Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΚΙΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.

Φυσικό ήταν ο κυκεώνας των πολιτικών, των κοινωνικών και των οικονομικών εξελίξεων της περασμένης εβδομάδας να θέσουν την γενική συνέλευση της πεκιν σε δεύτερη μοίρα. Η καπιταλιστική βαρβαρότητα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο κοινωνικής αναλγησίας και η όποια αναφορά μου στην γενική συνέλευση θα έμοιαζε σαν κακόγουστο αστείο. Ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να πω ότι γράφω αυτό το κείμενο με την ίδια διάθεση που ένοιωθα πριν την ανακοίνωση της εισβολής του μηχανισμού στήριξης στην ελληνική κοινωνία. Γιατί περί εισβολής πρόκειται. Μεθοδευμένη μεν αλλά εισβολή που οργανώθηκε και σχεδιάστηκε από τους σύγχρονους «εφιάλτες» της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής σκηνής. Τους τραπεζίτες, το κράτος και τους κολαούζους τους, τα ΜΜΕ.

Η αγαστή συνεργασία της κόλτμαν σακς με τους πασόκους υπουργούς οικονομικών την δεκαετία του 90 όπου μέσω της «δημιουργικής λογιστικής» παρουσίαζαν τα δάνεια ως επενδύσεις για να μας βάλουν στην ΕΕ έληξε με την επίθεση της τράπεζας στους ίδιους τους πρώην συνένοχους συνεργάτες της, την ελληνική κρατική μηχανή. Αποτέλεσμα της «συνεργασίας» αυτής είναι να μιλάμε όλοι σήμερα για τα σπρεντς, τα ρέπος τους σορτάκηδες και ένα σωρό άλλες ορολογίες που το μόνο που κάνουν είναι να διαχέουν στον κόσμο την εντύπωση ότι είναι κάτι άπιαστο και ακατανόητο για αυτόν η χρεωκοπία της χώρας. Κάτι που μόνο οι ειδικοί οικονομολόγοι μπορούν να κατανοήσουν και να διαχειριστούν με κύρος και βεβαιότητα. Ξεχνάνε βέβαια να μας πουν ότι αυτοί οι «ειδικοί» και οι «ειδήμονες» μας οδήγησαν στις δαγκάνες του ΔΝΤ.

Έτσι χωρίς σκέψη και ντροπή χωρίς ίχνος ενδοιασμού και λύπης χωρίς καν ένα σημάδι προβληματισμού ο διευθυντής της τράπεζας της Ελλάδας κατέβαλε μια προσπάθεια να εξηγήσει στους τηλεοπτικούς θεατές τι σημαίνει το «σορτάκηδες» και πώς ανεβαίνουν τα σπρεντς με δυσνόητη οικονομίστικη γλώσσα και στηριζόμενος στα «παράθυρα» του «νόμου» κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτοί είναι νόμιμοι. Νόμιμοι λοιπόν όσοι λεηλατούν την ζωή μας. Νόμιμοι λοιπόν όσοι ξεφτιλίζουν τα όνειρα και τις ελπίδες του απλού κόσμου. Νόμιμοι όσοι έφαγαν τα λεφτά και μας οδηγούν στην ανασφάλεια και την εξαθλίωση.
Τελικά αυτοί οι νόμιμοι παρέδωσαν και τυπικά την κηδεμονία της χώρας στους ελεεινούς κερδοσκόπους της Ελλάδας και του κόσμου. Λες και τόσο καιρό δεν το ξέραμε και δεν μιλούσαμε για υποταγμένες κυβερνήσεις που υποστηρίζουν και νομοθετούν υπέρ του κεφαλαίου και του κέρδους του. Λες και δεν έχουν γραφτεί τόσα και τόσα που εξηγούν γιατί ανεβαίνουν τα σπρεντ μόλις ανακοινώθηκε ο μηχανισμός στήριξης της Ελλάδας! Μα γιατί είναι πλέον σίγουροι οι κερδοσκόποι ότι θα πληρωθούν για την βοήθεια τους.
Τώρα το ανακάλυψαν κάποιοι;

Ταυτόχρονα με την ποινικοποίηση της συμπεριφοράς και της εμφάνισης, ποινικοποιούν τις ανθρώπινες σχέσεις και φιλίες, ενώ τελευταία ακούγονται σενάρια για να ποινικοποιηθεί και η διαφορετική άποψη που βλάπτει τα σχέδια των κυρίαρχων. Ήδη το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούνται επικίνδυνα κόμματα και αποκλείονται από τα δελτία των ειδήσεων του ΣΚΑΙ οι απόψεις τους. Και εδώ θέλω να κάνω μια ερώτηση που έχει σαν αναφορά την ιστορία… μπας και νομίζετε ότι ο Χίτλερ ή οι συνταγματάρχες της χούντας έκαναν τίποτα διαφορετικό από αυτό που έκαναν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Μπας και η βασική αρχή- ιαχή του ΓΚΕΜΠΕΛ ότι «αν πεις σε ένα λαό ότι το έθνος του κινδυνεύει είναι διατεθειμένος αυτός ο λαός να υποστεί και να κάνει ότι του ζητήσεις» δεν χρησιμοποιείται από τους σημερινούς κυρίαρχους; Μα όλα αυτά γίνονται για να σωθεί το έθνος. Όλα αυτά γίνονται για να σωθεί η οικονομία, δηλαδή το τραπεζικό πολιτικό σύστημα. Όχι εμείς...

Αλλά ας γυρίσουμε στο θέμα μας, την γενική συνέλευση της πεκιν την Τετάρτη 21-4. Στην αρχή η πρόεδρος του ΔΣ έκανε μια σύντομη αναφορά στην δράση της πεκιν τον τελευταίο χρόνο και στην συνέχεια πήραν τον λόγο οι συμμετέχοντες στην ΓΣ. Η συζήτηση κυρίως εξαντλήθηκε στο σημαντικότερο πρόβλημα για το παρόν και το μέλλον της Νάξου: τα σκουπίδια.

Δεν είπαμε βέβαια για τα σκουπίδια που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο σε διάφορα «ευαίσθητα ναξιακά μπλοκ» τα οποία μην έχοντας συναίσθηση ότι οδηγούν στον κανιβαλισμό τον ανυποψίαστο και απολιτικό αναγνώστη της Νάξου βρίσκουν ευκαιρία να ρίξουν ότι σκουπίδι έχει η ψυχή και το μυαλό τους (αν και ανεγκέφαλοι) σε ένα πρόσωπο – τι επίτευγμα σε αυτήν την απρόσωπη κοινωνία!- που έχει νυμφευθεί με μέλος του ΔΣ της πεκιν και να κατηγορήσουν σύσσωμη την πεκιν για πρακτικές που 1ο δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με τους ιδιώτες και 2ο είναι σαφέστατα οι καλύτερες από όσες έχουν γίνει σε αυτό το ταλαιπωρημένο νησί τόσο από τους ταγούς όσο και τους υποτακτικούς τους.
Και το λέω αυτό γιατί μπορεί να έκοψε ένα δένδρο στο συγκεκριμένο οικόπεδο (περί οικοπέδου πρόκειται και όχι για πλατεία ή για άλσος) αλλά ήδη έχει φυτέψει άλλα δένδρα και θα φυτέψει ακόμα περισσότερα φυτά.

Ακόμα περισσότερο πράσινο δηλαδή από ότι υπήρχε πριν και από ότι υπάρχει σε άλλα καταστήματα. Παρόλα αυτά κάποιοι ευαίσθητοι ιθαγενείς που συγχέουν την οικολογία με την διακόσμηση των καταστημάτων ωρύονται για την οικολογική καταστροφή που υπέστη η χώρα. Να τους συγχαρώ για το πνεύμα αγωνιστικότητας που τους διακρίνει… μπράβο σας βρήκατε και εσείς ένα παράνομο σε αυτόν τον τόπο. Μόνο το κράτος θα εφευρίσκει παράνομους; Έχει και τους καταδότες του…

Το δικό μου συμπέρασμα από αυτή την συνέλευση της πεκιν είναι το εξής:
Χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας ότι

Α)η ανακύκλωση ακόμα και η ολοκληρωμένη πρώτον δεν συμφέρει οικονομικά, δεύτερον είναι ενεργοβόρα και δεν συμβάλλει όσο λένε στην προστασία του περιβάλλοντος.

Β) χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν μας ότι η όλη τεχνολογία και οι επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα της ανακύκλωσης στην ουσία συμμετέχουν συνειδητά ή ασυνείδητα σε αυτό που όλοι πλέον αναγνωρίζουν ως εμπορευματοποίηση της επιστήμης και την τεχνολογίας και μοναδικό σκοπό έχουν την εφεύρεση νέων τεχνολογιών για να πουληθούν στις πράσινες αγορές. Γιαυτό από την μια λένε φτιάξτε ΧΥΤΑ μετά παράνομοι οι ΧΥΤΑ φτιάξτε ΧΥΤΥ παράνομοι οι ΧΥΤΥ μετά το 2015 και τώρα λένε μηχανική ανακύκλωση ή θερμική ή πυρόλυση και πάει λέγοντας…

Γ) χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη μας την οικονομική κρίση, την ύφεση, της περικοπές των δημόσιων δαπανών και το γεγονός ότι το 8,5% του ΑΕΠ που έδιναν για την υγεία και τις συντάξεις θα δίνεται από εφέτος για την πληρωμή των τόκων των κρατικών ομολόγων κλπ .

Δ) χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν μας τον Καλλικράτη
Ε) και κυρίως ότι στην Ελλάδα δεν γίνεται ανακύκλωση ( για περισσότερες πληροφορίες στην ανάρτηση που έκανα στις 9 Φεβρουαρίου με τίτλο : Κλειστό το εργοστάσιο μηχανικής ανακύκλωσης της Αθήνας. Γιατί; )

Χωρίς να λαμβάνουμε λοιπόν όλους τους παραπάνω σοβαρούς λόγους υπόψιν μας που σίγουρα θα δυσχεράνουν την κατάσταση με τα σκουπίδια και ακούγοντας τους ομιλητές από το κοινό που παρακολούθησε την γενική συνέλευση καταλήγω στο συμπέρασμα ότι:

Οι μέχρι σήμερα διαχειριστές των σκουπιδιών δεν έκαναν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ότι έκαναν σε ολόκληρη την Ελλάδα οι αντίστοιχοι «υπεύθυνοι». Χωματερές και ξανά χωματερές. ΧΑΔΑ και τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Ταυτόχρονα η διγλωσσία τους είναι εξωφρενική, η αδιαφορία τους μετατρέπεται σε κακοήθεια όταν αναλογιστούμε ότι οι καρκίνοι θερίζουν το νησί μας, ενώ η αδιαντροπιά και η αμετροέπεια τούς τους οδηγεί στο να παρουσιάζουν το κέντρο υγείας – νοσοκομείο ως σκέτο κέντρο υγείας που υποτίθεται δεν έχει τοξικά απόβλητα για να δικαιολογήσουν τον ΧΥΤΑ.

Τόσοι και τόσοι υπουργοί το έχουν εγκαινιάσει από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ τι έγινε ξαφνικά και δεν το αναφέρουν οι οπαδοί τους; Εκεί δεν ήταν όταν έσπαγαν σαμπάνιες και έσφαζαν τους κόκορες; Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω σε όλους τους «ευαίσθητους πολίτες» ότι ο πολιτισμός μας είναι πολιτισμός παραγωγής σκουπιδιών. Οπότε όσοι τον υποστηρίζουν ας καταλάβουν ότι αυτά τα 2 καπιταλισμός δηλαδή και σκουπίδια είναι σύμφυτα…

Για περισσότερες πληροφορίες στο μπλοκ της Αυτόνομης πρωτοβουλίας και στην δικιά μου ανακοίνωση στις 31-12 -2009.

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

1)Το ΔΝΤ ήρθε για να μείνει 2) Αφιερωμένο σ’ όσους θεωρούν αυτονόητη την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ…

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έφεραν το ΔΝΤ στην Ελλάδα για ένα και μόνο λόγο, για να εκμεταλλευτούν τους όρους δανειοδότησης τόσο του ΔΝΤ όσο και της ΕΕ. Προκειμένου να περάσουν τα μέτρα που ήθελαν δεκαετίες πριν αλλά δεν μπορούσαν λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων, χρησιμοποιούν ως δούρειο ίππο ¨την αδυναμία δανειοδότηση του έθνους¨ προκειμένου να τα επιβάλλουν μέσω του περίφημου μηχανισμού στήριξης και να αλώσουν τον κοινωνικό ιστό της Ελλάδας.

Ας μην ξεχνάμε τα «ειλικρινή» προεκλογικά μέτρα της ΝΔ για να κατανοήσουμε ότι προκειμένου να περάσουν τα σχέδια αυτά θα έκανε ακριβώς τα ίδια με το ΠΑΣΟΚ και ας ωρύεται σήμερα για το «καταστροφικό» ΔΝΤ και για λάθος επιλογές της σημερινής κυβέρνησης.

Οι όροι και οι εργασιακές συνθήκες που απαιτεί ο μηχανισμός στήριξης είναι ακριβώς τα μέτρα που πρόκειται να πάρει η εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση μέσα στην ΕΕ. Το ποιος θα πληρώσει τα δάνεια αυτά και για πόσο καιρό δεν χρειάζεται να τα επαναλαμβάνουμε. Με δεδομένη την ύφεση, την ανεργία, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου από το κράτος, την μείωση των δημόσιων δαπανών, την μείωση των μισθών και των συντάξεων, την ακόμα μεγαλύτερη απελευθέρωση της αγοράς, τις απολύσεις στον δημόσιο τομέα, την αύξηση του πληθωρισμού και της καταστολής μας σφυροκοπούσαν καθημερινά με την τακτική του ζεστού- κρύου ντουζ προκειμένου να μας φοβίσουν και να συνηθίσουμε την ιδέα των μέτρων που θα μας επιβάλλουν.

Κάθε μέρα ακούγαμε ότι πέφτουν τα σπρέντς και την αμέσως επομένη ότι ανέβαιναν. Σήμερα πτωχεύουμε αύριο όχι. Αυτή η τακτική χρησιμοποιήθηκε από τους κυρίαρχους προκειμένου να κερδηθεί χρόνος ώστε, μέσα από τη διαρκή επανάληψη και την κινδυνολογία, να εξοικειωθούμε με τους όρους του ΔΝΤ και της ΕΕ. Επίσης ο χρόνος που απέσπασαν ήταν απαραίτητος για να μπορέσουν να δημιουργήσουν με λεπτομέρειες αυτόν τον νεοκαπιταλιστικό μηχανισμό, μιας και το ΔΝΤ βάζει πόδι και στον σκληρό πυρήνα του ευρώ και να παρουσιαστεί, ως σανίδα σωτηρίας σε όλο τον κόσμο της ευρωπαϊκής ένωσης και κυρίως τη Ελλάδας. Και τέλος ο χρόνος ήταν απαραίτητος για να ορίσουν τα πεδία εκμετάλλευσης των διαφορετικών συμφερόντων που συγκρούονται από την μια και από την άλλη να τελματώσουν τις αντιστάσεις των Ελλήνων πολιτών που μέχρι πρόσφατα έχουν επιδείξει αγωνιστικό πνεύμα και διάθεση αντίστασης.

Η επίθεση που έχουν εξαπολύσει σε όλα τα επίπεδα είναι αποκαλυπτική των προθέσεων τους που πλέον δεν αφήνει και πολλά περιθώρια ελιγμών από την πλευρά μας. Η παραγωγική αποσυγκρότηση, η δημοσιονομική ασφυξία, η τρομακτική εξαθλίωση και η δανειακή θηλιά παρουσιάζονται ως απρόσωπες και άυλες καταστάσεις, που δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, γιατί το έθνος κινδυνεύει και πρέπει να βγούμε δυνατοί από αυτήν την κρίση και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Ενώ πληθαίνουν οι πληροφορίες που μιλάνε για την ανάγκη συγκρότησης αυτού του μηχανισμού που θα «βοηθήσει» όλες τις περιφέρειες της ΕΕ να «εξυγιανθούν δημοσιονομικά».

Η αριστερά πλέον επιβεβαιώνεται εκ των υστέρων, μετά από 35 χρόνια μεταπολιτευτικής ευρωπαϊκής- νεοφιλελεύθερης λεηλασίας θέτοντας ταυτόχρονα σαφή όρια ανάμεσα στην σοσιαλδημοκρατία και την αριστερά. Η ουσία είναι να κατανοήσουμε ότι όλα αυτά δεν είναι παρά δομικά προβλήματα του ελιτίστικου εταιρικού ανταγωνισμού= καπιταλισμός. Και αυτός πρέπει να ανατραπεί…

Η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ και η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους μας σίγουρα μπορούσε να γίνει και με καπιταλιστικούς όρους χωρίς δηλαδή την ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος. Ούτε αυτή η προοπτική όμως συμφέρει τις κυρίαρχες ελίτ. Οποιαδήποτε χρεωκοπία θα σήμαινε ταυτόχρονα και έξοδο μας από το ευρώ με αποτέλεσμα να πτωχεύσουν οι τράπεζες και να μειωθούν στο ελάχιστο οι εισαγωγές. Εμείς από την άλλη μπορεί να είχαμε για 2-3 χρόνια μια ύφεση, εφάμιλλη με αυτήν που θα βιώσουμε όλοι μας με την ενεργοποίηση του «μηχανισμού», μέχρι να αναδιαρθρωθεί η οικονομία και η παραγωγή αλλά, οι προοπτικές για καλύτερες μέρες θα ήταν σαφώς πιο σίγουρες από αυτές που έχουμε με την ενεργοποίηση του μεικτού μηχανισμού.

Ακόμα και μέσα στον καπιταλισμό ο Έλληνας πολίτης πρέπει να ερευνήσει αυτό που έγινε στην Ισλανδία. Ο Ισλανδικός λαός αρνήθηκε δημόσια να πληρώσει για τα παράγωγα εξαπάτησης, στα οποία τους έχωσε η Goldman Sachs και άλλοι, και που τώρα έρχονται να μας κουμαντάρουν στο όνομα της αλληλεγγύης μέσω «μηχανισμών στήριξης». Η άρνηση της Ισλανδίας τελικά απεδείχθη κόλαφος για τους τραπεζίτες που εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι είχαν το χρήμα αποπληρωμής των τοξικών- κερδοσκοπικών ομολόγων. Ούτε αυτό δεν μπορούν να κάνουν οι υποταγμένες κυβερνήσεις μας.

2) Αφιερωμένο σ’ όσους θεωρούν αυτονόητη την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ…

Η κατάσταση στην ευρωζώνη είναι τόσο δύσκολη, αβέβαιη και ασταθής, το ίδιο το ευρώ λειτουργεί τόσο ασφυκτικά για τις οικονομίες των κρατών μελών, που αναγκάζει αρκετούς από τους θιασώτες του να επανεξετάσουν την αφοσίωσή τους σ’ αυτό. Ένας από αυτούς ήταν ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Πολωνίας, Σλάβομιρ Σκρζιπέκ, ο οποίος σκοτώθηκε στο πρόσφατο αεροπορικό δυστύχημα στο Σμολένσκ, όπου ξεκληρίστηκε κυριολεκτικά η πολιτική ηγεσία της Πολωνίας.

Ο Σκρζιπέκ πριν φύγει για το μοιραίο ταξίδι του, έγραψε ένα άρθρο για την Financial Times (το οποίο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα μετά το θάνατό του στις 12/3), όπου εξηγούσε πόσο τυχερή στάθηκε η Πολωνία που δεν πρόλαβε να ενταχθεί στο ευρώ πριν από την πρόσφατη κρίση κι έτσι δεν ακολούθησε την πορεία των περιφερειακών οικονομιών της ευρωζώνης: «Η Πολωνία είχε μια σχετικά καλή κρίση.

Τον περασμένο χρόνο, ήμασταν η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που κατέγραψε οικονομική μεγέθυνση. Το πραγματικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Πολωνίας αυξήθηκε κατά 1,7% σε σύγκριση με μια μέση συρρίκνωση της ΕΕ κατά 4,2% και μειώσεις κατά περίπου 5% στη Γερμανία, Βρετανία και Ιταλία. Αυτό το χρόνο, καθώς η Ευρώπη μαστίζεται από την ανησυχία για το υπερβολικό Ελληνικό χρέος, η Πολωνική οικονομία προβλέπεται να μεγενθυθεί κατά 2,7% και να επιταχύνει κατά 3% το 2011, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο… Ένας σοβαρός λόγος γι’ αυτό είναι ότι η Πολωνία, από τη στιγμή που δεν ανήκει στο ευρώ, μπόρεσε να επωφεληθεί από την ευελιξία της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ζλότι με τέτοιον τρόπο ώστε να βοηθηθεί η ανάπτυξη και να μικρύνει το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών χωρίς να εισαχθεί πληθωρισμός.

Η Πολωνία είναι υποχρεωμένη τελικά να υιοθετήσει το κοινό νόμισμα. Όμως η πρόσφατη εμπειρία – τόσο τα προβλήματα της ευρωζώνης όσο και οι δικές μας γενικά θετικές εμπειρίες έξω από αυτήν – μας κάνουν να αμφιβάλουμε αν και κατά πόσο χρειάζεται να υπαχθούμε σύντομα σ’ ένα καθεστώς σταθερών ισοτιμιών σαν προϋπόθεση για την είσοδό μας [στο ευρώ]. Η δεκαετής και πλέον εμπειρία των περιφερειακών μελών του ευρώ που έχασαν δραστικά την ανταγωνιστικότητά τους υπήρξε ένα σωτήριο μάθημα.»

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

ΠΕΚΙΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ- ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ 2) ΔΝΤ ΚΑΙ ΕΕ Ή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010 στις 19:00 ΣΤΟΝ ΠΑΝΩ ΟΡΟΦΟ ( ΜΠΑΡ ΤΗΣ ΕΛΛΗΣ) Η ΠΕΚΙΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ. ΕΙΣΟΔΟΣ- ΕΞΟΔΟΣ… ΕΛΕΥΘΕΡΗ
ΘΕΜΑΤΑ :
1) ΧΥΤΑ- ΧΑΔΑ
2) ΛΙΜΑΝΙ
3) ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ
4) ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ
5) ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΙ
6) ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΝΕΡΟΥ
7) ΚΑΙ ΟΣΑ ΘΕΣΟΥΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ

ΔΝΤ ΚΑΙ ΕΕ Ή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους το πολιτικό σύστημα έχει απαξιωθεί πολλές φορές, αλλά, ποτέ σε τέτοιο βαθμό. Ποτέ δεν απαξιώθηκε τόσο πολύ από, τους ίδιους τους πολίτες του, όσο και από, τους ίδιους τους πολιτικούς ηγέτες αυτής της χώρας .

Η διαφθορά, η διαπλοκή και η εθελοντική- ιδεολογική υποτέλεια-συνεργασία των κυρίαρχων με τα μεγάλα συμφέροντα είναι πρωτοφανής σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέσα σε αυτόν τον αποτρόπαιο πολιτικό κυκεώνα η ηθική παρακμή των ταγών μας διαχέεται στον κοινωνικό ιστό μέσω θεσμών και ΜΜΕ.

Η αυταρχικότητα από την άλλη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να συντηρηθούν οι οικονομικές και εξουσιαστικές ισορροπίες που έχουν διαμορφώσει όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις τις «ισχυρής» Ελλάδας του Σημίτη και των Ολυμπιακών αγώνων, η αναδιάρθρωση του κράτους του Καραμανλή με το μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην ΕΕ, και η πλούσια-σοσιαλιστική χώρα του Γ. Παπανδρέου. Παραμύθια της Χαλιμάς για να μας νανουρίζουν μέχρι να μας υποτάξουν και να μας γυρίσουν πίσω αιώνες.

Η κοινωνική και πολιτική σήψη είναι αλληλένδετες και υπεύθυνες για την οικονομική εξαθλίωση που μας έφεραν με επιλογή-απόφαση των κυρίαρχων ελίτ στα δόντια του ΔΝΤ προς όφελος των τραπεζών και του κεφαλαίου. Η σοβούσα ύφεση απλώνει το δίκτυ της φτώχειας και της εξαθλίωσης σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού ενώ τα ΜΜΕ προσπαθούν με όποιο τρόπο μπορούν να μας πείσουν για την βοήθεια που χρειαζόμαστε από το ΔΝΤ και την ΕΕ προκειμένου να επιτευχθεί η περιβόητη δημοσιονομική εξυγίανση για την στήριξη της «πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας» και τη «μείωση του κόστους δανεισμού» .

Όμως η δημοσιονομική εξυγίανση σημαίνει ότι σε συνθήκες οικονομικής ύφεσης οι επιχειρήσεις που δεν είναι επαρκώς κερδοφόρες και παραγωγικές αναγκάζονται να κλείσουν.
Σημαίνει ότι αυξάνουν τους έμμεσους φόρους (π.χ. αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα, και δεύτερη αύξηση του ΦΠΑ στο 25% με ταυτόχρονη κατάργηση των διαφορετικών συντελεστών του ακόμα δηλαδή και το 7% θα πετάξει στο 25%)

Αναδιαρθρώνουν την άμεση φορολογία επιβαρύνοντας περισσότερο την εργατική τάξη – ενώ έχουν μειώσει όλα αυτά τα χρόνια τη φορολογία των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων και επιβάλλουν αφενός το ανταποδοτικό ασφαλιστικό σύστημα –μεταρρύθμιση που οδηγεί μεταξύ άλλων στη μείωση των συντάξεων– και αφετέρου την αύξηση των ορίων ηλικίας σε µια προσπάθεια µετακύλισης του κόστους αναπαραγωγής της εργατικής δύναµης στους ίδιους τους προλετάριους. Στα 67 μας χρόνια θα μας δίνουν και το βοήθημα-σύνταξη.

Ξεπουλάνε την κρατική περιουσία και ότι έχει δημιουργήσει ο Ελληνικός λαός με αγώνες υστέρημα και αίμα τόσα χρόνια αποσαθρώνοντας τα θεμέλια του κοινωνικού ιστού και δυναμιτίζοντας την κοινωνική συνοχή.

Ετοιμάζονται να εξαγγείλουν την απελευθέρωση των απολύσεων και, φυσικά, επιτίθενται στους «απαράδεκτα υψηλούς» –για το κεφάλαιο– μισθούς του δημόσιου τομέα (που μάλιστα αντιστοιχούν, όπως λένε, σε µια «χρονίως χαμηλή παραγωγικότητα») μέσα από την περικοπή των επιδομάτων, των υπερωριών και την επαπειλούμενη κατάργηση του 14ου και του 13ου μισθού.

Και δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε, παρόλη την προπαγανδιστική φιλολογία περί ρετιρέ και «προνομιούχων» που διακινούν τα ΜΜΕ, η μείωση των μισθών στο δημόσιο τομέα πολύ γρήγορα θα μεταφραστεί σε αντίστοιχη και πιθανότατα ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Άλλωστε, οι ίδιοι οι καπιταλιστές το έχουν κάνει σαφές στη συζήτηση που έχει ανοίξει για την περικοπή του 14ου και του 13ου μισθού.

Και όλα αυτά για να πληρώσουμε εμείς τις παράνομες συναλλαγές της GOLDAM SACHS με τις Ελληνικές κυβερνήσεις και να μην χάσουν τα χρήματα τους οι «επενδυτές». Ακόμα και αστοί οικονομολόγοι ζητάνε από τον Ελληνικό λαό να μην πληρώσει αυτός την κρίση αλλά οι τράπεζες και οι τοκογλύφοι.

Αντί λοιπόν να βγούμε έξω από την ΕΕ και το σύμφωνο σταθερότητας και να αναγκάσουμε τους τοκογλύφους σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους μας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η αστική τάξη στην Ελλάδα μετατρέπονται σε τυφλά όργανα του ΔΝΤ μόνο και μόνο για να αξιοποιήσουν τους όρους με τους οποίους δανειοδοτεί ώστε να επιβάλουν ένα αντεργατικό πραξικόπημα.

Από την άλλη η ΕΕ έχει τους δικούς της λόγους για να «προσφέρει» τον περίφημο μηχανισμό στήριξης μιας και οι δικές τους τράπεζες έχουν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό δημόσιο χρέος, αγοράζοντας ομόλογα του Δημοσίου. Το 60% των ελληνικών ομολόγων είναι σε ευρωπαϊκές τράπεζες.

Κατά συνέπεια στην περίπτωση που η Ελλάδα δηλώσει ότι αδυνατεί ή δεν προτίθεται να εξυπηρετήσει το χρέος της, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα είχαν τεράστιες ζημιές. Σαφώς και θα υπήρχαν επιπτώσεις στην Ελλάδα από αυτή την στάση, αλλά και με τον μηχανισμό στήριξης οι επιπτώσεις θα είναι μακροχρόνιες και οδυνηρές για τον Έλληνα πολίτη και χωρίς να υπάρχει έστω και μια μικρή ελπίδα γρήγορης αναδιάρθρωσης του χρέους.

Η ενεργοποίηση επομένως του μηχανισμού διάσωσης δεν εκφράζει την αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών αλλά την αλληλεγγύη των κρατών για τη διαφύλαξη των συμφερόντων των δικών τους πολυεθνικών τραπεζικών κολοσσών.

Η διάσωση άλλωστε θα αποδειχθεί εξαιρετικά συμφέρουσα για την Γερμανία και την Γαλλία που θα δανείσουν στην Ελλάδα 8,37 και 6,30 δισ. ευρώ (αυτή θα είναι η συμβολή τους στο πακέτο των 30 δισ.) με επιτόκιο 5%, όπως αποφασίστηκε. Οι ίδιες βέβαια, δανείζονται χρήματα με επιτόκιο 3%. Επομένως η «διάσωση της Ελλάδας» θα προσφέρει σε αυτές τις χώρες επιπλέον 2% κέρδος και μια καλύτερη θέση στην αρένα του διεθνή ανταγωνισμού.

Έτσι κατανοούμε την απροθυμία της ΕΚΤ να δανείσει χώρες που βρίσκονται στο επίκεντρο κερδοσκοπικών επιθέσεων με το επιτόκιο του 1% που απολαμβάνουν οι τράπεζες. Αν είχαν και τα κράτη αυτά τα οφέλη δεν θα μπορούσαν οι μαυραγορίτες να επιβιώνουν εις βάρος μας. Όμως αυτές οι πρακτικές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τους «νόμους» της αγοράς και την φιλελεύθερη λαίλαπα.

Έξω από το ευρώ και την ΕΕ

Στάση πληρωμών των παράνομων τοκογλύφων

Επαναδιαπραγμάτευση του χρέους μας… πιο πολλές ελπίδες έχουμε να επιβιώσουμε…

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Tα έντεκα μέτρα – φωτιά του ΔΝΤ είναι τα εξής:

1.Δημόσιος τομέας. Η προτροπή του ΔΝΤ προς την ελληνική κυβέρνηση θα είναι να υιοθετηθεί η πρόταση για «λιγότερο» κράτος που αποτελεί και το κλειδί για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης. Θα εισηγηθούν τον περιορισμό του πλεονάζοντος προσωπικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εμπειρογνώμονες του διεθνούς οργανισμού αποδίδουν την κακοδαιμονία της ελληνικής οικονομίας στην αναποτελεσματικότητα και στη σπατάλη του δημόσιου τομέα που εκτρέφει την φοροδιαφυγή.

2. .Ναυτιλιακές - κατασκευαστικές: Προτείνεται να καταργηθεί το ευνοϊκό καθεστώς φορολόγησης των συγκεκριμένων εταιρειών.

3.ΦΠΑ: Νέα αύξηση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ από το 21% στο 25% προκειμένου να συγκεντρωθούν τα αναγκαία φορολογικά έσοδα που προβλέπει το Πρόγραμμα Σταθερότητας.

4.Ακίνητα: Να «ψαλιδιστεί» το αφορολόγητο όριο κατά τη φορολόγηση των ακινήτων και ο υπολογισμός του φόρου να γίνεται με βάση τις εμπορικές και όχι τις αντικειμενικές τιμές. Έτσι θα αυξηθεί ο αριθμός των ιδιοκτητών που θα πληρώνουν φόρο για τα ακίνητα που κατέχουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κρατικά ταμεία. Επιπλέον το ΔΝΤ προτείνει να αυξηθούν οι συντελεστές του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ).

5.Αυξήσεις μισθών: Το πάγωμα των μισθολογικών αυξήσεων να συνεχιστεί και κατά τη διετία 2011-2012.

6.Συντάξεις: Προτείνεται η χορήγηση συντάξεων με βάση τις συνολικές αποδοχές του εργαζομένου σε ολόκληρο τον εργασιακό του βίο και όχι με βάση τις αποδοχές της τελευταίας πενταετίας. Επιπλέον, προτείνεται να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης (αντί για 37 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας που ισχύει σήμερα) και να περιοριστούν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.

7.ΕΚΑΣ - Επικουρικές συντάξεις: Να επανεξεταστεί η χορήγηση του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης αλλά και να καταργηθούν οι επικουρικές συντάξεις.

8.Μισθοί στο Δημόσιο: Από το ΔΝΤ προήλθε η πρόταση-σοκ για περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού ή της 13ης και της 14ης σύνταξης από τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα. Χθες ο Ευρωπαίος Επίτροπος Όλι Ρεν συνέστησε περικοπές μισθών και στον ιδιωτικό τομέα.

9.Εργασιακές σχέσεις - προσλήψεις: Το ΔΝΤ τάσσεται υπέρ της κατάργησης της μονιμότητας στο Δημόσιο ενώ εισηγείται την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την απελευθέρωση των απολύσεων. Προτείνει δε μηδενικές προσλήψεις ακόμη και σε ευαίσθητους τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία.

10.Μεταρρυθμίσεις: Σε πρόσφατη έκθεσή του ο διεθνής οργανισμός κάνει λόγο για ταχύτερη υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όπως «επιθετικές» ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων, ακόμα και στην κοινή ωφέλεια και για απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων. Σύμφωνα με το ΠΣΑ τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις υπολογίζεται ότι θα φτάσουν στα 5,75 δισ. ευρώ ή 2,3% του ΑΕΠ στο τέλος του 2012.

11.Νοσοκομεία - Ασφαλιστικά ταμεία: Το ΔΝΤ ζητά καλύτερη διαχείριση των οικονομικών των δημόσιων νοσοκομείων και των ασφαλιστικών ταμείων. Για τα θέματα αυτά υπάρχει ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας με τα ανώτερα δημοσιονομικά κλιμάκια του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Ο κ. Μ. Πολυκρέτης Η ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ.

Όταν ο δημοτικός σύμβουλος του δήμου Νάξου κ. Μ. Πολυκρέτης έθεσε ως πρόβλημα οικονομικό αλλά και ηθικό τους διπλούς μισθούς των αντιδημάρχων και των δημοτικών συμβούλων που εργάζονται και στον δημόσιο τομέα, έγινε χαμός στο δημαρχιακό μέγαρο. Οι αντιδράσεις ήταν μεγάλες και αναμενόμενες από την πλευρά των διπλόμισθων δημοτικών αντιπροσώπων.

Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου κ. Καραμανής είχε τότε, με το γνωστό ύφος του, ειρωνικά και προκλητικά προτρέψει τον κ. Πολυκρέτη να στείλει τον φάκελο με αυτά τα προβλήματα στον Πρωθυπουργό της χώρας για να αποφασίσει εκείνος για την ορθότητα ή μη της συγκεκριμένης πρότασης.

Όπως και έπραξε ο γνωστός για την ακεραιότητα του δημοτικός σύμβουλος με αποτέλεσμα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να σταματήσει τους διπλούς μισθούς με νομοσχέδιο που κατετέθη στη Βουλή το βράδυ της Τετάρτης και ψηφίστηκε την Παρασκευή 11-3-2010.

Πιο συγκεκριμένα, στο σχέδιο νόμου αναφέρεται χαρακτηριστικά πως τα αιρετά όργανα των ΟΤΑ καλούνται να επιλέξουν είτε τις αποδοχές της οργανικής θέσης από την οποία προέρχονται είτε τα έξοδα παράστασης που δικαιούνται.
Μάλιστα, δόθηκε προθεσμία 20 ημερών (από τη δημοσίευση του νόμου στην εφημερίδα της κυβερνήσεως) στους αιρετούς ώστε να επιλέξουν. Ειδάλλως, «αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία, η καταβολή των αποδοχών της οργανικής θέσης από την οποία προέρχονται διακόπτεται».

Αναλυτικά: «Τα αιρετά όργανα των Ο.Τ.Α. που αναφέρονται στις διατάξεις του άρθρου 139 παρ. 1 του ν.3463/2006 (ΦΕΚ114 Α΄) και του άρθρου 11 παρ. 3 του ν. 3146/2003 (ΦΕΚ125 Α΄) υποχρεούνται να επιλέξουν είτε τις αποδοχές της οργανικής θέσης από την οποία προέρχονται είτε τα έξοδα παράστασης που δικαιούνται, μέσα σε αποκλειστική προθεσμία είκοσι (20) ημερών από τη δημοσίευση του νόμου αυτού. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία, η καταβολή των αποδοχών της οργανικής θέσης από την οποία προέρχονται διακόπτεται».

Πολλοί τοπικοί άρχοντες, συναρτήσει της διαφαινόμενης εφαρμογής του προγράμματος "Καλλικράτης" σκέφτονται να μην θέσουν εκ νέου υποψηφιότητες για δημαρχιακούς θώκους. Ο λόγος έγκειται κυρίως στο γεγονός πως τα οφέλη θα είναι πολύ μικρότερα, ενώ ο αγώνας της εκλογής τους κατά πολύ δυσκολότερος των προηγουμένων.

Λέτε να είναι και αυτός ένας λόγος που απέσυρε την υποψηφιότητα του ο κ. Κόκοτας;

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΚΙΝ...

Η Περιβαλλοντική Κίνηση Νάξου σε διοικητικό συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 29 Μάρτη αποφάσισε να συμμετάσχει και να συνυπογράψει την αίτηση ακύρωσης που ετοιμάζει ο Πολιτιστικός-Εξωραϊστικός Σύλλογος της Γαλήνης στο Συμβούλιο της Επικρατείας σχετικά με την κατασκευή Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων στην κορφή «Ξύδη».

Η ΠΕΚΙΝ από την ίδρυσή της και όλα τα διοικητικά συμβούλια που είχε μέχρι σήμερα έχει επανειλημμένως εκφράσει την πάγια θέση της για την ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων στο νησί, πράγμα που σημαίνει ότι υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα την διαλογή στην πηγή και την ανακύκλωση.

Ας υπενθυμίσουμε εδώ ότι από το 1991 στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος MEDSPA είχε εκπονηθεί μελέτη για την κατασκευή εργοστασίου κομποστοποίησης των οργανικών αποβλήτων και για την διαλογή και μεταφορά των υπόλοιπων αξιοποιήσιμων υλικών –πλαστικό, χαρτί, γυαλί και αλουμίνιο- σε εργοστάσια στην Αθήνα, ενώ για τα υπόλοιπα απορρίμματα που θα ήταν περίπου το 20% του αρχικού όγκου προβλεπόταν η κατασκευή Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων. Δυστυχώς οι πεφωτισμένοι άρχοντες εκείνης της εποχής, με την συνέπεια και το πολιτικό ήθος που τους διέκρινε, αδιαφόρησαν για το γενικότερο κοινωνικό συμφέρον του νησιού και έθαψαν τη μελέτη, ενώ υπήρχε ακόμα και χρηματοδότηση για το έργο. Το αποτέλεσμα ήταν να διαιωνιστεί η απαράδεκτη κατάσταση με την άθλια χωματερή, η οποία χειροτέρεψε μάλιστα όταν με τις περιβόητες αυτοαναφλέξεις πλημμύρισε η πόλη της Νάξου με καπνούς και επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία διοξίνες.

Η ΠΕΚΙΝ τότε μάλιστα είχε κινήσει ασφαλιστικά μέτρα κατά του Δήμου αναδεικνύοντας το πρόβλημα. Παράλληλα συνέταξε μια μελέτη που διασφάλιζε την λειτουργία του σκουπιδότοπου για δίνοντας μια παράταση στη διάρκεια ζωής του από 2,5 μέχρι 4 χρόνια με μια πιο ορθολογική διαχείριση προκειμένου να υπάρξει ένα διάστημα ικανό για μια πιο οριστική λύση του προβλήματος στην κατεύθυνση που υποστηρίζουμε.

Αντ’ αυτού, τίποτα ουσιαστικό δεν έγινε από την πλευρά των αρχών. Και ενώ ήδη από το 2001 η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου ενέκρινε το Πρώτο Στάδιο της Μελέτης Ολοκληρωμένου Σχεδιασμού Αποβλήτων στο Νομό Κυκλάδων και αποφάσισε να δρομολογηθεί η κατασκευή Μονάδας Μηχανικής Διαλογής, Μονάδα Επεξεργασίας Οργανικού και ΧΥΤΥ στη Νάξο, οι τοπικοί άρχοντες ποιούσαν την νήσσα.

Η διγλωσσία τους εκείνη την περίοδο αλλά και τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν χαρακτηριστική. Από τη μια ανακοίνωση στην άλλη τη μια μιλούσαν για ΧΥΤΑ και την άλλη για ΧΥΤΥ, λες και η μόνη διαφορά για αυτούς ήταν απλά ένα γράμμα.
Η ΠΕΚΙΝ τότε εξέδωσε ενημερωτικό φυλλάδιο για την ανακύκλωση που μοιράστηκε στους κατοίκους του νησιού.

Στην υπάρχουσα χωματερή η κατάσταση γινόταν όλο και πιο ανυπόφορη. Όχι μόνο εγκατέστησαν τα σφαγεία σε απόσταση αναπνοής αλλά με ευρωπαϊκά χρήματα τα εκσυγχρόνισαν παρακαλώντας μάλιστα τους πολίτες από ραδιοφώνου ο τότε αντιδήμαρχος και νυν δήμαρχος Μαράκης να μην προσφύγουν στο ΣτΕ και μείνει το νησί χωρίς σφαγεία.

Έπειτα είχαμε το άλλο σκάνδαλο με την απόθεση της λυματολάσπης από τον βιολογικό στη χωματερή που τελικά κατέληγε στη θάλασσα μέχρι που μετά από καταγγελίες κατοίκων σταμάτησε κι αυτό.

Σήμερα λοιπόν και εν έτει 2010 οι αρχές δρομολογούν την κατασκευή ΧΥΤΑ στην θέση «κορφή Ξύδη» στην περιοχή της Γαλήνης χωρίς καμιά προοπτική για ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων. Είναι προκλητικό να δρομολογείται τώρα ένα τέτοιο έργο την στιγμή που είναι γνωστό ότι σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία οι ΧΥΤΑ θα είναι παράνομοι από το 2012 και μετά. Η τοπική αυτοδιοίκηση επιλέγει να διατεθούν χρήματα σε ένα έργο που θα είναι έκνομο αντί να προωθηθεί ένα ολοκληρωμένο έργο που θα είναι αντάξιο του νησιού και θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα με πιο σύγχρονο τρόπο.

Και είναι πραγματικά δηλωτικό της έλλειψης υπευθυνότητας και σθένους από την πλευρά των τοπικών αρχών (δήμος κι επαρχείο) ότι δεν έγινε ούτε μία δημόσια διαβούλευση και ότι δεν δεσμεύτηκαν να πάρουν καμιά απόφαση σε σχέση με ένα τόσο σοβαρό για το νησί ζήτημα. Οι περισσότεροι σύμβουλοι είτε απουσίαζαν είτε θρασύτατα παραδέχονταν ότι δεν έχουν καν μπει στον κόπο να διαβάσουν τη μελέτη.

Επιπλέον ένας ΧΥΤΑ, με τον τρόπο που όλοι ξέρουμε ότι υλοποιούνται τα έργα στον τόπο, δεν θα είναι παρά ένας νέος ΧΑΔΑ που θα επιβαρύνει περισσότερο μια ήδη απαξιωμένη περιοχή. Επίσης, σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να παίρνονται αποφάσεις της διοίκησης με βάση πόσες ψήφους θα χάσουν ή θα κερδίσουν και αυτό να είναι το βασικό κριτήριο χωροθέτησης της νέας χωματερής.

Για όλους αυτούς τους λόγους και κυρίως διότι αντιτιθόμαστε στην κατασκευή ΧΥΤΑ σε οποιαδήποτε θέση πάνω στο νησί αφού δεν περιλαμβάνει την ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων, αποφασίσαμε να στηρίξουμε την πρωτοβουλία των Γαληνιωτών και να συνυπογράψουμε την αίτηση ακύρωσης του ΧΥΤΑ.

Επειδή αρκετοί κάτοικοι του νησιού συμφωνούν με αυτή μας την κίνηση και έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να την στηρίξουν και να συνδράμουν, δίνουμε μια ηλεκτρονική διεύθυνση επικοινωνίας για να έρθουν σε επαφή μαζί μας.
pekinaxou@gmail.com

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Τρίτη και 13 Απριλίου όπου νάναι έρχονται...

Μια ύστατη προσπάθεια θα επιχειρήσει η Ελληνική κυβέρνηση την Τρίτη 13 -4-2010 να διαθέσει στην αγορά 1,2 δις ευρώ ομόλογα για βραχυπρόθεσμα δανειακά έντοκα γραμμάτια, 6μηνα και 12μηνα. Παρόλα αυτά αν δεν υπάρξει άμεση παρέμβαση του μεικτού μηχανισμού τα Ελληνικά ομόλογα θα είναι σκέτα κουρελόχαρτα, δηλώνουν οι θεσμικοί επενδυτές. «Αν δεν εισρεύσουν επενδυτικά κεφάλαια στην Ελλάδα τότε η χώρα δεν θα μπορέσει να εξοφλήσει τα χρέη της».

Τι είναι όμως τα επενδυτικά κεφάλαια; Είναι επενδυτές που αγοράζουν πολύ φθηνά(γύρω στο 20% της ονομαστικής αξίας τους) τους τίτλους χρέους που εκδίδει μια επιχείρηση ή ένα κράτος λίγο πριν την χρεωκοπία τους και μετά την χρεωκοπία τους, απαιτούν την εξαργύρωση των τίτλων ή με προσφυγή στα δικαστήρια των οικονομικά εύρωστων χωρών ή εκβιάζοντας την χώρα ή την επιχείρηση που βρίσκεται υπό καθεστώς πτώχευσης έτσι ώστε να μην αναδιαρθρώσει το χρέος της αν δεν πληρωθούν πλουσιοπάροχα οι επενδυτές. Πχ Ρουμανία, Αργεντινή, Ζάμπια, Λετονία, Ουγγαρία κλπ.

Το ΠΑΣΟΚ με το 20ετές ομόλογο που έκδωσε την μεγάλη Τρίτη αντί για 1 δις ευρώ που ζητούσε κατάφερε να συγκεντρώσει μόλις 390 εκατομμύρια. Έτσι έγινε γνωστό στις αγορές ότι η Ελλάδα αδυνατεί να αντλήσει κεφάλαια από την ΕΕ με αποτέλεσμα να εκτοξευθεί το επιτόκιο πάνω από το 7,2%. Η πρακτική αυτή δεν είναι τυχαία αλλά είναι προϊόν συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής κυβέρνησης και των συναντήσεων της από τον Ιανουάριο και μετά (ΠΟΛΣΟΝ)με ιδιώτες και θεσμικούς επενδυτές (τραπεζίτες) και κυρίως τοποθετώντας τον πρώην υπάλληλο της GOLDAMAN SACHS- Εθνικής τράπεζας Π. Χριστοδούλου, επικεφαλή του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους της Ελλάδας έχοντας στο πλευρό του άμισθους συμβούλους ιδιωτικών χρηματιστηριακών οργανισμών.

Την ίδια στιγμή έρχονται στο φως της δημοσιότητας αποδείξεις ότι όλα τα δάνεια που υπέγραψε η Ελλάδα του Σημίτη του Καραμανλή και του Παπανδρέου με την GOLDMAN SACHS είναι παράνομα και ως τέτοια δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τα πληρώσουμε αλλά απεναντίας μπορούμε να κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες και να ζητήσουμε αποζημίωση από την Γουόλ Στριτ και δίκη των υπεύθυνων. Τώρα θα μου πείτε ποιος τα κάνει αυτά; Σίγουρα όχι όσοι δημιούργησαν την κρίση και οι οπαδοί τους. Σίγουρα όχι οι φοβισμένοι εθελόδουλοι και υποταγμένοι στην μοίρα τους υπήκοοι. Σίγουρα όχι όσοι ΕΞ-ενημερώνονται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Μονάχα αυτοί που θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι θα αντισταθούν στα σχέδια των κυρίαρχων. Μόνο όσοι δεν θέλουν να υποδουλώσουν τα παιδιά και τους εαυτούς τους στους θεσμικούς επενδυτές, θα αντισταθούν.

Τα αποτελέσματα αυτών των πρακτικών της αγοράς του Ευρώ και του ΔΝΤ τα βλέπουμε και τα διαισθανόμαστε όλοι: εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων και αύξηση της ανεργίας στο 35%. Η απάνθρωπη λιτότητα και το στέγνωμα της αγοράς θα βυθίσει την Χώρα σε πρωτόγονες καταστάσεις και ταυτόχρονα τα ταμεία του κράτους θα παραμείνουν άδεια, λόγω της συρρίκνωσης της ζήτησης που θα επιφέρει η λιτότητα στα έσοδα τού. Οι αυξανόμενες ανάγκες για αποπληρωμή του χρέους θα μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες και το δημόσιο χρέος θα εκτοξευθεί στα ύψη. Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι θεσμικοί επενδυτές. Μόνο από την αύξηση των επιτοκίων δανεισμού έχουν αποκομίσει 13δις επιπλέον κέρδος ενώ στην ουσία αγοράζουν την Ελλάδα και εμάς τσάμπα και βερεσέ. Επίσης η μερική συμμετοχή του ΔΝΤ είναι στην ουσία ένα πυροτέχνημα καθότι ουδέποτε έχει χρησιμοποιηθεί μερικώς ο οργανισμός αυτός.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γεράσει κανείς. Σίγουρα αυτό που μας ετοιμάζουν οι κανίβαλοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν είναι αυτό που θα ήθελα εγώ προσωπικά. Οι «επιλογές» που μας δίνουν το ΔΝΤ και οι συνεργάτες του είναι 3 (Ποντίκι 8-4-2010 από τον Δημήτρη Καζάκη)

1) Ακόμη πιο δραστική μονόπλευρη λιτότητα η οποία θα πρέπει να ξεκινήσει με 10% στο ΑΕΠ περικοπή των δαπανών του κράτους. Οι περικοπές θα πρέπει θα εξαπλωθούν σ’ όλη την οικονομία με στόχο να μειωθεί το συνολικό εργατικό κόστος τουλάχιστον κατά 20% την πρώτη χρονιά, ώστε να ανακτηθεί η «ανταγωνιστικότητα» της οικονομίας και να μην χρειαστεί να βγει από το ευρώ. Αντίθετα ο Έρικ Νίλσε της Goldman Sachs εκτιμά ότι η «εσωτερική υποτίμηση», προκειμένου η χώρα να μην βγει από το ευρώ, θα πρέπει να είναι ακόμη πιο δραστική και να κινηθεί στο 20 με 25% της εσωτερικής ζήτησης. Όλα αυτά βέβαια σημαίνουν απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ανατροπή της κοινωνικής ασφάλισης, δραστική μείωση αποδοχών, κοκ.

2) Επίσημη πτώχευση της χώρας με αναστολή πληρωμών τοκοχρεωλυσίων για τουλάχιστον δυο χρόνια. Με την επίσημη πτώχευση η χώρα θα παραμείνει στο ευρώ και οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών της ευρωζώνης, αντί να επωμιστούν το κόστος δανεισμού της Ελλάδας, θα αναλάβουν το κόστος στήριξης των τραπεζών τους που κατέχουν τον κύριο όγκο του ελληνικού χρέους. Η κυβέρνηση της Ελλάδας θα αναλάβει να προστατεύσει τις ελληνικές τράπεζες με απαγορεύσεις αναλήψεων, καθώς και με αποζημιώσεις προς τις ιδιώτες πιστωτές. «Με λίγα λόγια η Ελλάδα θα υποστεί μια τεράστια πιστωτική και οικονομική κατάρρευση, ενώ το ΑΕΠ θα πέσει απότομα.» Μόνο έτσι θα μπορέσει να κρατηθεί η χώρα εντός του ευρώ.

3) και πιο ρεαλιστική επιλογή είναι η Εφαρμογή της κλασσικής συνταγής του ΔΝΤ, η οποία προβλέπει έξοδο – έστω προσωρινά – από το ευρώ, υιοθέτηση εσωτερικού πληθωριστικού νομίσματος και δραστική υποτίμησή του έως και 50%. Ταυτόχρονα η χώρα θα προχωρήσει υπό την εποπτεία του ΔΝΤ σε αναδιάρθρωση του χρέους με το να μετατρέψει το κύριο μέρος του από ευρώ σε υποτιμημένο εσωτερικό νόμισμα, που θα μπορεί το κράτος να αντλεί μέσα κυρίως από εσωτερικό δανεισμό, όπως γινόταν και πριν την έλευση του ευρώ. Αφού ακολουθηθεί μια μακρόχρονη πολιτική «εξυγίανσης» της ελληνικής οικονομίας υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, η χώρα κατόπιν θα είναι ελεύθερη να επιστρέψει στην ευρωζώνη.

Η 4η και πιο σημαντική είναι αυτή της συλλογικής αντίστασης. Της αντίστασης μας…

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Γιατί δεν πέφτουν τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας!

Ο Ευρωπαϊκός επίτροπος κ. Τρισέ εκτίμησε ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει. Η εκτίμηση αυτή δεν σημαίνει αποστασιοποίηση από το ενδεχόμενο να πτωχεύσουμε, αλλά προάγγελος της προσφυγής της Ελλάδας στον μεικτό μηχανισμό ΕΕ-ΔΝΤ που συμφωνήθηκε στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ. Το ότι οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης μας έχουν οδηγήσει στην πτώχευση είναι βέβαιο το μόνο που μένει να αποσαφηνιστεί είναι το ύψος των επιτοκίων με το οποίο θα δανειστεί η Ελλάδα από τους εταίρους της.

Το πώς θα ερμηνευτεί το «μη επιδοτούμενο επιτόκιο» του μεικτού μηχανισμού με τον οποίον θα δανείσουν οι χώρες της Ευρωζώνης την Ελλάδα, είναι και το διακύβευμα για την πορεία της χώρας μας. Σίγουρα θα είναι μικρότερα τα επιτόκια από αυτά της αγοράς που έφτασαν το 7,5% όμως εξίσου σίγουρο είναι ότι δεν θα είναι ίσα με τα επιτόκια που δανείζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τις τράπεζες, δηλαδή 1%.

Παρόλα αυτά τα επιτόκια ανεβαίνουν και τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ ανακάλυψαν ξαφνικά τον γενικό και απρόσωπο οικονομικό ιμπεριαλισμό μη λέγοντας την αλήθεια ότι δηλαδή και μόνο η προαναγγελία του μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας έδινε τα εχέγγυα στους κερδοσκόπους-τοκογλύφους ότι αυτοί θα πληρωθούν ότι και να γίνει με αποτέλεσμα να ανεβαίνουν τα επιτόκια δανεισμού σαν τρελά. Ο μηχανισμός στην ουσία εξασφαλίζει να μην γίνει παύση πληρωμών και να μην δανειζόμαστε με χαμηλά επιτόκια.

Όπως καταλαβαίνετε, κανένα επενδυτή που έχει ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου δεν τον συμφέρει η χώρα να χρεωκοπήσει γιατί αυτό θα σήμαινε ότι τα ομόλογα του, θα γίνουν χαρτιά άνευ αξίας και κατά συνέπεια δεν θα πληρώνονταν.
Έτσι η ενεργοποίηση του μηχανισμού ΔΝΤ-ΕΕ έχει σαν απώτερο σκοπό να μας δώσει χρήματα για να πληρώσουμε όλα μας τα χρέη. Άρα ο μηχανισμός αυτός σώζει τους επενδυτές και όχι εμάς.

Ας μην ξεχνάμε ότι 4 στους 10 επενδυτές που αγοράζουν κρατικά ομόλογα είναι Έλληνες ενώ οι 4 μεγαλύτερες τράπεζες της Ελλάδας κατέθεσαν αίτημα (που έγινε αμέσως δεκτό από το ΠΑΣΟΚ), για την απορρόφηση των αδιάθετων κεφαλαίων ύψους 17 δις από το πακέτο των 28 δις που πρόσφερε η ΝΔ για την ενίσχυση των τραπεζών..

Για εμάς τους εργαζόμενους όλα αυτά σημαίνουν σκληρά μέτρα λιτότητας, φτώχεια, εξαθλίωση, απολύσεις στον δημόσιο τομέα από 180.000 έως 250.000 εργαζομένων, κλείσιμο των μικρών καταστημάτων, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ενώ ο εργασιακός μεσαίωνας άρχισε να χαράζει για τον Έλληνα ιθαγενή ή αντίσταση στα ανθρωποφάγα σχέδια τους.

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Ανθρώπινα δικαιώματα...

Υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα στον καπιταλισμό;

Αν με τον όρο «δικαίωμα» εννοούμε ένα σύνολο απαιτήσεων και επιβολών, τότε με τον όρο «ανθρώπινα δικαιώματα» θα έπρεπε να εννοούμε όλα τα δικαιώματα που απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι από την στιγμή που θα γεννηθούν και για όλη την διάρκεια της ζωής τους. Μόνο και μόνο δηλαδή επειδή κάποιος είναι άνθρωπος θα έπρεπε να απαιτεί, να απολαμβάνει και να αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς παρεμβάσεις και διαμεσολαβήσεις άλλων αρχών σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν αποφάσιζε να ζήσει.

Στην πραγματικότητα δηλαδή τα ανθρώπινα δικαιώματα θα έπρεπε να εφαρμόζονται αυτόματα όπου υπάρχουν άνθρωποι ανεξαρτήτου φυλής, έθνους, κράτους, οικονομικής, σωματικής ή πνευματικής κατάστασης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα μόνο σαν οικουμενικά δικαιώματα μπορούν να ισχύσουν και να υπάρξουν για κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από το που γεννιέται ή από το που βρίσκεται. Ένας Πακιστανός δηλαδή που μετακομίζει ή μεταναστεύει στην Ελλάδα θα έπρεπε να απολαμβάνει αυτόματα τα ανθρώπινα δικαιώματα αν αυτά υπήρχαν.

Όμως δεν υπάρχουν και επιβεβαιώνεται καθημερινά από την πολιτική, νομική, κοινωνική και αστυνομική πρακτική τόσο της Ελλάδας όσο και ολόκληρης της «πολιτισμένης» δύσης. Παρά τα όσα ψευδώς λέγονται και αναληθώς χαρακτηρίζονται ως ανθρώπινα δικαιώματα αυτά δεν είναι παρά πολιτικά ή αστικά δικαιώματα που παραχωρούνται με το σταγονόμετρο και έχουν προσωρινή και μεταβλητή χρήση.

Η χορήγηση των πολιτικών δικαιωμάτων σε ένα κράτος εξαρτάται κυρίως από το πώς είναι συγκροτημένο το ονομαζόμενο Κράτος Δικαίου και Πρόνοιας, αλλά, πάντοτε τα πολιτικά δικαιώματα χαρακτηρίζονται ως ανθρώπινα δικαιώματα από τις κυβερνήσεις των κρατών.

Η Δύση εμμένει σε αυτήν την εννοιολογική σύγχυση μεταξύ πολιτικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων για τον απλούστατο λόγο ότι βολεύει και τα άτομα και τα κράτη- έθνη να υποκρίνονται ότι αναγνωρίζουν και προστατεύουν κάθε άνθρωπο ενώ στην ουσία αναφέρονται στο κράτος έθνος και στο πως αυτό έχει διαμορφώσει το δίκαιο μέσα στα σύνορα του.

Οι «παράνομοι» μετανάστες σε όλη την δύση συλλαμβάνονται και αφού εξευτελιστούν και ξυλοκοπηθούν, απελαύνονται μόνο και μόνο επειδή δεν είναι Έλληνες- Ευρωπαίοι και όχι επειδή δεν είναι άνθρωποι. Έτσι λοιπόν η πρόσκαιρη, συγκυριακή και μεταβλητή ταυτότητα του Έθνους- Κράτους με ή χωρίς δίκαιο, υπερισχύει της ανθρώπινης ύπαρξης.
Το αν θα υπάρξουν ή μπορεί να υπάρξουν ανθρώπινα δικαιώματα σε ένα κόσμο κάθετα ιεραρχημένο όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο διαμορφώνει το εκάστοτε δίκαιο νομίζω ότι έχει μία αδιαμφισβήτητη απάντηση: ΌΧΙ.

Τα δύο παραπάνω ερωτήματα πάντα θα «βασανίζουν» την συνείδηση και το αξιακό μας σύστημα:

1) Θα πρέπει να υπάρξουν ανθρώπινα δικαιώματα στο μέλλον;

2) Μπορούν να υπάρξουν ανθρώπινα δικαιώματα και πως αυτά θα θεσμοθετηθούν μέσα στον καπιταλιστικό ορυμαγδό;

Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Karl Marx. Μια επίκαιρη κριτική ματιά από το παρελθόν.

«Το µοναδικό κοµµάτι του λεγόµενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγµατικά στο σύνολο του λαού είναι το δηµόσιο χρέος του. Γι’ αυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος, όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη. Το δηµόσιο χρέος γίνεται το credo [πιστεύω] του κεφαλαίου. Και από τη στιγµή που εµφανίζεται η χρέωση του δηµοσίου, τη θέση του αµαρτήµατος ενάντια στο άγιο πνεύµα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δηµόσιο χρέος».
Κ. Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τ. Α΄

Tο «δηµόσιο χρέος» δεν είναι παρά ένας από τους πιο δραστικούς µοχλούς της (αέναης) πρωταρχικής συσσώρευσης. «Σαν µε µαγικό ραβδί προικίζει το µη παραγωγικό χρήµα µε παραγωγική δύναµη και το µετατρέπει έτσι σε κεφάλαιο, χωρίς να’ ναι υποχρεωµένο να εκτεθεί στους κόπους και στους κινδύνους που είναι αχώριστοι από τη βιοµηχανική µα ακόµα κι από την τοκογλυφική τοποθέτηση. Οι πιστωτές του δηµοσίου στην πραγµατικότητα δε δίνουν τίποτα, γιατί το ποσό που δανείζουν µετατρέπεται σε κρατικά ευκολοµεταβιβάσιµα χρεόγραφα, που στα χέρια τους εξακολουθούν να λειτουργούν, όπως θα λειτουργούσαν αν ήταν ισόποσο µετρητό χρήµα.» (Κ. Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τ. Α΄)

Γι’ αυτό το λόγο «αν ο βιοµήχανος δεν µπορεί να διευρύνει άµεσα το προτσές αναπαραγωγής του, τότε ένα µέρος του χρηµατικού του κεφαλαίου αποβάλλεται από την κυκλοφορία σαν περίσσιο και µετατρέπεται σε δανείσιµο χρηµατικό κεφάλαιο.»
(Κ. Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τ. Γ΄)

Και άρα «η συσσώρευση κεφαλαίου µε τη µορφή οµολογιών του κρατικού χρέους δε σηµαίνει, όπως δείξαµε, παρά µόνο την αριθµητική αύξηση µιας τάξης πιστωτών του κράτους, που έχουν το δικαίωµα να προεισπράττουν για τον εαυτό τους ένα ορισµένο από το συνολικό ποσό των φόρων». (Κ. Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τ. Γ΄)

Το «δηµόσιο χρέος» είναι εκ των ουκ άνευ για το κεφάλαιο και το κράτος του και η κρίση του χρέους είναι παραγωγική κρίση: µοχλός συσσώρευσης κεφαλαίου µε τη µορφή τόκων και µοχλός ταξικής τροµοκρατίας και πειθάρχησης µέσω της νοµιµοποίησης της µείωσης του άµεσου και έµµεσου µισθού και άρα της χαλιναγώγησης των ταξικών συγκρούσεων και των προλεταριακών επιθυµιών και προσδοκιών.