Σχετικά με τις αγροτικές κινητοποιήσεις που εξελίσσονται σε όλη την Ελλάδα αυτή την περίοδο, θα θέλαμε σαν παραγωγοί από την νεοσύστατη ένωση αμπελουργών και οινοπαραγωγών εδώ στη Νάξο, να δηλώσουμε την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη μας στους αγωνιζόμενους μικρομεσαίους και φτωχούς αγρότες.
Πολλά από τα προβλήματα αλλά και από τα αιτήματα που τίθενται σε αυτό τον αγώνα είναι κοινά και αφορούν άμεσα και το μεγαλύτερο κομμάτι των παραγωγών της Νάξου. Στην ουσία ο γεωργοκτηνοτροφικός τομέας του νησιού πασχίζει να επιβιώσει μέσα από την πίεση που ασκεί η μονόπλευρη τουριστική ανάπτυξη με τις αλλαγές χρήσης της γης και την δέσμευση όλο και περισσότερων παραγωγικών εκτάσεων για τουριστικές υποδομές και παραθεριστικές κατοικίες.
Από την άλλη, η αγροτική πολιτική που εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις κάτω από τις οδηγίες των Βρυξελλών, κινούνται σε ένα γενικό πλαίσιο που παίρνει ελάχιστα υπ’ όψη τους τις ιδιαιτερότητες της παραγωγής ειδικά στον ευρωπαϊκό νότο, και δη σε μέρη όπως η Νάξος. Ο στόχος άλλωστε, όπως εκφράστηκε μέσα από την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής πριν τρία χρόνια, είναι να καταστεί η γεωργία και η κτηνοτροφία ανταγωνιστική, δηλαδή να λειτουργήσει 100% μέσα στους νόμους της αγοράς με καθαρά επιχειρηματικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα ζούμε καθημερινά: Μείωση του αγροτικού πληθυσμού, συρρίκνωση του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών, συγκεντροποίηση της γης στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και ταυτόχρονα ενίσχυση ενός πλέγματος μεσαζόντων, μεγαλεμπόρων, τυποποιητών και βιομηχάνων -των γνωστών καρτέλ-, με αποτέλεσμα να προωθούνται κάθε είδους επικίνδυνα και τοξικά διατροφικά σκουπίδια στην αγορά. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η υποβάθμιση των συνεταιριστικών ενώσεων και η μετατροπή τους σε επιχειρήσεις.
Την ίδια ώρα, μέσα από τα ψίχουλα των επιδοτήσεων, κατάφερναν ουσιαστικά να κρατούν τις τιμές χαμηλά για τον παραγωγό προκειμένου να ευνοηθούν οι βιομήχανοι και οι μεταποιητές. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ενώ στη δεκαετία του ’80 η σχέση τιμής σταριού και ψωμιού ήταν 1:3, τώρα είναι 1:7 ενώ για το βαμβάκι από 1:15, έχει πάει στο 1:20.
Εδώ στη Νάξο, οι τιμές παραγωγού στο σύνολο των γεωκτηνοτροφικών προϊόντων ακολουθούν σε γενικές γραμμές μια φθίνουσα πορεία, αντίστοιχη με αυτήν της υπόλοιπης Ελλάδας. Στην πατάτα, για παράδειγμα τις περισσότερες χρονιές η τιμή είναι πραγματικά εξευτελιστική (το 2008 είχε φτάσει τα 7λεπτά/κιλό για τη βρώσιμη πατάτα!). Τα ίδια και χειρότερα και με το γάλα όπου οι τιμές παραμένουν καθηλωμένες τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ενώ παράλληλα το κόστος παραγωγής αυξάνει κατακόρυφα.
Επιπλέον, υπάρχει και το πρόβλημα στην διάθεση των παραδοσιακών τυροκομικών προϊόντων που γίνεται κάτω από το φόβο διώξεων και απαγορεύσεων. Παρόμοια ζητήματα μπαίνουν και με τα άλλα τοπικά προϊόντα όπως το λάδι, το κρασί και τη ρακή. Στο χώρο του αμπελιού και του κρασιού παρά την πανάρχαια αμπελο-οινική παράδοση, η Νάξος δεν λογίζεται σαν αμπελουργική ζώνη. Έτσι λοιπόν, η δημιουργία νέων αμπελώνων, η χορήγηση ενισχύσεων και κινήτρων, η αναγνώριση της ιστορίας, των ποικιλιών και του τοπικού κρασιού καθίσταται από πολύ δύσκολη έως αδύνατη.
Η κατάργηση της συνδεδεμένης με την παραγωγή ενίσχυσης, το κόψιμο της ενιαίας ενίσχυσης για τους φτωχούς αγρότες που παίρνουν μέχρι 400 ευρώ επιδοτήσεις ή καλλιεργούν έως τέσσερα στρέμματα, η μη αναγνώριση των ιδιαιτεροτήτων της αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα, και ειδικά σε μέρη όπως η Νάξος, (μικρός κλήρος, φτωχοί αγρότες που εργάζονται παράλληλα και συμπληρωματικά και σε άλλους τομείς όπως η οικοδομή ή ο τουρισμός) θα αποτελέσουν το τελειωτικό χτύπημα στους μικρούς αγρότες. Στον ελληνικό νότο, αυτή η κατάσταση όχι μόνο θα εξωθήσει χιλιάδες αγρότες στις συμπληγάδες της ανεργίας και της ανέχειας αλλά και θα τους εκδιώξει μαζικά από την ύπαιθρο υπονομεύοντας την κοινωνική συνοχή και εξαφανίζοντας τα μικρά χωριά.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο αγώνας αυτός έχει μεγάλη σημασία και η θετική του έκβαση μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στην επίθεση που δέχεται ο αγροτικός κόσμος και να είναι ένα βήμα για την καλυτέρευση των όρων ζωής των αγροτών με εγγυημένες τιμές για τα προϊόντα, με μείωση του κόστους παραγωγής, με ενίσχυση για τις ορεινές και τις μειονεκτικές περιοχές. Για μια βιώσιμη, μικρής κλίμακας αγροτική παραγωγή που σέβεται το περιβάλλον και που θα παράγει ποιοτικά και φτηνά αγροτικά προϊόντα προς όφελος όλης της κοινωνίας.
ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΩΝ & ΟΙΝΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΝΑΞΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου