ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕ

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΗΜΑΓΩΓΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ ΟΤΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ, ΣΤΑ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.

Είναι πλέον κοινή διαπίστωση ότι οι πολιτικοί, οι επιστήμονες και τα ΜΜΕ έχουν υποταχθεί στις επιταγές του οικονομικού κέρδους και του θεάματος και όλοι μαζί έχουν χάσει και τα τελευταία ψήγματα αυτονομίας, που τους είχαν απομείνει. Συνάμα η άγνοια των πολιτών, λόγω ανεπαρκούς πληροφόρησης, από τους «αρμόδιους φορείς» και κυρίως η μονοδιάστατη και θρυμματισμένη σκέψη, που είναι αποκομμένη από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, συμβάλλει στην συντήρηση και την αναπαραγωγή του τρόπου, που είναι οργανωμένη και δομημένη, η ρυπογόνα, άνιση, εκμεταλλευτική κοινωνία μας.

Σήμερα πλέον και ο ποιο αδαής καταλαβαίνει ότι οι ΑΠΕ δεν είναι οικολογικές επειδή χρησιμοποιούν για καύσιμο τους τον ήλιο, την θάλασσα και τον αέρα. Αν συμπεριλάβουμε στην αξιολόγηση των ΑΠΕ και τον τρόπο, που παράγονται,(από την εξόρυξη των μετάλλων και την κατασκευή των ανεμογεννητριών μέχρι και τις επιπτώσεις από την μεταφορά τους ) και εγκαθίστανται σε χώρους «παρθένους» και απείραχτους,(άνοιγμα άχρηστων δρόμων σε πλούσιες για την βιοποικιλότητα περιοχές, με κύρια προτίμηση τις περιοχές όπου ο εντόπιος πληθυσμός απασχολείται με τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής, μια μεσαία οικοδομή, 500 κ μ μπετόν για την θεμελίωση τους, ηχορύπανση κλπ), από τον βιομηχανικό πολιτισμό μας τότε, μόνο για οικολογικές δεν μπορούμε να τις προσμετρήσουμε.

Αν συμπεριλάβουμε στον στοχασμό μας και τα μεγέθη των αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων θα διαπιστώσουμε την κύρια αντίφαση αυτού, που με στόμφο διατυμπανίζουν κράτος και κεφάλαιο ότι, οι ΑΠΕ εξασφαλίζουν την βιώσιμη ανάπτυξη, που είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες και την κλίμακα των τοπικών κοινωνιών.

Χωρίς βέβαια οι τοπικές κοινωνίες να γνωρίζουν τίποτα ή να λαμβάνουν υπόψη τους την γνώμη της, θα γαζώσουν το τοπίο με πυλώνες υψηλής τάσης για να μεταφέρουν την παραγόμενη ενέργεια, θα δημιουργήσουν υποσταθμούς της ΔΕΗ για να συγκεντρώνουν το ρεύμα (Στελίδα) και μετά με υπό-θαλάσσιο καλώδιο θα το μεταφέρουν στην κεντρική Ελλάδα. Όσο για τα «αργύρια» που τάζουν στους εκάστοτε δήμους και κοινότητες 2% και 3%, πέρα του ότι το ΣτΕ τα έχει χαρακτηρίσει παράνομα, δεν νομίζω ότι αξίζουν την καταστροφή, που πρόκειται να υποστούν η φύση και το τοπίο, ιδιαίτερα στις τουριστικές περιοχές και σε όσες υπάρχει ακμαίος πρωτογενής τομέας.

Βέβαια αν λάβουμε υπόψη μας και τα χρήματα, που θα δαπανήσει η ΔΕΗ για όλη αυτή την αναγκαία υποδομή προκειμένου οι ΑΠΕ να μπορούν να λειτουργήσουν τότε το κεφάλαιο που επενδύουν οι πολυεθνικές είναι κατά πολύ μικρότερο από το 30% που υποστηρίζουν. Μέχρι σήμερα οι ιδιώτες επενδυτές χρηματοδοτούνται κατά 70% από την ΕΕ και το Ελληνικό κράτος, με συνέπεια το μικρό οικονομικό ρίσκο, από τις μεγάλες πολυεθνικές με εξασφαλισμένη όμως κερδοφορία, μιας και θα πουλάνε πιο ακριβά στην ΔΕΗ το ρεύμα, που θα παράγουν. Έτσι σε 7 χρόνια περίπου θα έχουν αποσβέσει το κεφάλαιο τους και θα προσπορίσουν την παραγόμενη υπεραξία αδιαφορώντας πλήρως για τις επιπτώσεις στον κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό ιστό της Νάξου.

Αν λάβουμε όμως υπόψη μας και την διάσταση του χρόνου και προσπαθήσουμε να την εντάξουμε στους δείκτες, που έχουν κατασκευάσει για την προστασία της φύσης και την αρμονική συνύπαρξη μαζί της, τότε θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι, οτιδήποτε παράγουμε και δεν ανακυκλώνεται θα πρέπει τουλάχιστον να είναι κατασκευασμένο να «ζήσει» πολλά χρόνια έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε και με αυτόν τον τρόπο την καταναλωτική μανία του καπιταλισμού. Με τις ανεμογεννήτριες όμως αυτήν την διάσταση δεν την λαμβάνουμε υπόψη μας.

Ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός στην καπιταλιστικά δομημένη κοινωνία θεωρείται αστείος και σαχλός. Το ότι οι Ανεμογεννήτριες έχουν 20 χρόνια ζωής δεν ενοχλεί κανένα από τους θεσμικούς αντιπροσώπους μας. Το ότι δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για το τι θα γίνουν οι ανεμογεννήτριες μετά το πέρας της βραχείας «ζωής» τους δεν απασχολεί παρά μονάχα τις τοπικές κοινωνίες. Όσο για τους επενδυτές τότε, που θα πρέπει να τις μαζέψουν θα έχουν εξαφανιστεί με ελαφριά πηδηματάκια!

Και τέλος θα πρέπει να αναρωτηθούμε για ΠΟΙΟΝ και για ΤΙ θέλουμε τις ΑΠΕ; Ποιος θα τις διαχειρίζεται και για ποιο σκοπό; Τι θα παράγουμε με την ενέργεια αυτή; Και ποιος θα κερδίσει από τις ΑΠΕ;

Ακόμα και στο φεγγάρι να παραγάγουμε ενέργεια αν συνεχίσουμε να συντηρούμε την συγκεκριμένη κοινωνική, οικονομική και πολιτική δομή και τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης και δράσης ο πλανήτης θα αλλάξει μορφή με αποτέλεσμα την καταστροφή και εξαφάνιση της βιοποικιλότητας, όπως την γνωρίζουμε σήμερα.

Σήμερα γινόμαστε μάρτυρες μιας καλά οργανωμένης επίθεσης από το κεφάλαιο και τον προστάτη του το κράτος, που προκειμένου να οικειοποιηθούν και να εμπορευματοποιήσουν, τον αέρα, τον ήλιο και την θάλασσα, κινούν «θεούς και δαίμονες» προκειμένου να αποσπάσουν την συναίνεση των τοπικών κοινωνιών.

ΠΑΡΑΥΤΑ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΟ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΑΠΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΠΟΥ Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΕ. ΈΤΣΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΑ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΝΑ «ΠΡΑΣΙΝΙΣΟΥΝ» ΟΠΟΙΟ ΤΟΠΙΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙ.