«Έτσι, κύριοι, θα πρέπει να αντιλαμβάνεσθε ότι επιδίωξίς μας, επίσης, είναι η αναδιοργάνωσις του κράτους, κατά τρόπον καθιστώντα τούτον μηχανισμόν εξυπηρετήσεως του κοινωνικού συνόλου, το οποίον κοινωνικόν σύνολον, δεν δύναται να απαρτίζεται πλέον από χονδροειδώς κεχωρισμένα μέρη αφ’ ενός εκμεταλλευτών και αφ’ ετέρου άνευ προστασίας εργαζομένων.
»Δια τούτο είναι φυσικόν επιδίωξίς μας να είναι η οικονομική ανάπτυξις της χώρας εντός του πλαισίου της Οικονομικής Κοινότητος, εις την οποίαν ανήκομεν, εν τη εννοία ότι η οικονομική πρόοδος αποτελεί θεμέλιον οιασδήποτε προόδου και αναπτύξεως της χώρας. Η εξασφάλισις, εξ άλλου, των κατά το δυνατόν πλέον ασφαλών συνθηκών εθνικής ασφαλείας, εντός των συμφωνιών εις τας οποίας είναι ενταγμένη η χώρα, και η ανάπτυξις φιλικών σχέσεων προς απάσας τα χώρας, με τας οποίας η Ελλάς θα ηδύνατο να αναπτύξη τοιαύτας σχέσεις, ιδού κύριοι, με πολύ ολίγας γραμμάς ποίαι είναι αι θέσεις της Εθνικής Κυβερνήσεως, την οποίαν έχω την τιμήν να εκπροσωπώ αυτήν την στιγμήν ενώπιόν σας.
»Και πριν προχωρήσωμεν εις την φάσιν των ερωταποκρίσεων ήθελα να γνωρίσω εις υμάς, ότι κατά την άποψίν μας η έννοια της ελευθερίας και δημοκρατίας αφ’ ενός και της αναρχίας αφ’ ετέρου είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι.
»Ουδέποτε οι πατέρες της ελληνικής φιλοσοφίας εταύτισαν τας δημοκρατικάς ελευθερίας προς την ασυδοσίαν. Εις την έννοιαν της δημοκρατίας ενυπάρχει η έννοια της πειθαρχίας, της τάξεως, της ιεραρχίας, του σεβασμού προς τον νόμον. Από της σκοπιάς αυτής δικαιούμεθα να χαρακτηρίσωμεν εαυτούς δημοκράτας και να ζητήσωμεν από υμάς αναγνώρισιν της δημοκρατικότητός μας».
Πολλά απ’ αυτά που είπε, μου φάνηκαν γνωστά και συνηθισμένα. Κάτω από διαφορετικές συνθήκες θα πίστευα πως μιλούσε κάποιος σημερινός πολιτικός.
Όλα τα υπόλοιπα χρόνια που πέρασαν από τότε οι λέξεις αυτές επαναλαμβάνονται. Οι δικτάτορες έφυγαν!. Άλλοι πήραν τη θέση τους. Τα λόγια και οι φράσεις όμως παραμένουν ίδιες στην ουσία και τους στόχους. Άσχετα αν αλλάζει, η σειρά με την οποία διατυπώνονται.
Απόσπασμα από συνέντευξη τύπου που παραχωρήθηκε, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, στις 27 Απρίλη 1967 από τον Γ. Παπαδόπουλο –με την τότε ιδιότητά του ως υπουργού προεδρίας– προς τους αντιπροσώπους του ελληνικού και ξένου τύπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου