Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα των αντεργατικών και αντικοινωνικών μέτρων που θα εξαθλιώσουν και θα επηρεάσουν όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα κάποιοι «αγρόν ηγόραζαν» και τα «αιδοία» συνεχίζουν να «χτενίζονται» και να βαυκαλίζονται ασύστολα, όπως λέει και ο λαός...
Η «ανεξάρτητη!» εφημερίδα! «Το βήμα του ΠΑΣΟΚ στη Νάξο», συνεχίζει να προκαλεί το κοινό αίσθημα και την νοημοσύνη μας με τα προπαγανδιστικά άρθρα του, περί αναγκαιότητας των μέτρων του ΠΑΣΟΚ, ενώ σε ένα κοινωνικό παραλήρημα τού, κάνει λόγο για πελατειακές σχέσεις, για σήψη, έλλειψη αξιών και απαξίωση των θεσμών κλπ λες και το ΠΑΣΟΚ δεν ευθύνεται για όσα αναγνωρίζει και καταγράφει… γύρω του… λες και δεν είναι οι ίδιοι οι θεσμοί που υπηρετεί υπαίτιοι για αυτά τα φαινόμενα.
Ενώ λοιπόν οι εργαζόμενοι που ωθούνται στην λιτότητα, στην ανεργία και την εξαθλίωση, πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και διαδήλωσαν χθες στην Νάξο την αντίθεση τους στα μέτρα της κυβέρνησης, (στον αντίποδα των λαϊκών κινητοποιήσεων), τα κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στην Νάξο, ασχολούνται με το «σοβαρότατο» πρόβλημα της ανάδειξης του ηγέτη, που θα τους αντιπροσωπεύσει στις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές.
Κατά που λένε και γράφουν, ο κ Μανώλης Μαργαρίτης θα είναι ο υποψήφιος της ΝΔ με αρκετές αμφισβητήσεις και αντιρρήσεις όμως, ως προς τις ικανότητες του!(τι εννοούν άραγε;), από μέλη της δεξιάς παράταξης στην Νάξο. Ενώ μέλη όπως ο κ Σ. Αγγελής αποχώρησαν από τις διαδικασίες ανάδειξης του κομματικού δημοτικού ηγέτη, θεωρώντας ότι ο κ. Μαράκης είναι προφανώς καταλληλότερος…
Ο «αλήστου μνήμης» κ Κόκοτας «προτάθηκε» από την κλειστή συνεδρίαση της τοπικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ για να διεκδικήσει τον δήμο με μόνη προϋπόθεση να ψηφιστεί ο Καλλικράτης. Παρόλο που ο κ Θ. Γρυλάκης ήθελε να διεκδικήσει την υποψηφιότητα του δημάρχου, δεν είχε το σθένος να εκστομίσει τέτοιες κουβέντες- προτάσεις μπροστά στον «χαρισματικό» και δυναμικό ηγέτη… που ευθύνεται για την σημερινή κατάσταση στον Δήμο μας.
Σίγουρος υποψήφιος όμως είναι και ο σημερινός Δήμαρχος κ Μαράκης, που μπορεί να νοιώθει το έδαφος κάτω από τα πόδια του να τρέμει και να πριονίζονται τα πόδια του θώκου του από τους «πρώην συντρόφους του» όμως έχει στο πλευρό του αρκετούς Πασόκους και Νεοδημοκράτες(παράταξη κ Φραγκίσκου) και ταυτόχρονα το πλεονέκτημα του στημένου και έτοιμου μηχανισμού της εξουσίας. Αυτά είναι τα «προβλήματα» των επίσημων κομματικών στελεχών σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Ποιος θα μας διαφεντέψει, για να το γλεντήσουν… και αυτοί λιγάκι.
Ενώ λοιπόν το εισόδημα μας μειώνεται για λόγους Εθνικής ασφάλειας και έπονται απολύσεις στον δημόσιο και λουκέτα στον ιδιωτικό τομέα ο Εμπορικός Σύλλογος Νάξου ποιεί την νήσσα μη έχοντας πει έστω και μία λέξη για την φορολογική λαίλαπα που δέχονται τα μέλη του. Ούτε η επαναφορά του «και καλά» ανταποδοτικού Δημοτικού φόρου 2% τον συγκίνησε, ούτε η αύξηση κατά 2 μονάδες του ΦΠΑ τον απασχολεί, ούτε οι έμμεσοι φόροι τον αγγίζουν, ούτε η άμεσοι φόροι τον δυσκολεύουν, ούτε καν προβληματίζεται, για την επικείμενη έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, που θα δημιουργήσουν τα άθλια μέτρα της κυβέρνησης. Όσο για τις απολύσεις στον δημόσιο τομέα ίσως να πιστεύει ότι δεν θα έχουν αντίκτυπο στα έσοδα του. Άρα όλα καλά και άγια… για αυτούς
Προφανώς όλοι οι παραπάνω κατοικούν σε άλλο πλανήτη και δεν τους επηρεάζουν τα νέα μέτρα.
Ίσως βέβαια δια της σιωπής και της αποχής τους από τις πανελλήνιες και τις τοπικές απεργίες -κινητοποιήσεις, διαλαλούν ότι τα μέτρα αυτά πρέπει να περάσουν προκειμένου να σωθεί το Έθνος που κινδυνεύει. Ίσως να είναι όλοι τους θύματα των στημένων στατιστικών και της προπαγάνδας των ΜΜ Εξημέρωσης. Πιθανόν να είναι ο φόβος που υπάρχει διάχυτος σε όλη την κοινωνία της Νάξου, απόρροια των αυταρχικών πρακτικών της εξουσίας και του φοβικού κλίματος των ΜΜ Εξημέρωσης. Ίσως να είναι αποτέλεσμα της ντροπής και του φόβου, που επιφέρει κάθε διαφορετική πράξη και λόγος στις μικρές κλειστές και συντηρητικές κοινωνίες.
Μπορεί να είναι αποτέλεσμα της εθελοδουλίας τους και της υποταγής τους στους «ιερούς» γραφειοκρατικούς μηχανισμούς των κομμάτων εξουσίας. Πιθανόν με αυτήν την στάση τους να εφησυχάζουν την συνείδηση τους. Ίσως και όλοι οι παραπάνω λόγοι μαζί να συμβάλλουν στην αδρανοποίηση του κόσμου. Όμως είμαι σίγουρος ότι ο σημαντικότερος παράγοντας που εμποδίζει τον κόσμο να συμμετέχει στις διαδηλώσεις και στις κινητοποιήσεις που γίνονται στη Νάξο είναι ο ίδιος ο θεσμός της ολιγαρχικής αντιπροσώπευσης. Είναι αυτή η ολιγαρχική πολιτική που αποξενώνει τους ανθρώπους από το ίδιο το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Επίσης είναι και η πολιτική που πριν 20 χρόνια ξεκίνησε να εφαρμόζεται σε τοπικό επίπεδο και χρησιμοποιώντας την "λογική" του «μαστιγίου και του καρότου» κατάφερε να «πείσει» τον περισσότερο κόσμο της Νάξου ότι ακόμα και να γνωμοδοτείς στον τόπο μας είναι μέγα αμάρτημα που τιμωρείται ανάλογα, πόσο μάλλον να διεκδικείς και να πραγματοποιείς τις απόψεις σου.
Αποκορύφωμα των πρακτικών τρόμου των Δημοτικών αρχών οι επιθέσεις σε προσωπικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο που δέχτηκαν όσοι είχαν το σθένος να υπογράψουν την αίτηση ακύρωσης στο ΣτΕ των λιμενικών έργων της Χώρας και του Απόλλωνα καθώς και όσοι υπέγραψαν ενάντια στο Αιολικό πάρκο Κορώνου.
Παρόλα αυτά η χθεσινή πορεία διαμαρτυρίας είχε περίπου 100 άτομα που ξεπερνώντας τις όποιες αναστολές και τους φόβους τους συμμετείχαν στην πορεία που διοργάνωσαν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα καθώς και πολιτικές ομάδες της Νάξου. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν περισσότερη από την προηγούμενη διαδήλωση και όσο συμμετέχουν τόσο θα γίνονται περισσότεροι. Και όσο περισσότεροι γίνονται οι διαδηλωτές τόσο κατανοούν όλοι τους ότι οι 24ωρες απεργίες είναι ανεπαρκείς και αδύναμες... Όλο και πιο πολλοί διεκδικούν συνεχείς αγώνες μέχρι να αναγκάσουν την κυβέρνηση να πάρει τα μέτρα πίσω.
Εκτός από τον κόσμο που «μας» έκφρασε την χαρά του για τις κινητοποιήσεις αυτές αλλά και τον φόβο του να συμμετάσχει, οι μαθητές του 2ου γυμνασίου Νάξου μετά το τέλος των μαθημάτων τους στις 12:30, ήθελαν να ενωθούν με την πορεία αλλά η διευθύντρια του σχολείου δεν τους άφησε. Είναι και αυτός ένας λόγος που δεν είχε περισσότερο κόσμο η κινητοποίηση αυτή… και μία ακόμη επιβεβαίωση του πολιτικού πολιτισμού που έχει επικρατήσει στην Νάξο και σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη.
Η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μέχρι να πάρουν πίσω τα μέτρα είναι απαραίτητη και αναγκαία προϋπόθεση…
6 σχόλια:
εχεφρων γιατι δεν μιλας πιο συγκεκριμενα?? γιατι δε λες για τη σταση της τοπικης του ΚΚΕ?? που τους ρωτουσαμε αν θα ερθουν στη πορεια και μας ελεγαν <>. ακομα τους περιμενουμε!!!! τους τρανους αγωνιστες!! περιμενουν να τους το πει η Παπαρηγα?? απο μονοι τους δεν μπορουν να αποφασισουν για τιποτα?? οσφυοκαμψια εχουν παθει οι εθελοδουλοι του περισσου. ντροπη τους!!!!!!!!!
Έχει δίκιο ο από πάνω. Ακόμα και το "αγωνιστικό" ΚΚΕ διακατέχεται από μία μορφή δουλείας. Μερικές φορές πρέπει να μάθει να βάζει νερό στο κρασί του. Για αυτό παραμένει στο 5-8%. Γιατί δεν κάνει από άποψη κανέναν συμβιβασμό και ταυτόχρονα δεν ταράζει τα νερά. Ακόμα και τις προσφυγές που αναφέρεις πολίτες τις έκαναν χωρίς τη συμμετοχή κανενός κόμματος. Βέβαια για να λέμε και τα θετικά, η κατάσταση που περιγράφεις στην κοινωνικο-πολιτική ζωή του τόπου, μιλώντας για "μαστίγιο και καρότο", ισχύει στις περισσότερες τοπικές κοινωνίες της περιφέρειας. Κι όμως η Νάξος είναι ένα από τα λίγα νησιά που έχουν δείξει σθένος και ουσιαστική αντίδραση απέναντι στο σθρό κατεστημένο.
Συμφωνώ μαζί σας ότι το ΚΚΕ διακατέχεται από μια μορφή εθελοδουλείας. Όμως να ελπίζω καμιά φορά ότι τα μέλη του ίσως να κάνουν κάποτε ένα ταξίδι στον χρόνο και να ξαναθυμηθούν αυτό που ήταν... τα μέλη του όχι η ηγεσία.
Όσο για την Νάξο ναι όλο και περισσότεροι ξεκαθαρίζουν ουσιαστικά την θέση τους απέναντι στο σαθρό κατεστημένο.
Εχέφρων πρέπει να καταλάβεις κάποτε και να αποδεκτείς ότι το ΚΚΕ δεν είναι πλέον αριστερό κόμμα. αποδέξου τοοοοο..
Πολλοί είναι αυτοί που δεν αναφέρονται. Απεργοσπάστες καθηγητές... σύντροφοι "επαναστατημένων" χαρτογιακάδων... δικαστικοί και δικηγόροι με την παθητική απεργεία τους... εργαζόμενοι σε νοσοκομεία...εφορία...επαρχείο...δήμο... και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα... εμποροι και εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα... και πάει λέγοντας...όμως σε αυτές τις δύσκολες ώρες πρέπει να εστιάζουμε στον ίδιο τον αγώνα και όχι στην <>
δηλώνω απερίφραστα: Πως φοβάμαι τον έμπορα, φοβάμαι τον αριστερό εργοδότη, μα περισσότερο απ’ όλα φοβάμαι τη δικτατορία του μικρού, άπραγου, και φοβικού ιθαγενή. Αυτού που νομίζει ότι η ύπαρξη του είναι το άπαν. Η αρχή και το τέλος στους κόσμους μας.αυτόν μάλιστα τον φοβάμαι περισσότερο και από τα τανκς.
Δημοσίευση σχολίου