε να αντιμετωπίσει ευκολότερα το διασπασμένο εχθρό της, τον λαό.

3. Για το λόγο αυτό, εντάσσουμε τις κλαδικές μας διεκδικήσεις μέσα σε ένα πλαίσιο συνολικών πολιτικοοικονομικών διεκδικήσεων που τίθενται από ένα τεράστιο τμήμα του ελληνικού λαού το οποίο σήμερα δέχεται την πιο βάρβαρη καπιταλιστική επίθεση, διεκδικήσεων που ή θα τεθούν συνολικά και θα τις υπερασπιστούν από κοινού και μέχρι τέλους τα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνίας, ή δε θα τελεσφορήσουν.

4. Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό, είναι να αμφισβητηθεί εμπράκτως η πολιτική νομιμοποίηση αλλά και η ίδια η νομιμότητα της αυθαίρετης αυταρχικής και αντιλαϊκής αυτής εξουσίας και ιεραρχίας που κάνει επιταχυνόμενα βήματα προς τον ολοκληρωτισμό.

5. Οι εργαζόμενοι στο Γενικό Νοσοκομείο Κιλκίς απαντάμε στον εκφασισμό τους με δημοκρατία. Καταλαμβάνουμε το δημόσιο νοσοκομείο μας και το θέτουμε υπό τον άμεσο και πλήρη έλεγχό μας. Το Γ. Ν. Κιλκίς, πλέον θα αυτοδιοικείται και το μόνο αρμόδιο όργανο λήψης αποφάσεων διοικητικού περιεχομένου θα είναι η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων σε αυτό.

6. Η κυβέρνηση δεν απαλλάσσεται των οικονομικών της υποχρεώσεων και των υποχρεώσεων στελέχωσης, προμηθειών και εξοπλισμού του νοσοκομείου μας, αλλά σε περίπτωση που συνεχίσει να μην ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της, οφείλουμε αφενός να την καταγγείλουμε στην κοινή γνώμη και αφετέρου να στραφούμε τόσο στην τοπική αυτοδιοίκηση όσο κυρίως στην τοπική και ευρύτερη κοινωνία για να στηρίξει με κάθε δυνατό τρόπο την προσπάθειά μας
α) για τη διάσωση του νοσοκομείου μας,
β) για την συνολικότερη υπεράσπιση του αγαθού της δημόσιας δωρεάν υγείας, γ) για την ανατροπή με κοινό αγώνα με την υπόλοιπη κοινωνία της συγκεκριμένης κυβέρνησης αλλά και κάθε νεοφιλελεύθερης πολιτικής από όπου κι αν εκπορεύεται,
δ) για βαθύ και ουσιαστικό εκδημοκρατισμό, αυτόν δηλαδή που θα καταστήσει την κοινωνία και πάλι αρμόδια να αποφασίζει η ίδια -και όχι τρίτοι- για το μέλλον της.

7. Η ΕΝΙΚ, και το εργασιακό σωματείο του Γ. Ν. Νοσοκομείου Κιλκίς, από την 6η Φλεβάρη, αρχίζουμε επισχέσεις εργασίας εξυπηρετώντας μόνον τα έκτακτα περιστατικά στο νοσοκομείο, μέχρις πλήρους αποπληρωμής των δεδουλευμένων μας και επανόδου των αποδοχών μας στα προ-τρόικας επίπεδα.
Ωστόσο, με πλήρη συναίσθηση της κοινωνικής μας αποστολής και των ηθικών δεσμεύσεων που σχετίζονται με το λειτούργημά μας, θα προστατεύσουμε τη υγεία των πολιτών που προσέρχονται στο νοσοκομείο, παρέχοντας δωρεάν περίθαλψη σε όσους τη χρειάζονται, εξυπηρετώντας και καλώντας παράλληλα την κυβέρνηση να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της, υπερβαίνοντας έστω και την τελευταία ώρα την άμετρη κοινωνική της αναλγησία.

8. Αποφασίζουμε να γίνει νέα γενική συνέλευση όλων των εργαζομένων την Δευτέρα 13η Φεβρουαρίου στην αίθουσα συνελεύσεων του νέου κτηρίου του νοσοκομείου στις 11 π.μ., με σκοπό τον καθορισμό των διαδικασιών που απαιτούνται για να υλοποιηθεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, η κατάληψη των διοικητικών υπηρεσιών και να εφαρμοστεί με επιτυχία το αυτοδιοίκητο του ιδρύματος, αρχής γενομένης από την ημέρα εκείνη. Η γενική συνέλευση θα γίνεται καθημερινά και θα είναι το κυρίαρχο όργανο για την λήψη οποιασδήποτε απόφασης αφορά τους εργαζόμενους και την λειτουργία του νοσοκομείου.

Ζητάμε την αλληλεγγύη του κόσμου και των εργαζομένων όλων των κλάδων, τη σύμπραξη των εργατικών σωματείων και προοδευτικών οργανώσεων και τη στήριξη των μέσων πραγματικής ενημέρωσης. Είμαστε αποφασισμένοι να μην σταματήσουμε, αν δεν φύγουν πρώτα οι προδότες που ξεπουλάνε την χώρα μας και το λαό μας.
Ή αυτοί ή εμείς!

Τις παραπάνω αποφάσεις μας, θα τις δημοσιοποιήσουμε με συνέντευξη τύπου στην οποία θα κληθούν όλα τα ΜΜΕ (τοπικά και πανελλαδικά) στον ίδιο χώρο, την Τετάρτη 15/2/2012, στις 12.30. Οι καθημερινές μας γενικές συνελεύσεις αρχίζουν από τις 13 Φλεβάρη. Με δελτία και συνεντεύξεις τύπου θα ενημερώνουμε τους πολίτες για κάθε σημαντικό γεγονός και εξέλιξη που θα αφορά στο νοσοκομείο μας. Επιπροσθέτως η δημοσιοποίηση θα γίνεται με κάθε πρόσφορο μέσον και με σκοπό την επιτυχία αυτής μας της κινητοποίησης.

Καλούμε
α) τους συμπολίτες μας σε αλληλέγγυα στήριξη της προσπάθειάς μας,
β) τον κάθε απλό αδικημένο πολίτη της χώρας σε μια έμπρακτη αμφισβήτηση και αντίσταση κατά των δυναστών του,
γ) τους συναδέλφους μας στα άλλα νοσοκομεία, να πάρουν ανάλογες αποφάσεις και
δ) τους εργαζόμενους όλων των κλάδων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, και τα μέλη εργατικών και λοιπών προοδευτικών οργανώσεων να πράξουν το ίδιο, ώστε η κινητοποίησή μας να πάρει την μορφή πανεργατικής και παλλαϊκής αντίστασης και ξεσηκωμού, μέχρι την τελική μας νίκη κατά της οικονομικοπολιτικής ελίτ που σήμερα καταδυναστεύει τη χώρα και καταστρέφει ολόκληρο τον κόσμο.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΡΑΣΗ

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ

.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΝΑΞΟΥ ΠΡΟΣ
22/01/2012 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΝΑΞΟΥ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Για τη δημιουργία Δικτύου Αλληλεγγύης και Αντίστασης

Η επιβολή των χαρατσιών στους λογαριασμούς της ΔΕΗ και το κίνημα ανυπακοής που έχει αναπτυχθεί σε όλη την Ελλάδα, ανάγκασε την κυβέρνηση, να δώσει παράταση στις διακοπές του ρεύματος αλλά και να εξαιρέσει νοικοκυριά, από την υποχρέωση πληρωμής του.

Ξέρουμε ότι το κράτος θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να το επιβάλει και να το παγιώσει μαζί με μια σειρά από νέα αντιλαϊκά μέτρα που έρχονται. Δεν θα πρέπει ούτε μια στιγμή να επαναπαυτούμε, αλλά θα πρέπει να κλιμακωθούν οι προσπάθειες οργάνωσης του κόσμου με αίτημα να πάρει η κυβέρνηση πίσω τους εξοντωτικούς και άδικους φόρους.

Θεωρούμε ότι οι πολιτιστικοί σύλλογοι θα μπορούσαν να συμβάλουν στο όλο και μεγαλύτερο κίνημα άρνησης πληρωμών ανοίγοντας το θέμα στις περιοχές δράσης τους, ενημερώνοντας τον κόσμο και συσπειρώνοντάς τον ενάντια στην σκληρή πολιτική των κυβερνήσεων του ΔΝΤ.

Οι πολιτιστικοί σύλλογοι σαν ομάδες πολιτών που υπερασπίζονται τον πολιτισμό από τη θέση τους έχουν να παίξουν σοβαρό ρόλο στην ανάπτυξη της αλληλεγγύης και της αντίστασης σε συλλογικό επίπεδο απέναντι στην λαίλαπα που βιώνουμε.

Η Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου προωθεί τη δημιουργία τέτοιων δικτύων για να αποτρέψει της διακοπές ρεύματος αλλά και να συμβάλει στην επανασύνδεσή του σε περίπτωση που κάποιο σπίτι μείνει χωρίς ρεύμα.

Για να έχει αποτέλεσμα αυτό είναι απαραίτητο να υπάρξει συνεργασία με κατοίκους από κάθε περιοχή, χωριό, και γειτονιά της Νάξου, καθώς επίσης να δημιουργηθούν τέτοια δίκτυα σε κάθε κοινότητα.

Κανένας να μη μείνει μόνος του, όλοι μαζί με αλληλεγγύη

Η αντίσταση στη σύγχρονη βαρβαρότητα είναι η καλύτερη υπηρεσία στον πολιτισμό
Η Ανοιχτή Συνέλευση Νάξου συνεδριάζει κάθε Δευτέρα στις 6.μμ στον πολιτικό-κοινωνικό χώρο Αντιμάμαλο, στην Χώρα Νάξου στην οδό Παπαβασιλείου. Επίσης μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο email: krisisassemblynaxos@gmail.com και στα παρακάτω τηλέφωνα.

6997220691
6971832042
2285022394