ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟ(Β)ΕΣ

«…ήταν απόφασή μας, η νέα διοικητική διάρθρωση της χώρας να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Προγράμματος Σταθερότητας, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης, που έχουμε καταθέσει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση»
από το κείμενο της εισήγησης του Καλλικράτη στην βουλή


ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΘΕΙ ΚΡΙΣΗ


Οι τοπικές εκλογές γίνονται σε μια κρίσιμη ιστορική περίοδο κάτω από τη σκιά της πιο λυσσαλέας επίθεσης ενάντια στις εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις από την μεταπολίτευση και μετά. Μειώσεις μισθών, περικοπές επιδομάτων, αύξηση του ηλικιακού ορίου συνταξιοδότησης, κατάργηση των αποζημιώσεων και αύξηση του ορίου απολύσεων, παρατεταμένες αυξήσεις στους άμεσους και έμμεσους φόρους, και ανεργία που αγγίζει το 1.000.000 εργαζόμενους. Επίσης, έχουν βάλει χέρι στις συντάξεις με γενναίες μειώσεις έτσι ώστε η σύνταξη μετατρέπεται ουσιαστικά σε προνοιακό βοήθημα, παράλληλα με την διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης.


Από την άλλη, το κράτος χαρίζει στις τράπεζες πάνω από 50 δις, προσφέρει στις εταιρείες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες φορο-αμνηστία και ελαφρύνσεις με επιδοτούμενες ασφαλιστικές εισφορές, αλλά ακόμα και την δυνατότητα να πληρώνουν χαμηλότερα μεροκάματα από αυτά που προβλέπονται στις συλλογικές συμβάσεις, καταργώντας τες έτσι στην πράξη. Για το τελευταίο, συμφώνησε μάλιστα και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ.


Ο δε Γιωργάκης ο Β΄ έχει πάρει σβάρνα τα εξωτερικά και εκποιεί τη δημόσια περιουσία –βουνά, θάλασσες, νησιά, ΔΕΚΟ, ολυμπιακές εγκαταστάσεις, το Ελληνικό- είτε απευθείας είτε μέσα από τα περιβόητα ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα). Παρουσιάζουν τη χώρα σα να βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, χτυπημένη από κάποια φυσική καταστροφή και αποσιωπούν τις μυστικές συμφωνίες με την Goldman Sachs που μαζί παραποίησαν τα στοιχεία προκειμένου να ενταχτεί η Ελλάδα στην ΟΝΕ. Ούτε αναφέρουν το τζογάρισμα με τα αποθεματικά των ταμείων, τις φούσκες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ή την μείωση της φορολογίας στους πλούσιους με ανεκδιήγητα νομοθετήματα.


Αν δεν υπήρχε κρίση θα την είχαν επινοήσει. Η αναγέννηση του καπιταλισμού επιτάσσει ανθρωποθυσίες και θέλουν να μας πείσουν να συμμετάσχουμε εθελοντικά γιατί γίνονται, λέει, για το καλό μας!


Κάτω από την επικυριαρχία του Δ.Ν.Τ και της Ε.Ε οδεύουμε σταθερά προς την διάλυση της κοινωνίας στον ελλαδικό χώρο όπως την ξέραμε μέχρι τώρα, με την κρίση της εργασίας να παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις, ενώ ταυτόχρονα ξαναθεμελιώνονται οι βάσεις για την κερδοφορία του κεφαλαίου.


Η διεθνής οικονομική κρίση, κρίση υπερσυσσώρευσης, έχει εντείνει τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις και αλλάζει τις ισορροπίες, κάτι που αποτυπώνεται στις έντονες οικονομικές και νομισματικές διενέξεις, και εκδηλώνεται με πολέμους τοπικού, προς το παρόν, χαρακτήρα.


Ο ελληνικός καπιταλισμός συμμετέχει σε αυτούς τους ανταγωνισμούς που λαμβάνουν χώρα ακόμα και μέσα στην Ε.Ε., με την Γερμανία να σέρνει πρώτη τον χορό. Οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες δεν έχουν κανένα σκοπό να απεμπολήσουν ούτε τα προνόμιά τους, ούτε και τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.


Εωσότου κατασταλάξει ο κουρνιαχτός από τους οικονομικούς πολέμους που μαίνονται, θα επιβάλουν ένα κατοχικό καθεστώς στη χώρα βαφτίζοντας το ταξικό τους συμφέρον εθνικό, αυτοί που στην αυγή της κρίσης μετέφεραν τα κεφάλαιά τους σε off shore εταιρείες.


ΜΕ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΡΟΤΟ


Το κράτος έχει αναλάβει το «ιερό» καθήκον να επιβάλει τη συναίνεση και την καθυπόταξη των υπηκόων στα νέα μέτρα που θα οδηγήσουν στην εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού αλλά και στην βίαιη προλεταριοποίηση των μικρομεσαίων στρωμάτων και των φτωχών αγροτών. Μέσα από την καταιγιστική προπαγάνδα και την τρομοκρατία των μμε, αξιοποιώντας και τις εξωνημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, καθώς και με την άγρια καταστολή, επιδιώκουν την πειθάρχηση και την υποταγή στο μνημόνιο.


Η κρίση που ζούμε σήμερα είναι πολύπλευρη και πολυσύνθετη. Το σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης βασίστηκε στην κατανάλωση και στην αέναη παραγωγή ώστε να επιτυγχάνεται η ανεξέλεγκτη οικονομική μεγέθυνση, εξάντλησε τους φυσικούς πόρους και οδήγησε σε ένα ντόμινο φυσικών καταστροφών, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου, που απειλούν όχι μόνο την βιωσιμότητα της ανθρωπότητας αλλά και ολόκληρου του πλανήτη.


Το μοντέλο της ευδαιμονίας του δυτικού τρόπου ζωής, του εργάτη-καταναλωτή, κλυδωνίζεται. Η κρίση γίνεται πολιτισμική και ανθρωπολογική, αφού αμφισβητείται και υπονομεύεται το φαντασιακό ενός ολόκληρου συστήματος στο οποίο οι περισσότεροι είχαν πραγματικά πιστέψει.


Μέσα σε αυτή την συγκυρία, η αστική δημοκρατία και οι νεοφασίστες πασόκοι διαχειριστές της εδώ στην Ελλάδα, έχουν αφήσει κατά μέρος τα προσχήματα. Ένα ολοκληρωτικό καθεστώς σκιάζει όλη την κοινωνία. Στρατιές αστυνομικών σε όλες τις μεγάλες πόλεις εφαρμόζουν το δόγμα της μηδενικής ανοχής στους απειθείς. Οι ειδικές δυνάμεις του στρατού εκπαιδεύονται για την καταστολή διαδηλώσεων με τον φόβο επικείμενων ευρύτατων κοινωνικών ταραχών. Περνάνε τροπολογίες στη βουλή εν μια νυκτί για να μπορούν να ποινικοποιηθούν και να διωχθούν η συνδικαλιστική δράση και η συμμετοχή σε διαδηλώσεις με τον αντιτρομοκρατικό, ενώ με βάση ανώνυμες μαρτυρίες μπορεί κανείς να βρεθεί στη φυλακή.


Ζούμε σε μια εποχή λογοκρισίας και σκόπιμης αποσιώπησης γεγονότων, όπως για παράδειγμα τα μμε αποκρύπτουν συστηματικά ότι τα στελέχη της κυβέρνησης τρώνε αυθόρμητο κράξιμο καθημερινά σε όποιον δημόσιο χώρο κι αν βρεθούν.


Ταυτόχρονα, η συκοφάντηση και η λάσπη ενάντια στους απεργούς φορτηγατζήδες, στους λιμενεργάτες, στους ναυτεργάτες, στους αγρότες, στους συμβασιούχους, στους διαδηλωτές, στους αγωνιστές του αντιεξουσιαστικού κινήματος, είναι συνεχής και αδιάλειπτη.


Τα σκάνδαλα εξωραΐζονται. Ο ένας νίπτει τας χείρας του άλλου κι όλοι μαζί συμφωνούν κρυφογελώντας αυτάρεσκα «όλοι μαζί τα φάγαμε». Αυτός είναι ο πραγματικός υπόκοσμος της εξουσίας: τα κομματικά ανδρείκελα, οι αλληλοεμπλεκόμενοι εργολάβοι, οι δικαστικοί, οι κατασκευαστές, οι διευθυντές και τα στελέχη δημόσιων υπηρεσιών, οι μεγαλοπαπάδες, συνθέτουν τον άθλιο εσμό που παρασιτεί εις βάρος της κοινωνίας.


Όλοι αυτοί και το σύστημα με το οποίο αλληλοτρέφονται ζητούν τη νομιμοποίηση και την επικύρωση μέσα από τις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Τώρα έχουν να επιδείξουν το νέο τους αρχιτεκτόνημα, τον Καλλικράτη, που έρχεται να αποτελειώσει ότι ξεκίνησε ο Καποδίστριας. Ο μέγας άθλος του τελευταίου ήταν η διάλυση της οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας των μικρών κοινοτήτων, κάτι που έδωσε τη χαριστική βολή στην εγκατάλειψη και την ερήμωση της υπαίθρου. [Αυτό, βέβαια, συνέβη συνεπικουρούμενο από την ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένη συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού με την υιοθέτηση της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και των συμφωνιών της GATT παλαιότερα.]


Οι υποχρεωτικές συνενώσεις τόνωσαν το φαινόμενο της εσωτερικής μετανάστευσης στις έδρες των δήμων. Εδώ στη Νάξο, ο πληθυσμός της πόλης έχει σχεδόν υπερδιπλασιαστεί, ενώ στα περισσότερα χωριά κατοικούν ελάχιστοι νέοι άνθρωποι χωρίς καμιά προοπτική…


Ο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΚΟΜΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ


Οι πραγματικοί λόγοι της αναμόρφωσης της τοπικής αυτοδιοίκησης με τον Καποδίστρια ήταν πρωτίστως οικονομικοί και αφορούσαν την απορροφητικότητα των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Το ζητούμενο ήταν η καλύτερη οργανωτική δομή, οι σαφείς και διαχωρισμένες αρμοδιότητες των διάφορων υπηρεσιών της νομαρχιακής και περιφερειακής διοίκησης, ώστε να αξιοποιηθούν τα χρήματα και να παύσει το χάος των χιλιάδων μικρών κοινοτήτων οι οποίες, πολλές φορές, σήκωναν το δικό τους μπαϊράκι.


Οι νέοι καποδιστριακοί δήμοι και οι νομαρχίες πλαισιώθηκαν από μια πλειάδα ειδικών, -μηχανικών, γεωπόνων, οικονομολόγων –τεχνοκράτες που επιφορτίστηκαν το έργο της οργάνωσης των δομών των δήμων με βάση τις επιταγές της κομισιόν και της ελεύθερης αγοράς.


Τα αποτελέσματα καταστροφικά: Η περίφημη απορροφητικότητα παρέμεινε σε χαμηλά ποσοστά γιατί ο συντονισμός μεταξύ των διάφορων υπηρεσιών ήταν ανύπαρκτος, γιατί οι δοσοληψίες και οι πολιτικές σκοπιμότητες κυριάρχησαν, ενώ τα περισσότερα έργα που έγιναν αφορούσαν έργα μεγάλης οικονομικής κλίμακας, δηλαδή μεταφορές και υποδομές που ευνοούν την ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας.


Χαρακτηριστικά, η απορροφητικότητα για την προστασία του περιβάλλοντος ήταν 1%, για την υγεία και την κοινωνική προστασία 3%, για την γεωργία 4%. Άλλωστε αυτού του είδους οι επενδύσεις λογίζονται ως μη αποδοτικές άρα και ασύμφορες.


Η εξαφάνιση των μικρών κοινοτήτων δεν κατάργησε μόνο την ψευδαίσθηση της συμμετοχής στα κοινά. Συνέβαλλε, κυρίως, σε κείνα τα χρόνια του μεγαλοϊδεατισμού της ολυμπιάδας, στην άλωση της υπαίθρου από τους εργολάβους και τις κατασκευαστικές εταιρείες.


Εδώ στις Κυκλάδες ειδικά, το τσιμέντο φύτρωσε παντού, τα καρτέλ της παραθεριστικής κατοικίας και οι ντόπιοι συνεργάτες τους φρόντισαν στοργικά αυτή τη νέα μονοκαλλιέργεια.


Το πρόσφατο σκάνδαλο με την πολεοδομία της Σύρου όπου εμπλέκονται στελέχη του δήμου Μυκόνου, ή το άλλο με την πολεοδομία της Νάξου με τα σπίτια στη Στελίδα που ενώνονται με υπόγειες υδατοδεξαμενές ώστε τρεις ή τέσσερεις βίλες να παρουσιάζονται στα χαρτιά σαν ένα κτίσμα(!!!) (ακόμα και οι πέτρες βοούν για το ευρύτατα διαδεδομένο φαινόμενο πάνω στο νησί), το σκάνδαλο με τις κατοικίες-εμπορικά κέντρα στη Σαντορίνη….καταδεικνύουν πως οι δημόσιες υπηρεσίες και οι παράγοντες των ΟΤΑ στην ουσία πρακτορεύουν τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων. Είναι προφανές ότι το πρόβλημα είναι συστημικό και όχι θέμα δυο-τριών διεφθαρμένων υπαλλήλων.


Όμως οι καποδιστριακοί δήμοι διακρίθηκαν και στα εργασιακά. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές φορές και στο παρελθόν οι δήμοι αποτέλεσαν προπύργια για αντιδραστικές αλλαγές όπως η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η αντικατάστασή τους από τοπικά σύμφωνα απασχόλησης.


Στη Νάξο, ο μόνιμος συνεργάτης του δήμου και δια βίου εργολάβος καθαριότητας αποκομίζει τεράστια κέρδη εκμεταλλευόμενος την τεχνική υποδομή που του παρέχει δωρεάν ο δήμος διατηρώντας περίπου 50 υπαλλήλους με εποχικές οχτάμηνες συμβάσεις. Με αυτό τον τρόπο ο δήμος Νάξου γλιτώνει το κόστος της μόνιμης απασχόλησης μαζί με όλα τα επιδόματα και τα ασφαλιστικά δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν.


Παράλληλα, ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός από εργάτες, -που μεγαλώνει δραματικά αν συνυπολογίσει κανείς και τις οικογένειές τους-, παραμένουν όμηροι και εξαρτημένοι από τις πελατειακές σχέσεις και τις εξυπηρετήσεις του κάθε δημάρχου. Οι περισσότεροι συμβασιούχοι που σήμερα βρίσκονται στον αέρα δούλευαν στους ΟΤΑ.


ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ: Η ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ


Στην πραγματικότητα ο Καλλικράτης είναι το τελευταίο βήμα στην διαδικασία των διαρθρωτικών αλλαγών στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η ψήφιση και η εφαρμογή του Νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων πριν λίγα χρόνια, οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, τα προγράμματα ΘΗΣΕΑΣ, το ΕΣΠΑ, όλα συντελούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην μετατροπή των ΟΤΑ σε τοπικά κυβερνεία, έμπλεα από την αγοραία λογική της επιχειρηματικότητας.


Ο Καλλικράτης και η δημιουργία νέων ισχυρών διοικητικών κέντρων διαμορφώνουν το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν απρόσκοπτα επενδύσεις για οικονομίες κλίμακας με την άμεση ενεργοποίηση ντόπιων και πολυεθνικών κεφαλαίων.


Δεν μπορούμε να μιλάμε πλέον για τοπική αυτοδιοίκηση αλλά για αποκεντρωμένη κρατική διοίκηση. Η «λαϊκή συμμετοχή» και η ανεξαρτησία των τοπικών κοινοτήτων, οι άξονες δηλαδή πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε ο μύθος της τοπικής αυτοδιοίκησης, πάνε περίπατο. Οι καποδιστριακοί δήμοι μειώνονται κατά το ένα τρίτο και φτάνουν στους 330, οι νομαρχίες και τα επαρχεία καταργούνται και τη θέση τους παίρνουν 13 περιφέρειες και 7 κρατικές διευθύνσεις.


Τα χωριά έως 500 κατοίκους εκπροσωπούνται από έναν δημοτικό σύμβουλο επιλεγμένο από την πλειοψηφούσα αρχή, ανεξάρτητα με το ποιον έχει ψηφίσει ο κόσμος του χωριού. Τα χωριά από 500 μέχρι 1000 κατοίκους από τρεις συμβούλους και αυτά με πάνω από 1000 κατοίκους από πέντε. Κι αν αυτό δεν λογίζεται σαν περιφρόνηση ακόμα και των εκλογών, οι οποίες σύμφωνα με τους θιασώτες της δημοκρατίας εκφράζουν την λαϊκή θέληση, τότε πώς λέγεται;


ΟΙ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ-ΚΥΒΕΡΝΕΙΩΝ


Το κράτος προχωράει στην ανακατανομή αρμοδιοτήτων προς τους νέους διευρυμένους δήμους και τις περιφέρειες χωρίς την αντίστοιχη ανακατανομή στους κρατικούς πόρους. Πώς θα γίνει λοιπόν η αυτοχρηματοδότηση των δήμων αν όχι με την κατακόρυφη αύξηση των δημοτικών φόρων και την επινόηση καινούργιων, με τις περικοπές και την μείωση στον αριθμό των εργαζόμενων, αλλά και με την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας;


Ενδεικτικά, οι νέοι δήμοι θα διαχειρίζονται θέματα υγείας, πρόνοιας και παιδείας με δυνατότητα μάλιστα πρόσληψης εκπαιδευτικών υπό ελαστικό καθεστώς εργασίας μέσω των προγραμμάτων δια βίου μάθησης. Στο θέμα της υγείας και πρόνοιας (προγράμματα «Βοήθεια στο σπίτι», ΚΑΠΗ, παιδικοί σταθμοί κλπ) είναι δεδομένη η υποβάθμιση λόγω της μείωσης δαπανών από τη μια και την επικράτηση της λογικής της ανταποδοτικότητας από την άλλη. Η αγοραία λογική του κέρδους εισβάλλει και στις κοινωνικές παροχές και θα οδηγήσει στην ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους των κοινωνικών υπηρεσιών.


Και πιο συγκεκριμένα στους δήμους μεταφέρονται:


Πολεοδομικές αρμοδιότητες: η έκδοση οικοδομικών αδειών, ο έλεγχος μελετών, αλλά και κάθε συναφούς χαρακτήρα αρμοδιότητες και πράξεις εφαρμογής.


Τα αποτελέσματα είναι ορατά ειδικά στις Κυκλάδες όπου οι παράνομες κατατμήσεις, πολεοδομήσεις και οι μεζονέτες σε παρθένες περιοχές είναι ο κανόνας.


Υπηρεσίες και πολιτικές για την Πρόνοια: η έκδοση πιστοποιητικών οικονομικής αδυναμίας, η χορήγηση κάρτας αναπηρίας, η καταβολή επιδομάτων, η χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ιδρυμάτων παιδικής πρόνοιας σε ιδιώτες, καθώς και σε συλλόγους ή σωματεία, η χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών παιδικών ή βρεφονηπιακών σταθμών.


Τομέας Υγείας και Δημόσιας Υγιεινής: οι δήμοι αναλαμβάνουν εποπτικές και άλλες αρμοδιότητες, όπως τη διοργάνωση διενέργειας εμβολιασμών, την υλοποίηση προγραμμάτων δημόσιας υγιεινής κλπ.


Να υποθέσουμε ότι θα ξαναεγκαινιάσουν το νοσοκομείο της Νάξου ή τουλάχιστον θα κάνουν κανένα σέρβις της προκοπής στο καΐκι που μας πηγαίνει στη Σύρο;


Τομέας Παιδείας: το σχολείο γίνεται αποκλειστικά υπόθεση του Δήμου. Αναλαμβάνουν αρμοδιότητες για ανέγερση σχολείων και την κατανομή πιστώσεων στις Σχολικές Επιτροπές για την επισκευή και συντήρηση των σχολικών κτιρίων, την μεταφορά μαθητών από τον τόπο διαμονής στο σχολείο φοίτησης. Εντός των διοικητικών τους ορίων, μπορούν να αποφασίζουν την διακοπή μαθημάτων λόγω έκτακτων συνθηκών. Αποκτούν επίσης την δυνατότητα ίδρυσης, λειτουργίας και εποπτείας κέντρου δια βίου μάθησης, όπως σχολές γονέων και κέντρα κατάρτισης.


Τώρα σωθήκαμε! Εδώ στη Νάξο, διευθυντές σχολείων ζητάνε από γονείς ή συλλόγους γονέων να τους δώσουν 100, 200, 300 ευρώ για να ασπρίσουν το σχολείο ή να αλλάξουν τα σπασμένα τζάμια, όταν τα παγκάρια του δήμου, όπως όλοι διαλαλούν, είναι γεμάτα!


Τομέας Εμπορίου: αναλαμβάνουν τη δυνατότητα έκδοσης αποφάσεων για την ίδρυση, τη διάλυση και τον καθορισμό του τρόπου λειτουργίας των λαϊκών αγορών, την συγκρότηση επιτροπών για τον έλεγχο των παραγωγών και επαγγελματιών των λαϊκών αγορών, για την χορήγηση αδειών εκμετάλλευσης περιπτέρων και άλλα.


Η δημοτική αστυνομία έχει αναλάβει μέρος του Τομέα Εμπορίου καταδιώκοντας μαζί με μέλη του Εμπορικού Συλλόγου (που έχουν διατελέσει και υποψήφιοι στη Νάξο για δημοτικά αξιώματα) τους φτωχοδιάβολους που βγάζουν ένα μεροκάματο.


Τομέας Τοπικής Ανάπτυξης: οι Δήμοι αποκτούν την δυνατότητα για την μελέτη και την εκτέλεση έργων τεχνικής υποδομής τοπικής σημασίας που αφορούν την γεωργία, την κτηνοτροφία και αλιεία, και ιδίως αυτών που σχετίζονται με την αγροτική οδοποιία
.
Το μόνο ενδιαφέρον που έχουν δείξει μέχρι τώρα για τον πρωτογενή τομέα και τα τοπικά προϊόντα είναι η μάσα. Γνωρίζουμε από έγκυρες πληροφορίες ότι τοπικοί άρχοντες προμηθεύονται τα παράνομα κεφαλοτύρια του νησιού τα οποία καταναλώνουν μετά μανίας και ας υπονομεύουν τους παραγωγούς με κάθε τρόπο.


Αναλαμβάνουν επίσης την εποπτεία στους Τοπικούς Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων για την κατασκευή φραγμάτων, λιμνοδεξαμενών, γεωτρήσεων, για αποξηραντικά έργα, αναδασώσεις κλπ


Τομέας Μεταφορών: αναλαμβάνουν όσες αρμοδιότητες εμπίπτουν με τις αστικές τοπικού επιπέδου αρμοδιότητες, όπως τα σχετικά με τις γραμμές των λεωφορείων.


Και η χρηματοδότηση…


Η χρηματοδότηση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων(πάγιο αίτημα της ΚΕΔΚΕ) γίνεται με ένα σύστημα φόρων.Ο νέος ΚΑΠ περιλαμβάνει, τον Φόρο Εισοδήματος Φυσικών και Νομικών Προσώπων, τον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας και τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας


Μεγάλο πλιάτσικο όμως θα στηθεί και πάλι στον τομέα του περιβάλλοντος, με τους πολυεθνικούς κολοσσούς της ενέργειας να καραδοκούν. Ο νέος νόμος για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ευνοεί τα σχέδια για υπερμεγέθεις εγκαταστάσεις βιομηχανικών αιολικών ζωνών που θα ισοπεδώσουν τα βουνά και θα αποικιοποιήσουν τις θάλασσες. Οι υποψήφιοι επενδυτές εφεξής θα συνδιαλέγονται απευθείας με τον περιφερειάρχη και τον υπερδήμαρχο αφού τους παραχωρείται η υλοποίηση προγραμμάτων αξιοποίησης των ΑΠΕ. Εύκολα και αναίμακτα, οι επιχειρηματίες θα παρακάμπτουν τυχόν ενστάσεις και τις όποιες αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών..


Ωστόσο, ακόμα και η διαχείριση των υδάτινων πόρων μπαίνει σε επικίνδυνη τροχιά αφού εκχωρείται στους δήμους ο έλεγχος της διαχείρισης υπόγειων και επιφανειακών αρδευτικών υδάτων και η εκτέλεση εργασιών για την ανεύρεση υπόγειων νερών. Θα μπορούν πλέον ανενδοίαστα να εκμεταλλευτούν το νερό με τους όρους της αγοράς, όπως κάνει η ΕΥΔΑΠ στην Αττική, και θα ενταθεί αυτό που συμβαίνει ακόμα και σήμερα με την άτυπη εκμετάλλευση των γεωτρήσεων από ιδιώτες και του φράγματος της Φανερωμένης εδώ στη Νάξο.


Καλλικράτης λοιπόν, σημαίνει δήμοι - παραρτήματα της κρατικής εξουσίας, που απροσχημάτιστα και με αυξημένες αρμοδιότητες θα ενεργούν σαν αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες χωρίς έλεγχο από την βάση. Ο δήμαρχος θα μετατραπεί σε κυβερνήτη και θα χαθεί ακόμα και η ελάχιστη αμεσότητα που μέχρι τώρα έδινε την δυνατότητα στους κατοίκους ενός τόπου να εκφράσουν την δυσαρέσκεια ή τα αιτήματά τους. Ίσως να μην είναι πολύ μακριά η ώρα που θα διαδηλώνουμε έξω από τα δημαρχεία φωνάζοντας κι εδώ στην επαρχία «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή»!!


ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ: ΚΟΝΤΑ ΒΡΟΝΤΑ


Μνημόνιο και Καλλικράτης πάνε μαζί γιατί μεγάλο μέρος του πεδίου δράσης του ντόπιου και του πολυεθνικού κεφαλαίου θα λάβει χώρα στην περιφέρεια. Οι ευέλικτοι όσο και συγκεντρωτικοί οργανισμοί δημοτικής και περιφερειακής διοίκησης ευνοούν τις συνεργασίες με επενδυτικούς ομίλους, ενώ το καθεστώς επισφάλειας και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό χαμηλώνουν το κόστος εργασίας και αυξάνουν την κερδοφορία των επιχειρηματιών. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πλείστοι κρατικοί παράγοντες, αλλά και μερίδα του τύπου, λιβανίζουν το νέο αρχιτεκτόνημα σαν το «μελλοντικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας».


Η εμπειρία από αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική δεν δικαιολογεί την αισιόδοξη προπαγάνδα των κρατούντων. Πρόσφατα, η γαλλική πόλη Σαιντ Ετιέν χρεοκόπησε. Μεγάλες πόλεις όπως το Ντιτρόιτ και το Λος Άντζελες στις Ενωμένες Πολιτείες βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και περικόπτουν δαπάνες από τα νοσοκομεία και την συντήρηση των δρόμων ενώ αναζητούν εναγωνίως πακέτα σωτηρίας. Στα δικά μας τώρα, ο δήμος Πειραιά έχει κηρύξει παύση πληρωμών για κάποιους εργαζόμενους ενώ και στην Αλεξανδρούπολη συμβαίνει κάτι αντίστοιχο.


Το υπουργείο εσωτερικών προσβλέπει στον Καλλικράτη για την εξοικονόμηση πόρων μέσα από τις μαζικές απολύσεις και την εφαρμογή «ευέλικτων προγραμμάτων εργασίας».


Οι επικείμενες εκλογές λοιπόν, έχουν μια ιδιαίτερη σημασία μιας και το περιεχόμενό τους είναι περισσότερο πολιτικό από ποτέ. Ο Καλλικράτης, τα σημαινόμενα και οι πολιτικές που θα εξυπηρετήσει θα διαμορφώσουν ένα νέο πλαίσιο που θα αλλάξει την σχέση των κατοίκων με τον φυσικό τους χώρο και τις τοπικές κοινωνίες.


Ειδικά για την ορεινή Νάξο με την πλούσια αγροτοκτηνοτροφική παράδοση, η υποβάθμιση των χωριών στη νέα εποχή, μαζί με τις αντιξοότητες που ήδη υπάρχουν, θα οδηγήσουν πολλές φτωχές αγροτικές οικογένειες στον οικονομικό και παραγωγικό αφανισμό και τους τόπους σε πλήρη εγκατάλειψη.


Οι τοπικοί μας άρχοντες θα αποκτήσουν μια νέα διάσταση πέρα από εκείνη του φοροεισπράκτορα αφού θα παίρνουν μέρος του ΦΠΑ και του ΦΑΠ. Η αλαζονεία και μικρο-μεγαλοϊδεατισμός τους θα γιγαντωθεί, αφού θα ηγούνται πλέον σε σχηματισμούς και μηχανισμούς που δύσκολα θα ελέγχονται.


ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΩΠΑ


Τα παλαιά μας βάσανα θα πολλαπλασιαστούν αφού αυτός ο συρφετός παραγόντων, κομματαρχών, δευτεροκλασάτων ή/και αποτυχημένων κομματικών στελεχών και συνδικαλιστών, όλοι αυτοί οι λιμοκοντόροι της εξουσίας θα μας κατσικωθούν για τα καλά στο σβέρκο. Και από κοντά τους το γλοιώδες πλήθος των ευρωλιγούρηδων τεχνοκρατών, των σοβαροφανών επιστημόνων που δουλεύουν «μόνο για το καλό του τόπου και την ουδετερότητα της επιστήμης» ενώ στην πραγματικότητα είναι πάντα εκεί που τους χρειάζονται οι αρχές.


Η αποχή λοιπόν έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία, όχι γιατί θα καταγραφεί σαν λαϊκή δυσαρέσκεια, αλλά επειδή σαν συνειδητή πράξη περιφρονεί έμπρακτα την λογική της αντιπροσώπευσης, δηλαδή τον θεμέλιο λίθο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας-ολιγαρχίας και καταγγέλλει το νέο μοντέλο ανάπτυξης που έρχεται με τον Καλλικράτη. Ωστόσο, αυτή η στάση παραμένει ανολοκλήρωτη και μισή αν δεν συνδέεται με την ανάπτυξη ολομέτωπου αγώνα ενάντια στο μνημόνιο και στον Καλλικράτη, τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην επαρχία.


Οι κινητοποιήσεις των τοπικών κοινωνιών ενάντια στα αιολικά πάρκα στην Κέρκυρα και στο Αποπηγάδι Χανίων, στην εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική, ενάντια στις νέες χωματερές στα Γιάννενα, στη Λευκίμμη, στη Νάξο και αλλού, οι αγώνες των αγροτών, πρέπει να γίνουν καθημερινότητα σε κάθε τόπο που επιχειρείται η λεηλασία του.


Η συμμετοχή σε συλλογικούς τοπικούς αγώνες βάσης για την επίλυση ζωτικών προβλημάτων -στην δουλειά, στο σχολείο, στην γειτονιά όπως και οι δράσεις για την διάσωση των ελεύθερων χώρων-, αποτελεί την άμεση απάντηση στα ολοκληρωτικά σχέδια εκμετάλλευσης και καθυπόταξης.


Η αυτοοργάνωση και η δημιουργία δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης είναι η εφικτή αντίσταση ενάντια στην ολοκληρωτική επίθεση που έχει εξαπολύσει το κράτος και το κεφάλαιο ενάντια στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Στον αντίποδα της εξατομίκευσης που οδηγεί στον κοινωνικό κανιβαλισμό…


ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νάξου



--